صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۳:۰۰ - ۱۹ فروردين ۱۳۹۹
آنا گزارش می‌دهد؛

آینده بیومتریک در اینترنت اشیاء

بیومتریک یکی از روش‌های امنیتی است که در آن برای کنترل دسترسی و برقراری امنیت از ویژگی‌های قابل سنجش بدن انسان استفاده می‌شود. در این مطلب به نقش آن در اینترنت اشیاء پرداخته‌ایم.
کد خبر : 480931

به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش‌بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا از اینسایت، در سال 2018 هنگامی‌که اپل از نماد آیفون X خود با ویژگی قابلیت قفل تلفن توسط Face ID (چهره) پرده‌برداری کرد و از این طریق استفاده از دکمه هوم را از بین برد، راه را برای پیشرفت در این زمینه باز کرد. اکنون مردم عاشق فناوری‌های بیومتریک هستند و گجت‌ها نیز خود را برای این فناوری به‌روز کرده‌اند.


بیومتریک چیست؟


بیومتریک راهی برای سنجش خصوصیات جسمی فرد برای تأیید هویت آن‌ها است. این می‌تواند صفات فیزیولوژیکی، مانند اثرانگشت و چشم، یا ویژگی‌های رفتاری باشد، که روشی را که فرد به محرک‌ها پاسخ می‌دهد، مشخص می‌کند. این خصوصیات برای شخص منحصربه‌فرد است. پس از جمع‌آوری داده‌ها، آن‌ها را با بانک اطلاعاتی که از قبل موجود است مقایسه می‌کند تا تطبیقی را برای آن پیدا کند. سپس بر این اساس نتیجه می‌گیرد.


انواع زیادی وجود دارد که این داده‌ها در آن‌ها جمع‌آوری می‌شود. تشخیص چهره و صدا، اسکنر عنبیه چشم و انگشت، تأیید امضا، اسکنر دست، ضربه زدن به کلید و ردیاب‌های راه رفتن، برخی از مثال‌ها هستند.


نیاز به بیومتریک مبتنی بر اینترنت اشیاء


با توجه به حجم گسترده استخراج و تبادل داده‌ها در هر ثانیه ، ضروری است که این فرایند ایمن و رمزگذاری شود. این جایی است که اینترنت اشیاء به‌عنوان روشی برای تبادل داده و تقویت فرآیند تأیید سنجش بیومتریک، مؤثر واقع می‌شود. این ادغام منجر به مزایای بسیاری از جمله؛ نظارت عالی بر سیستم‌های محافظت‌شده، بهبود راه‌حل امنیتی هوشمند، ارائه ویژگی‌های قابل‌برنامه‌ریزی، پردازش آنی برای احراز هویت با کاهش پیچیدگی زمان، سیستم پشتیبانی اضطراری و جامع، تجزیه‌وتحلیل سریع‌تر داده‌ها، لغو لزوم به خاطر سپردن مجموعه عجیب‌وغریب رمزهای عبور، هماهنگی و سازگاری متقابل با پلت فرم، هشدار پیشرفته با سیستم‌های ضد هک، دسترسی از راه دور به سیستم برای کنترل داده‌ها، ورود داده‌های الکترونیکی، برنامه‌های پیشرفته اجرای قانون و نظارت بر سلامت می‌شود.


امنیت آن‌ها چقدر است؟


با از بین رفتن وابستگی به رمزها و پین‌ها، تعداد کمی نقاط ضعف وجود دارد که باید روی آن‌ها کار شود.  برای مثال محیط‌زیست و استفاده مداوم می‌تواند بر سنجش‌ها تأثیر بگذارد. یک ضعف مهم این است که امکان از بین رفتن داده‌ها وجود دارد چراکه نمی‌توانند هنگام به خطر افتادن، درلحظه ریسِت شوند. همچنین خطرات جبران‌ناپذیری مانند سرقت هویت DNA، در مقابل خطر قابل جبران مانند جایگزینی رمز عبور را به همراه دارد.


از نقطه ضعف دیگر می‌توان به ریسک بیشتر در مورد نقض داده‌ها به‌خصوص اطلاعات خصوصی و سوابق درمانی، اشاره کرد.


همچنین استفاده از کارت‌های بیومتریک برای هدفی غیر از مواردی که توسط کاربر توافق شده باشد؛از دیگر نقاط ضعف آن است . درواقع کلاهبرداران یا اشخاص ثالث می‌توانند از این دسترسی برای فعالیت‌های مخرب استفاده کنند.


یکی دیگر از ضعف‌های موجود این است که حتی شناسایی چهره را می‌توان با استفاده از پوستر، چاپ و ماسک‌های لاتکس، دور زد!


نتیجه‌گیری


بازار بیومتریک در سال 2019 با 16 میلیارد دلار ارزش‌گذاری شد و پیش‌بینی می‌شود تا سال 2025 به ارزش 93 میلیارد دلار برسد. توسعه‌دهندگان باید تحت دقت و حسیاستِ موقعیت‌ها و سؤالات مطرح‌شده در مورد مقیاس‌پذیری، امنیت و ناهمگونی قرار بگیرند.


با افزایش روند، کیفیت نیز افزایش می‌یابد. اما این امر همچنین به قیمت بالای برنامه‌هایی که در آن بیومتریک اینترنت اشیاء وجود دارد منجر می‌شود. لذا پارامترهایی ازجمله موارد جدید استفاده، آستانه‌های دقت و خطرات خطا و در دسترس بودن در بازارهای تحت سرویس، باید در اولویت قرار بگیرد.


انتهای پیام/4112/


 


انتهای پیام/

ارسال نظر