کدام ژل‌های ضدعفونی کننده موثر نیستند؟
به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، گسترش شیوع کرونا در اقصی نقاط دنیا باعث تغییر در سبک زندگی جهانی شده است. بسیاری از مردم در کشورهای مختلف جهان امروزه به مقوله بهداشت و به ویژه ضدعفونی کردن دست و محیط پیرامونی خود بیش از پیش اهمیت می‌دهند.
این موضوع باعث شده تا آموزش‌های تکمیلی در خصوص شیوه صحیح ضدعفونی کردن و مواد مناسب برای این کار بسیار مورد توجه واقع شود. امروزه در سرتاسر دنیا کمتر کشوری را می‌توان یافت که آموزه‌های بهداشتی این چنینی در صدر برنامه‌های رسانه‌ایش قرار نداشته باشد.
در این مطلب سعی شده تا تاریخچه‌ای از ژل ضد عفونی کننده مورد بحث و بررسی قرار گیرد و در انتهای مطلب بیان شود که استفاده از این وسیله چه تاثیراتی در ضدعفونی کردن دست‌ها خواهد داشت. پس تا انتهای مطلب با ما همراه باشید تا با حیاتی‌ترین کالای این روزهای جهان بیشتر آشنا شوید.
ژل ضدعفونی کننده چیست و نخستین بار از کجا آمده است؟
ژل ضدعفونی کننده وسیله جدید و تازه‌ای نیست. به تعبیری تاریخچه این ماده که این روزها بسیار دوست‌داشتنی‌تر از پیش هم شده، به بیش از 50 سال پیش باز می‌گردد.
سال 1966 بود که لوپ هرناندز برای نخستین بار محصولی به عنوان ژل ضد عفونی کننده ابداع کرد. هرناندز که در آن زمان به عنوان یک دانشجو راه و رسم پرستاری را می‌آموخت، محلولی بر پایه الکل درست کرد که هدفش تمیز کردن دست در محیط‌هایی بود که توانایی شستشوی آن وجود نداشت.
طبیعی بود که این محصول هم مثل شمار زیادی از محصولاتی که در حوزه بهداشت تهیه می‌شوند آنچنان مورد استقبال واقع نشود. اتفاقی در واقعیت هم رخ داد و ژل ضد عفونی کننده آنچنان که امروز کالایی پر طرفدار شده مورد اقبال عمومی واقع نشد.
این روند تا سال 2009 ادامه یافت ولی بروز آنفلوانزای خوکی موسوم به H1N1 و شیوع آن در آمریکا باعث شد بالاخره بخت با ژل ضد عفونی کننده هم یار شود و این ماده کم کم مشتریان خود را پیدا کند. جالب است که به گواه آمار در آن سال فروش ژل‌های ضد عفونی کننده و آنتی باکتریال تا رقمی حدود 70 درصد افزایش یافت.
تا اینکه در سال 2010 برای نخستین بار بطری‌های کوچکی برای فروش این مواد ضد عفونی کننده باب شد و ژل ضد عفونی کننده این چنین که امروز در دستان ما قرار دارد باب شد.
ژل ضد ضد عفونی کننده خانگی چه تفاوتی با گونه بیمارستانی آن دارد؟
گفته شد که از سال 2010 ژل ضد عفونی کننده با شمایل امروزی خود پا به بازار نهاد و رفته رفته جای خود را به عنوان یک محصول بهداشتی مناسب در سبد خانوار - حداقل آن دسته از خانواده‌ها که بهداشت اهمیت می‌دهند - باز کرد.
تنوع این نوع ژل‌ها به مرور بیشتر شد. حتی ترکیبات آن نیز دستخوش تغییراتی شد و افزودن بو و رایحه‌های جذاب نیز در دستور کار تولید کنندگان قرار گرفت. همه این تغییرات باعث شد تا ژل ضد عفونی کننده امروزی که در بازار خرید و فروش می‌شود از آن مایع عجیب و شاید بدبوی بیمارستانی کمی فاصله بگیرد.
این روزها حتی شاهد هستیم که دستوراتی برای تهیه ژل ضد عفونی کننده در خانه نیز صادر می‌شود و مردم در نقاط مختلف دنیا خودشان شخصا اقدام به تولید این ماده کرده‌اند. اقدامی که بدون شک گام موثری در رعایت بهداشت خانواده به شمار می‌آید اما نکته حائز اهمیت در آن شیوه تولید این محلول و رعایت استاندارهای آن است.
استاندارهای یک ژل ضد عفونی کننده مناسب چیست؟
مهم‌ترین فاکتور در تهیه یک ژل ضد عفونی کننده مناسب الکل است. درصد الکل موجود در یک ژل است که باعث می‌شود آن محصول یک کالای با کیفیت به حساب بیاید و یا ژلی فاقد استاندارهای مناسب و کم کارکرد باشد.
بنابر آنچه در چهارمین شماره از فصلنامه بهداشت و ایمنی کار و در اعلام نتایج یک پژوهش در خصوص ژل ضد عفونی کننده آمده است، موادی که بر پایه الکل یعنی اتانول و پروپانول ساخته شده‌اند در قیاس با دیگر مواد مشابه در ضد عفونی کردن سریع و البته با دوام دست تاثیر بیشتری دارند.
الکل دارای خاصیت قوی آنتی سپتیک است که تاثیر چشمگیری در زمینه ضد عفونی کنندگی دارد. فراموش نکنید که محققان بر این باورند که یک ماده بهداشتی برای ضد عفونی کردن مناسب دست بایستی حداقل حاوی 60 درصد الکل باشد.
پس اگر از ژل ضد عفونی کننده خانگی استفاده می‌کنید دقت داشته باشید که صرف نام ضد عفونی کننده بر روی یک محصول کافی نیست و این ماده بایستی حاوی درصد مشخصی از الکل بوده و حتما بالای 60 درصد الکل داشته باشد.
انتهای پیام/4139/
انتهای پیام/