مردم بیملاحظه، دولت بیخیال!/ مسئولان بحران ۱۳ بدر را جدی بگیرند
گروه اجتماعی خبرگزاری آنا-ابوالفضل ابراهیمی؛نمیدانم چرا مردم کشور ما موضوع بیماری کرونا را دستکم گرفته و بهنوعی شوخی پنداشتهاند. با مشاهده ترافیک جادهای و عزیمت مسافران به چهارسوی کشور، این هشدار را باید جدی بگیریم که شیوع این ویروس در هفتههای آتی در شهرستانها و روستاها بیشتر شود، چراکه متأسفانه شهروندان تهرانی و مراکز استانها فکر میکنند اگر در زادگاه و ولایتشان و یا ویلاهای شمال مستقر باشند، از گزند این ویروس در امان خواهند بود! غافل از اینکه بهصورت بالقوه هر خودرو میتواند عامل انتقال سیار و موجب شیوع این ویروس به اقصی نقاط کشور باشد.
چقدر باید انسانهای بیگناه از بین بروند تا تدبیری به کار آید؟
اما سؤال اینجاست که چرا دولت و مسئولین ذیربط نسبت به این موضوع بیتفاوت هستند و برای جلوگیری از شیوع بیماری و شکستن زنجیره انتقال ویروس کووید-19 هیچگونه برنامهای برای ممنوعیت سفر و حتی رفتوآمد درونشهری اعمال نمیکنند؟ آیا نمیدانند زود دیر میشود و باید علاج واقعه را قبل از وقوع بکنند. وقتی ریاست محترم جمهور از میز خطابه رسمی اذعان میکند که ۶۰٪ مردم این بیماری خواهند گرفت آیا فکر نمیکنند که با عدم انجام این پیشگیریها فقط و فقط ضریب ابتلا به بیماری را افزایش میدهند و آیا فقط بیان توصیه «در خانه ماندن» کفایت میکند؟
زمان کمی تا شروع موج جدید شیوع کرونا باقیمانده
ریاست محترم جمهور خیلی ساده و راحت بیان میکند چه بخواهیم و نخواهیم بیش از ۶۰ تا ۷۰% جامعه کرونا میگیرند ولی باید بهتدریج بگیرند چون ما امکانات نداریم انگار کرونا به دستور ایشان عمل میکند و انگار مرگ افراد برایش عادی است و قرنطینه برای خودش و اعضای دولتش بسیار محکم انجام میگیرد و مردم را سردرگم در کوچه بازار و جاده رها میکند. آیا بهترین فرصت یکماهه قرنطینه این زمان نبود که به علت تعطیلات نوروزی تقریباً همه صنعت و اقتصاد ایران تعطیل است و اگر مردم در خانه میماندند امید بیشتری به قطع زنجیره انتقال نبود؟ آیا رئیسجمهور پاسخگو خواهند بود؟ آیا مجلس به این موضوع خواهند پرداخت؟ اگر رئیسجمهور با قرنطینه مخالف است چرا خودش با هیئت دولت در بین مردم پرسه نمیزند؟ و هزاران چرای دیگر که نیاز به پاسخ دارد. عدم وحدت فرماندهی، عدم تصمیمگیری بهنگام، عدم توجه به رفتارهای اجتماعی، دوگانهگویی و ... فقط و فقط باعث هدر رفتن سرمایههای انسانی و مادی کشور میشود.
خود مردم دستبهکار شوند تا دیر نشده
یک بررسی ساده نشان داده است که در تاریخ ۱۰ اسفند، ۱۱ نفر براثر کرونا در کشور فوت کردند یعنی هر دو ساعت و ده دقیقه یک نفر و شش روز بعد و در تاریخ ۱۶ اسفند، ۲۱ نفر براثر کرونا فوت کردند، یعنی هر یک ساعت و ده دقیقه یک نفر.
باگذشت شش روز و در تاریخ ۲۲ اسفند، ۸۵ نفر براثر این بیماری فوت کردند، یعنی هر هفده دقیقه یک نفر و درنهایت شش روز بعد یعنی در ۲۸ اسفند ۱۴۷ نفر در یک روز فوت کردند، یعنی هر ده دقیقه یک نفر. متأسفانه آمار نشان میدهد که ارابه مرگ کرونا هرلحظه سریعتر میتازد.
با توجه به دادههای بالا انتظار میرود در تاریخ ۵ فروردین، هر ۴ دقیقه یک نفر فوت کند، یعنی ۳۶۰ نفر فوتی فقط در یک روز و احتمالاً در تاریخ ۱۱ فروردین هر ۱ دقیقه یک نفر براثر کرونا فوت کند، یعنی ۱۴۴۰ نفر فقط در طول یک روز. با انجام دیدوبازدید عید و مسافرت و نماندن در منازل، در کمتر از یک ماه آینده تعداد تلفات انسانی به ۵۰۰۰ نفر در روز میرسد ( هر ۲۰ ثانیه یک نفر ) و احتمالاً نتوانیم برخی از نزدیکانمان را در آغوش بگیریم.
گویا شرایط طوری رقم خورده است که خود ما مردم تا دیر نشده باید با پذیرفتن مسئولیت اجتماعی خود و ماندن در منازل، این زنجیره مرگ را قطع نماییم.
انتهای پیام/4145
انتهای پیام/