جایگاه علوم رفتاری در ارتقای بینش جامعه

گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ به نظر می‌رسد پس از شیوع کروناویروس در ایران بروز ترس و وحشت ناشی از آلوده‌شدن به این ویروس در کانون رفتارهای بخش عمده‌ای از جامعه قرار گرفته است.

البته ترس و وحشت ناشی از ویروس‌هایی مانند کرونا امری طبیعی است؛ اما اگر به دلایل مختلف وحشت از حد واقعی آن عبور کند، خود زمینه‌ساز خسارت‌های زیادی خواهد شد.

وقتی مخاطرات ناشی از کروناویروس بیش از حد واقعی برآورد شود، افراد جامعه به یک‌ ترس و وحشت افراطی دچار و در مسیر عمل‌نکردن به هنجارهای اجتماعی و نوعی رفتارهای خودخواهانه گام برخواهند داشت.

رفتارهای خودخواهانه و غارتگری: احتکار کالاهای مورد نیاز مردم به قصد کسب سودهای هنگفت یکی از این خودخواهی‌هاست.

رفتارهای خیرخواهانه: درست در نقطه مقابل خودخواهی و غارتگری در هنگام احتکار، افرادی هم محسوس یا نامحسوس جوانمردانه برای شکست احتکار و کمک به مردم انرژی صرف می‌کنند.

برخی مسئولان درک کاملی از اینکه بهداشت عمومی یک کالای عمومی است، ندارند

از سوی دیگر متولیان امور پس از شیوع کروناویروس در کشور بارها از مردم خواسته‌اند در خانه بمانند؛ اما مشاهده می‌شود که واکنش‌های رفتاری شایسته‌ای صورت نمی‌گیرد. این نشان می‌دهد بخش زیادی از کارگزاران اقتصادی در ایران درک درست و کاملی از اینکه بهداشت عمومی یک کالای عمومی است، ندارند.

به همین شکل تعارض در سیاست‌های عمومی کشور نزد متولیان امور در نحوه مقابله با کروناویروس (به‌طور مثال لزوم یا عدم لزوم قرنطینه شهرها) یکی دیگر از مشکلات رفتاری در جامعه ایران در این شرایط است‌.

بنابراین همه این رفتارها در جامعه ایران این پیام را مخابره می‌کند که علوم رفتاری سطح بینش را برای مقابله با بحران‌هایی مانند کروناویروس به حد مطلوب نرسانده‌اند؛ بنابراین ما در حال هزینه‌دادن غیرمتعارف جانی و اقتصادی هستیم.

به نظر نگارنده بازنگری کمیت و کیفیت تمام سطوح آموزش‌های علوم رفتاری در کشور در عصر پساکروناویروس با هدف تعالی‌سازی کاملاً اجتناب‌ناپذیر است‌. کافی است کشور کره‌جنوبی را به لحاظ رفتارشناسی در مقابله با کروناویروس زیر ذره‌بین قرار دهیم تا ضرورت ماجرا مشخص شود.

*عباس علوی‌راد عضو انجمن اقتصاددانان ایران و هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی ابرکوه

انتهای پیام/4103/4062/