کارت سوخت احیا شد اما چرا هنوز قاچاق سوخت وجود دارد؟/ سوخت گیری بیش از ظرفیت باک

به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی خبرگزاری آنا، آبان ماه امسال بود که بعد از کش‌وقوس هایی بالاخره دولت تصمیم گرفت ضمن اصلاح قیمت بنزین عرضه این فراورده پرطرفدار را نیز با کارت سوخت انجام دهد.

سوالی که در این میان مطرح و البته بدون پاسخ مانده این است که چرا دولت در سال 94 تصمیم به حذف کارت سوخت و بعد از گذشته 4 سال دوباره آن را احیا کرد.

این رفت و برگشت کارت سوخت که ظاهرا فقط به دلایل سیاسی صورت گرفت موجب سردرگمی مردم شدکه البته تاکنون هیچ یک از مسئولان دولتی در این درباره با مردم سخن نگفته اند و همچنان این ابهام برای مردم باقی است.

از این موضوع که بگذریم شیوه اجرای سهمیه بندی بنزین و توزیع کارت سوخت میان مالکان خودرو و وسایل نقلیه هنوز ابهاماتی دارد که مسئولان ذیربط در شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی باید پاسخگو باشند.

بعد از حدود 2 ماه از احیای مجدد کارت سوخت درمیان مردم حاضر شدیم تا ضمن گفت‌وگو با آنها مشکلاتی که با آن در این مدت گریبانگیر بوده اند و هنوز نتوانسته اند آن را برطرف کنند صحبت کنیم تا بتوانیم صدای مردم را از این طریق به گوش مسئولان شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی برسانیم.

اگرچه امکان تهیه گزارش با وسیله نقلیه شخصی مهیا بود اما ترجیح دادم که با تردد به وسایل نقلیه عمومی در سطح شهر این گزارش را تهیه کنم.

* درآمد حاصل از افزایش قیمت بنزین کجا هزینه می شود؟

اتوبوس حرکت کرد و مقصد یکی از جایگاه های شرکتی عرضه سوخت در مرکز شهر بود. همانطور که گفتیم با اینکه دوماه از احیای مجدد کارت سوخت می گذرد اما هنوز این موضوع نقل محافل مختلف است فقط کافی است جمعی دور هم جمع شوند تا یکی از موضوعات مورد گفت‌وگو همین سهمیه بندی بنزین باشد. 

برای نمونه درون همین اتوبوس تندرو ، جمعیت حاضر در آن، به اندازه ای بود که جای تنفس وجود نداشت؛ برخی با دیدن این وضع می‌گفتند اگر قیمت بنزین را گران کردید خب در عوضش ناوگان حمل و نقل عمومی را گسترش دهید تا مردم در این شرایط به مضیقه نیفتند.

عدهای نیز که دیدند موضوع موردنظرشان به بحث گذاشته شده با تایید این گفته ها ادامه می دادند الان شرایط مترو نیز دست کمی از این اتوبوس ندارد معلوم نیست دولت پول افزایش قیمت بنزین در کجا هزینه  می کند. راست می گفتند.

در گوشه ای از دفترچه یاداشتم این موضوع را با عنوان شفافیت یادداشت کردم.

واقعا یکی از سوالاتی که مسئولان دولتی باید به آن جواب دهند این است که قیمت بنزین بعد از 4 سال به رقم قابل توجهی افزایش یافت پس این حق مردم است که بدانند پولی که بابت بنزین می پردازند در کدام بخش از اقتصاد هزینه می شود هرچند که سوابق نشان میدهد ممکن است هرگز این سوال پاسخ داده نشود.

در افکار خود غوطه ور بودم که اتوبوس در مقابل یکی از جایگاه های عرضه بنزین متوقف شد؛ فرصت را مناسب دیده و برای تهیه ادامه گزارش به سمت جایگاه حرکت کردم.

وارد جایگاه شدم. چند خودرو در حال سوخت گیری بودند و صفی از خودروها هم بیرون جایگاه منتظر  رسیدن نوبتشان برای سوخت گیری.

درگوشه ای از جایگاه فضایی برای سوخت گیری موتور سیلکت ها آماده کرده بودند و تعدادی موتور سیلکت هم پشت سر هم منتظر دریافت سوخت بودند.

* کار با وسیله نقلیه دیگر صرفه ندارد

برای انجام گفت‌وگو به سمت محل سوخت گیری موتور سیکلت ها حرکت کردم تا با یکی از راکبان موتور سیکلت که مشغول سوخت گیری بود صحبت را آغازکنم.پس از اینکه باک موتورش را از سوخت پر کرد خودم را معرفی کرده و از او خواهش کردم تا چند کلامی با من گفت‌وگو کند.

لازم نبود زیاد اصرار کنم همین که گفتم خبرنگار هستم و می خواهم در مورد سوخت گیری با کارت سوخت با او صحبت سر صحبت را با من باز کرد.

از او سوال کردم سهمیه‌ی 25 لیتری بنزینی که هر ماه دریافت می کند کفاف نیاز او را می‌دهد؟ که بدون تامل گفت: نه.

علتش را جویا شدم که گفت: من با موتور سیکلت کار می کنم تا بتوانم امرار معاش کنم. محل زندگی من در شهر نیست و خارج از شهر ساکن هستم و تنها وسیله نقلیه من همین موتور سیکلت است دوست دارم یک روز همین مسئولی که سهمیه 25 لیتری را برای موتور سیکلت در نظر گرفته خود را جای من بگذارد تا ببیند آیا می تواند با این شرایط زندگی کند؟

 وی ادامه داد: نبود شغل مناسب در روستا موجب شد تا این کار را انجام دهد که اگر شرایط کار و اشتغال در روستا فراهم بود هرگز مسیر طولانی شهر تا روستا ر با موتور سیکلت طی نمی کرد تا درون شهر با آن مسافران را جا به جا کند.

* سوخت گیری بیش از ظرفیت باک!

در هنگام مصاحبه با این موتور سوار بودم که رفته رفته اطرافم شلوغ شد و برخی از صاحبان وسایل نقلیه همین که متوجه شدند من خبرنگارم و مشغول تهیه گزارش با موضوع کارت سوخت هستم خود را به ما رساندند تا حرف دلشان را بزنند تا از این طریق به گوش مسئولان برسد.

فردی که خود را بهمن معرفی کرد می گفت من معجزه را به چشم خود در این مدت دیده ام.

ازاو خواستم ماجرایش را برایم تعریف کند که گفت: براساس سند،باک موتور سیلکت من فقط 9 لیتر ظرفیت سوخت دارد که هرگز اجازه ندادم بنزین درون باک تمام شود. جالب است بدانید اما وقتی اقدام به سوخت گیری میکنم به اندازه 10 لیتر روی نمایشگر نشان می دهد بارها این موضوع را از طرق مختلف به گوش مسئولان شرکت ملی پخش رسانده ام اما متاسفانه موثر نبوده است.

* کارت سوخت جلوی اسراف را گرفت

شخص دیگری میگفت سوال من از مسئولان این است که چرا زمانی گفتند کارت سوخت و بنزین دو نرخی  فسادزا است اما همان افراد دوباره این کارت سوخت را احیا کردند؟ چرا مسئولان با مردم صادق نیستند؟ قطعا منافع سیاسیشان موجب شد تا زمانی کارت سوخت را حذف کنند اما همین افراد دوباره به دلیل منافع سیاسیشان ترجیح دادند دوباره کارت سوخت را احیا کنند.

وی می‌گفت: من در خبرها خواندم که قرار بود به هر ایرانی نفری یک لیتر بنزین بدهند که میشد این سهمیه را خرید و فروش کرد که به نظرم این کار یک قدم به جلو بود و دولت اگر این کار را انجام می داد عواید بیشتری نسیب مردم می شد حالا سوالم این است که چرا دولت این تصمیم صحیح را اجرایی نکرد؟

در همین هنگام متوجه نگاه یکی از متصدیان جایگاه شدم که به سمت من می آمد ابتدا فکرکردم می خواهد مرا از جایگاه بیرون کند ولی وقتی نزدیک شد لبخندی زد و چندکلامی با من گفت‌وگو کرد.

خود را احمد معرفی کرد گفت: می خواهم شفاف صحبت کنم که من هم قبول کردم هرچه می گوید را عینا منعکس کنم.

*چرا با افزایش تولید بنزین میزان سهمیه افزایش نیافت

وی گفت: وقتی که زمزمه های افزایش قیمت بنزین مطرح شد من فکر می کردم در کنار این افزایش قیمت قطعا سهمیه سوخت قابل توجهی را برای مردم در نظر می گیرند اما این گونه نشد.

این متصدی جایگاه عرضه بنزین ادامه داد: زمانی که دولت قبلی سهمیه بنزین 60 لیتری را برای مردم در نظر گرفته بود تولید بنزین کشور روزانه حدود 65 میلیون لیتر بود اما دولت فعلی با تولید روزانه 110 میلیون لیتر بنزین همین سهمیه را درنظر گرفته است که این جای سوال است و مسئولان باید به آن پاسخ دهند.

احمد تصریح کرد: جالب است که با این حجم از تولید هنوز مشخص نیست که سهمیه ویژه نوروزی به مردم تعلق می گیرد یا خیر در صورتی که با حجم تولیدی بنزین در دولت قبل به هر خودرو سهمیه سفرهم تخصیص داده میشد.

وی ادامه داد: موضوع مهم دیگر این است که الان که دو ماه از اجرای این طرح می گذرد هنوز هستند کسانی که نتوانستند کارت خود را دریافت کنند از جمله خود من که مجبور هستم هر بار برای سوخت گیری از کارت جایگاه استفاده کنم و قیمت سوخت را به مبلغ نرخ آزاد محاسبه و پرداخت کنم.

 احمد با اشاره دست راننده تاکسی که کار سوخت گیرش را تمام کرده بود به جمع ما فراخواند و از او پرسید آیا از میزان سهمیه بنزینی که دریافت میکنی راضی هستی؟

راننده تاکسی بلافاصه گفت: خیر.

وی گفت: تنها وسیله امرار معاش من همین تاکسی است، اگرچه میزان سهمیه خودروی من به دلیل دوگانه سوز بودن حدود 200 لیتر در ماه است ولی این حجم از سهمیه کفاف کار من را نمی دهد.

به گفته وی یکی از سیاست های اشتباه دولت افزایش نرخ سی ان جی بود که در خرداد ماه اعمال کرد که اگر این کار را انجام نمی داد قطعا سوخت سی ان جی صرفه اقتصادی بیشتری نسبت به بنزین دارد.

این راننده تاکسی خاطرنشان کرد: دولت باید قیمت سی ان جی را کاهش دهد و شرایط را برای دوگانه سوز کردن خودروها مهیا کند تا مردم بتوانند راحت تر از سوخت سی ان جی استفاده کنند.

وی در پاسخ به این سوال من که از اوپرسیدم در دولت قبل برخی از رانندگان تاکسی اقدام به فروش سهمیه بنزین می کردند و از این طریق کسب درآمدی داشتند گفت: دولت فعلی سهمیه تاکسی ها را کاهش داد تا دیگر کسی این کار را انجام ندهد. الان هم سهمیه من به گونه ای است که اصلاچیزی برای خودم باقی نمی ماند که مازاد ان را به فروشم.

وی گفت: من به طور کلی با بازگشت کارت سوخت موافقم زیرا قبل از احیای کارت سوخت شاهد اسراف در همین جایگاه ها بودم اما موضوع برسر این است که سهمیه ها باید افزایش یابد تا بتوانیم به اندازه نیاز مصرف کنیم نه بیش از نیاز.

* چرا باوجود کارت سوخت هنوز قاچاق سوخت انجام می شود

یکی از مراجعین به جایگاه سوخت پس از مشاهده مصاحبه من با سایر افراد جلو آمد تا داوطلبانه مصاحبه کند.

وی گفت: هدف از احیای کارت سوخت چیست؟ مگر قرار نبود قاچاق بنزین صفر شود پس چرا با گذشت 2 ماه از اجرای این طرح هنوز در خبرها می خوانیم که در فلان منطقه از کشور قاچاقچیان سوخت را دستگیر می کنند؟ پس این قاچاق از کجا صورت می گیرد؟

وی ادامه داد: هرچند کارت سوخت موجب کنترل مصرف می شود اما مسئله قاچاق سوخت مسئله ای است که به مصرف کننده نهایی باز نمی گردد بلکه دولت باید نظارت های خود را از پالایشگاه تا محل جایگاه های عرضه سوخت افزایش دهد که ظاهرا این کار با جدیت انجام نمی شود.

دیگر فرصتم برای انجام مصاحبه رو به پایان بود و در این مدت توانسته بودم دغدغه مردم را نسبت به کارت سوخت جویا شوم.فقط امیدوارم مسئولان مربوطه صحبت های مردم را بخوانند تا متوجه شوند آنها چه توقع و انتظاراتی پس از احیای کارت سوخت دارند و به سوالات و دغدغه های آنان پاسخ دهند.

گزارش از محمدهادی علیمردانی

انتهای پیام/