هزینه‌های بازگشت به جرم مجرمان برای پلیس و جامعه

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا  از پایگاه خبری پلیس، سرتیپ دوم پاسدار علی‌رضا لطفی رئیس پلیس آگاهی پایتخت در یادداشتی نوشت: به تازگی کارآگاهان معاونت مبارزه با سرقت‌های خاص پلیس آگاهی پایتخت موفق به دستگیری باند جیب‌بری شدند که در یکی از خطوط اتوبوس‌های تندروی تهران اقدام به جیب بری از زنان مسافر می‌کردند؛ باندی متشکل از مادر، دختر و نوه.

نکته قابل توجه و تأمل برانگیز در خصوص این متهمین علاوه بر نسبت خانوادگی آنان، سوابق دستگیری متعدد آنها و اعضای خانواده‌شان است. در واقع سه زن دستگیر شده بخش کوچکی از باند بزرگ‌تری هستند که همگی سال‌ها پیش توسط کارآگاهان این پلیس دستگیر و روانه زندان شده بودند و حتی بعضی از اعضای باند طی سال‌های اخیر به دلیل کهولت سن فوت کرده‌اند و باقی‌مانده اعضا همچنان پس از پایان دوران محکومیت و آزادی از زندان دوباره اعمال مجرمانه گذشته خود را انجام می‌دهند و تغییری در سبک زندگی خود ایجاد نکرده‌اند. هر سه زن همچنان اعتیاد دارند، در جامعه به‌عنوان جیب بر شناخته می‌شوند و برای تأمین هزینه‌های زندگی و مواد مخدر خود و همسرانشان دست به سرقت می‌زنند. سواد اندکی دارند یا بیسواد هستند. آموزش حرفه‌ای خاصی ندیده‌اند، به‌علت سوءسابقه شرایط استخدام ندارند. فرزندان خردسالی دارند که آینده روشنی با وجود فقر فرهنگی و اقتصادی که دچارش هستند نمی‌توان برای آنان متصور شد.

با توجه به توانمندی و هوشمندی کارآگاهان پلیس آگاهی، دستگیری این مجرمین و حتی مجرمینی که دست به ارتکاب جرایم خشن می‌زنند برای این پلیس تخصصی، دشوار نیست و عملکرد چندسال اخیر این پلیس نیز در حل معماهای پیش رو و کشف پرونده‌های شاخص متعدد، تأییدی بر این ادعاست. اما نکته مهم و کلیدی قرار گرفتن پلیس و جامعه در چرخه باطل تکرار جرم مجرمین است و صرف هزینه‌های بیت المال با به‌کارگیری نیروی انسانی، خودرویی و …برای دستگیری مجدد مجرمینی که در گذشته دستگیر شده‌اند.

شاید بسیار آرمان گرایانه باشد اگر انتظار داشته باشیم فرد پس از دستگیری هرگز به چرخه ارتکاب جرم و مسیر اشتباه زندگی گذشته خود بازنگردد اما می‌توانیم با این دیدگاه به مجرمین نگاه کنیم و تلاش کنیم از طریق آموزش و ارائه خدمات حمایتی هر چند اندک مانع بازگشت فرد به چرخه تکرار جرم شویم.

جایگاه پلیس به‌عنوان قوه قهریه در فضای مقابله با جرایم و آسیب‌ها در آخرین حلقه قرار دارد و زمانی که سایر نهادها، موفق به مقابله با جرم یا پیشگیری از آن نشدند نوبت به پلیس می‌رسد تا وارد عمل شده و به مقابله با برهم زنندگان نظم و امنیت در جامعه و مرتکبین جرم بپردازد.

با این وجود پلیس با انجام فعالیت‌های آموزش همگانی در مدارس، سرای محلات، سازمان‌های دولتی و غیر دولتی و فضای مجازی و مطبوعات و صدا و سیما و حتی ارائه خدمات مشاوره رایگان به شهروندان تلاش کرده با وجود حجم بالای کار تخصصی خود، نقش مؤثری در پیشگیری از بزه دیدگی و بزهکاری نیز ایفا کند اما انتظار می‌رود سازمان‌های مردم نهاد در این زمینه به یاری پلیس شتافته و با ارائه خدمات آموزشی و حمایتی در کاهش فقر فرهنگی و اقتصادی حاکم بر این طبقه اجتماعی تلاش کرده و با کارآفرینی و به‌کارگیری افراد دارای سوءسابقه، از بازگشت مجدد آنها به زندگی تاریک گذشته‌شان پیشگیری کنند. این تلاش‌ها در دراز مدت اثرات مثبت خود را در جامعه و همچنین بهبود عملکرد پلیس با توجه به کاهش آمار مجرمین نشان خواهد داد و گامی مؤثر خواهد بود در جهت رسیدن به مدینه فاضله دینی و امنی که نهایت خواسته و آرمان همه نهادهای امدادرسان همچون پلیس است. جامعه‌ای که در آن فردی مرتکب جرم نخواهد شد و اگر مرتکب شد دست‌های یاری‌رسان زیادی را در اطراف خود خواهد دید که با آموزش و حمایت اجازه سقوط مجدد وی در پرتگاه اشتباهات را نخواهند داد.

این‌جانب به‌عنوان رئیس پلیس آگاهی پایتخت از کلیه سازمان‌های مردم نهاد و خیرین امنیت‌ساز که دغدغه ارتقا امنیت و کیفیت برتر برای زندگی هموطنان خود را دارند دعوت می‌کنم تا برنامه‌ها و طرح‌های خود را برای پیشگیری از بازگشت به جرم مجرمین خصوصاً زنان ارائه دهند و در جهت اجرایی و عملیاتی نمودن آن تلاش کنند و اطمینان داشته باشند این پلیس در چارچوب وظایف و امکانات خود در کنار آنان و یاریگر آنان خواهد بود.

انتهای پیام/4127/