خطر رشد مالاریای مقاوم به درمان

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا به نقل از BBC، توانایی انگل مالاریا برای در امان ماندن از داروی «آرتمیسینین» از زمانی که ابتدا در جنوب شرقی آسیا شناسایی شد در حال گسترش بوده است.

آزمایش‌هایی که نتایج آن در نشریه بیماری‌های عفونی لنست چاپ شده نشان می‌دهد که این مقاومت دارویی اکنون به پشت مرزهای هند رسیده است.

کارشناسان گفتند که این تحول یک «زنگ خطر» و «تهدیدی عظیم» است.

آمار مرگ ناشی از مالاریا از سال ۲۰۰۰ به این سو تقریبا نصف شده است و عفونت این بیماری اکنون سالانه ۵۸۴ هزار نفر را می‌کشد.

اما مقاومت در برابر «آرتمسینین» ممکن است تلاش‌ها در این مبارزه را خنثی کند. این مقاومت در کشورهای کامبوج، لائوس، تایلند، ویتنام و میانمار (همچنین موسوم به برمه) شناسایی شده است.

نمونه‌های خون ۹۴۰ فرد مبتلا به مالاریا از ۵۵ نقطه در میانمار نشان دهنده گستردگی این مقاومت در این کشور بود.

مطالعه تازه نشان می‌دهد که این مقاومت به ناحیه ساگینگ در ۲۵ کیلومتری مرز هند رسیده است.

دکتر چارلز وودرو یکی از محققان در واحد تحقیقات پزشکی حاره‌ای ماهیدول-آکسفورد در تایلند گفت:‌ ما به روشنی می‌توانیم مقاومت در برابر آرتمیسینین را در نزدیکی مرز هند ببینیم، که این آشکارا یک تهدید است و در آینده احتمالا به گسترش این مشکل به نواحی مجاور منجر خواهد شد.

آرتمیسینین معمولا به عنوان بخشی از یک درمان چند جانبه تجویز می‌شود.

به گفته دکتر وودرو در ابتدا سایر داروها شاید درمان چند جانبه را موثر نگه دارد اما در نهایت این مقاومت باعث بی تاثیر شدن آن خواهد شد.

او می‌گوید در دراز مدت مشکل این است که گزینه‌های دارویی کمی وجود دارد.

البته مشکلات مشابه در گذشته هم وجود داشته است. مثلا دارویی به نام «کلوروکین» جان، صدها میلیون نفر را نجات داد تا اینکه در سال ۱۹۵۷ در مرز کامبوج و تایلند مقاومت نسبت به آن ظاهر شد.

این مقاومت در جهان گسترش یافت تا اینکه ۱۷ سال بعد به آفریقا رسید.

در حال حاضر نشانه‌ای از مقاومت شدن مالاریا به آرتمسینین در آفریقا دیده نمی‌شود هر چند این نگرانی هست که تاریخ با نتایج مرگبار تکرار شود.