به «فلسطین جدید» خوش آمدید؛ جایی که اسرائیل از ما در برابر تهدیدات خارجی دفاع می‌کند!
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، «خالد الجیوسی» در گزارشی که روزنامه فرا منطقه‌ای رأی‌الیوم منتشر کرده است، نوشت: خلاصه آن چیزی که شبکه «المیادین» از طرح صلح آمریکا (معامله قرن) فاش کرد این بود که جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) موشک‌هایش را تحویل دهد، کلیدداری مسجدالاقصی به سعودیها سپرده شود و اسرائیل از فلسطینیان در برابر تجاوزات خارجی محافظت کند! خوش آمدید؛ اینجا کشور «فلسطین جدید» است. (بیشتر بخوانید)
وی افزود: دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا از معامله قرن به‌عنوان راهکاری برای حل مناقشه میان کشورهای عربی و اسرائیل یاد کرده است؛ ولی در آن بندهایی وجود دارد که باید درباره‌اش توضیحاتی داده شود. شاید باورمان نشده است که معامله قرن شکست خورده یا اینکه ندانیم کدام سران عرب در آن سهم داشته‌اند و همچنان منتظر اعلام نهایی آن تا پیش از انتخابات اسرائیل هستیم تا بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از دام شکست رهایی یابد و ترامپ احتمالاً از سمت خود برکنار شود.
این تحلیلگر فلسطینی عنوان کرد: در طرح صلح (ادعایی) آمریکا مواردی همچون توافق سه‌جانبه میان اسرائیل، سازمان آزادی‌بخش فلسطین و حماس وجود دارد که می‌تواند به تشکیل کشور فلسطینی با نام «فلسطین جدید» در کرانه باختری و نوار غزه به جز شهرک‌های صهیونیست‌نشین منجر شود. در فلسطین جدید بلوک‌های شهرک‌نشینان صهیونیست در اختیار صهیونیست‌ها خواهد بود و شهرک‌های دورافتاده و پراکنده به آن ملحق می‌شود.
جیوسی نوشت: چگونه می‌تواند کشور فلسطین جدید تشکیل شود و آن را به رسمیت بشناسند، در حالی که شهرک‌سازی در آنجا همچنان ادامه یابد و وضعیت دیگر شهرک‌های ساخته شده به وضع خود باقی بماند؟ این یک قرارداد دستکاری شده است. صهیونیست‌ها ابتدا آن را به میل خود تغییر داده‌اند و گفته‌اند که سازمان آزادی‌بخش و حماس باید با آن موافقت کنند؛ طبعاً هرگونه اقدامی برای اجرای طرح تشکیل کشور «فلسطین جدید» در قاموس ملی به خیانت و بی‌عدالتی در حق ملت فلسطین تعبیر می‌شود و تاریخ مبارزات طولانی و فداکاری‌های مردم چه در قالب جنبش آزادی‌بخش و چه در قالب حماس فراموش نخواهد شد. بنابراین نباید حتی کلیات چنین طرحی امضا شود.
بیت‌المقدس
وی می‌نویسد: طبق پیش‌نویس منتشر شده، قدس شریف که جایگاه بسیار باارزشی در دل‌های ملت فلسطین دارد تجزیه نمی‌شود، بلکه میان اسرائیل و «فلسطین جدید» مشترک است، اما ساکنان عرب آنجا می‌توانند به فلسطین جدید یا جایی در کرانه باختری و غزه منتقل شوند و ساکنان کشور جدید به‌شمار روند، ولی اینجا دو سؤال مطرح می‌شود؛ نخست اینکه چگونه در حالی که قدس را ترامپ در قالب معامله قرن پایتخت اسرائیل کرده است، میان فلسطینیان و اسرائیل تقسیم می‌شود؟ دوم اینکه با انتقال عرب‌ها به سرزمین فلسطین جدید، شهر قدس از ساکنان عرب خالی می‌شود و بنابراین هویت اسلامی و مسیحی خود را از دست می‌دهد.
جیوسی ادامه داد: با توجه به اینکه طبق پیش‌نویس ساکنان عرب قدس ساکنان فلسطین جدید می‌شوند، اما صهیونیست‌ها در قدس باقی می‌مانند و نیز در بند دیگری مسئولیت کل این شهر به شهرداری یهودی سپرده شده است، می‌توان فلسفه اینکه شهرداری قدس مسئول امورات اراضی قدس به استثنای آموزش و پرورش است، ولی باید به شهرداری یهودی قدس مالیات بدهد دریافت. آیا این بند به معنی به رسمیت شناختن کامل قدس به پایتختی دشمن اشغالگر صهیونیستی نیست؟
این تحلیلگر فلسطینی درباره نوار غزه به‌عنوان بخش دوم خاک فلسطین جدید نوشت: در پیش‌نویس آمده است که مصر به جای نوار غزه اراضی جدیدی را در اختیار فلسطین خواهد گذاشت تا در آنجا فرودگاه، کارخانه، کشاورزی و مبادلات تجاری ایجاد کند، اما فلسطینی‌ها اجازه سکونت در آنجا ندارند. البته بند مذکور به این منوط شده است که حماس از مدیریت غزه دست بکشد و گروه‌های مقاومت از شعار خود که همان «فلسطین از بحر تا نهر» است کوتاه بیایند و در مقابل مصر بخشی از خاک خود را به فلسطینیان خواهد بخشید.
خالد الجیوسی می‌نویسد: مضحک‌ترین بندی که در طرح صلح آمریکا این است که اجازه داده‌اند یک بزرگراه میان غزه و کرانه باختری احداث و زیرساخت‌های لازم برای انتقال آب تصفیه‌شده میان غزه و کرانه باختری تأسیس شود. سؤال اینجاست که آیا در این بزرگراه که به بهانه حراست از فلسطین جدید تشکیل می‌شود موانع جاده‌ای و ایست‌بازرسی نیز وجود خواهد داشت؟ آیا این بند به معنای نقض آشکار آزادی و حریم خصوصی فلسطینیان و حریم خانه‌هایشان نیست؟
وی ادامه داد: دردناک‌ترین و تکان‌دهنده‌ترین بند تشکیل دولت فلسطین جدید آنجاست که همه تحرکات و فعالیت‌های دولت رصد می‌شود و آمریکا، اعضای اتحادیه اروپا و کشورهای تولیدکننده نفت حوزه خلیج فارس که موافق کمک به اجرای این توافق‌نامه هستند و از آن حمایت مالی می‌کنند، مبلغ ۳۰ میلیارد دلار برای مدت پنج سال به اجرای پروژه‌های مربوط به فلسطین جدید اختصاص خواهند داد. آنها حتی صدقه خود به ملت فلسطین را تقسیم‌بندی کرده و گفته‌اند آمریکا ۲۰ درصد، اتحادیه اروپا ۱۰ درصد و کشورهای عربی حوزه خلیج فارس ۷۰ درصد کمک خواهند کرد. مبنای این محاسبه نیز ظرفیت‌های نفتی کشورها عنوان شده است. آیا این به معنای آن نیست که همه کشورهای عرب حاشیه خلیج (فارس) از موضوع فلسطین دست کشیده‌اند و خود را مسخ اراده رژیم اشغالگر کرده‌اند؟ این سرمایه‌گذاری بزرگ چه زمانی برایشان سودآور می‌شود؟ آیا آنها خود و متحدشان را به چند مشت دلار فروخته‌اند و تاج و تخت و قدرت خریده‌اند؟
انتهای پیام/4106/4033/
انتهای پیام/