صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری

روایت زندگی و شهادت حضرت علی اکبر (ع) که تابحال نشنیده اید

حضرت علی اکبر (ع) با آن که امام نبود اما دارای فضایل اخلاقی بود که او را به الگویی دوست داشتنی در میان جوانان مبدل ساخته است.
کد خبر : 448062

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، همه ما شیعیان و مسلمانان که در ایام محرم و صفر به عزاداری می‌پردازیم حتما نام حضرت علی اکبر (ع)، فرزند امام حسین (ع) به گوشمان آشناست و حداقل یک بار برای مظلومیت و نحوه شهادت وی اشک ریخته‌ایم، اما موضوعی که خبرگزاری آنا امروز به آن می‌پردازد، روایت زندگی و شهادت وی است که تابحال نشنیده اید.



حضرت علی اکبر (ع)؛ فرزند ارشد امام حسین (ع)


علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب (سال ۳۳ قمری-سال ۶۱ قمری) مشهور به علی‌اکبر فرزند امام حسین (ع) و از شهدای بنی‌هاشم در روز عاشورا است که امام حسین (ع) او را شبیه‌ترین مردم به پیامبر اسلام معرفی کرده‌اند و می‌فرمایند؛ هر وقت مشتاق دیدن پیامبر (ص) می‌شدیم به او نگاه می‌کردیم.


حضرت علی اکبر علیه السلام فرزند ارشد امام حسین علیه السلام و لیلی بنت ابی مرة  است.


حضرت علی اکبر (ع) با آن که امام نبود اما دارای فضایل اخلاقی بود که او را به الگویی دوست داشتنی در میان جوانان مبدل ساخته است و جوانان با پیروی از فضایل اخلاقی ایشان می‌توانند راه سعادت و رستگاری را بپیمایند.


او در زمان خلافت عثمان (خلافت: ۲۳ یا ۲۴-۳۵ق) به دنیا آمد، البته تاریخ دقیق تولد علی اکبر مشخص نیست، اما برخی محققان سن او را به هنگام شهادت در سال ۶۱ق، ۲۸ سال دانسته‌اند و بر اساس گفته مذکور، سال تولد او ۳۳ قمری خواهد بود.



کنیه‌اش ابوالحسن است و همچنین او را اکبر نام نهاده‌اند چرا که از بردارش امام سجاد (ع)، امام چهارم شیعیان متمایز شود.


هر چند که شیخ مفید لقبش را اصغر گفته و اکبر را لقب امام سجاد (ع) دانسته است اما برخی از نسب‌شناسان و تاریخ‌دانان، علی‌اکبر را بزرگترین فرزند امام حسین (ع) دانسته‌اند.


کلینی حدیثی از امام رضا (ع) در این باب نقل کرده که حکایت از ازدواج علی اکبر و داشتن فرزندی به نام حسن دارد، در مقابل چنانکه گروهی از نسب‌شناسان گفته‌اند از وی فرزندی نمانده و نسل امام حسین (ع) تنها از طریق امام سجاد (ع) ادامه پیدا کرده است.


ویژگی‌های حضرت علی اکبر


امام حسین (ع)، حضرت علی اکبر را شبیه‌ترین مردم به رسول خدا (ص) از نظر قیافه ظاهری، اخلاق و سخن گفتن معرفی کرده و از او نقل شده هنگامی که ما مشتاق دیدن پیامبر می‌شدیم، به چهره علی اکبر نگاه می‌کردیم.


همچنین گفته شده معاویه بن ابی‌سفیان علی اکبر را شایسته‌ترین فرد برای حکومت می‌دانست چرا که جدش رسول خدا است و شجاعت بنی هاشم، سخاوت بنی امیه و زیبایی ثقیف را هم دارد.


در زیارت عاشورا پس از سلام بر امام حسین و قبل از سلام به اصحاب آن حضرت، سلام جداگانه‌ای نیز به علی اکبر داده شده است.


علی اکبر احادیثی از جدش امام علی (ع) و نیز عایشه نقل کرده است.



القاب حضرت علی اکبر (ع)



  •  بیشتر منابع کهن تاریخیاز او با لقب علی اکبر یاد کرده‌اند و ابن ادریس حلّینیز شواهدی در تأیید آن آورده است.

  • اما برخی نیز او را علی اصغر و امام سجاد (علیه‌السلام) را علی اکبر دانسته‌اند.

  • در منابع شیعی متأخر نیز، لقب علی اصغر برای فرزند نوزاد امام حسین (علیه‌السلام)، که در کربلا شهید شد، ذکر شده است.


قاتل حضرت علی اکبر که بود؟

حضرت علی‌اکبر روز عاشورا اولین نفر از بنی‌هاشم بود که به شهادت رسیدند و در روایات گفته شده اصحاب امام اجازه نمی‌دادند قبل از آن‌ها بنی هاشم به میدان بروند. علی اکبر پس از اندکی جنگ با سپاهیان ابن سعد نزد پدرش بازگشت و گفت سنگینی اسلحه مرا آزار می‌دهد و تشنگی مرا از پای درآورد، امام حسین فرمود به زودی جدت را ملاقات می‌کنی و آن حضرت شما را سیراب خواهد کرد که بعد از آن هرگز تشنگی نباشد.


علی‌اکبر به میدان بازگشت، و مُرّةُ بن مُنقذ شمشیری بر فرق او زد سپس دیگران بر او حمله‌ور شدند.


علی اکبر در لحظات آخر گفت: ای پدر! سلام بر تو باد، این جدم رسول خداست، او به جامی لبریز مرا سیراب کرد و می‌گوید: به سوی ما شتاب کن.


کوفیان از کشتن او پروا داشتند (گویا نمی‌خواستند در خون او شریک شوند) تا اینکه مرة بن منقذ بن نعمان عبدی لیثی او را دید و گفت:


گناه عرب بر گردن من باشد اگر این جوان از کنار من بگذرد و این کار را تکرار کند و من پدرش را به عزایش ننشانم. علی اکبر بار دیگر به دشمن حمله کرد و با شمشیرش آن‌ها را می‌زد تا آنکه مرة بن مُنقذ عبدی ضربتی بر او زد و او را نقش زمین کرد و آن گروه او را محاصره کرده، پیکر مطهرش را با شمشیر قطعه قطعه کردند.


خوارزمی بعد از ضربت مرة بن منقذ چنین اضافه می‌کند. در این هنگام او دست به گردن اسبش گرفت و اسب او را به سوی لشکر دشمن برد و دشمنان، او را با شمشیر قطعه قطعه کردند.


آمار کشته‌های دشمن که بدست حضرت علی اکبر(ع) کشته شدندآمار کشته‌های دشمن

حضرت علی اکبر (ع) با وجود تشنگی شدید جنگ نمایانی کرد و تعداد زیادی از دشمنان را به هلاکت رساند.


مورخان متقدم همانند بلاذری، دینوری، طبری، ابوالفرج اصفهانی، ابن اعثم و شیخ مفید، هیچ‌گونه آماری از کشته‌های سپاه عمر سعد توسط حضرت علی اکبر ارائه نکرده‌اند. ابن نما؛ سید بن طاووس نوشته‌اند که جمع زیادی به دست حضرت علی اکبر کشته شدند.


اما مورخان مقتل‌نویس و محدثانی که متعرض آمار کشته‌ها به دست وی شده‌اند.



آمار کشته‌ها را یک گونه گزارش نکرده‌اند:


شیخ صدوق، ۴۴ نفر؛ خوارزمی، ۲۰۰ نفر؛ ابن شهرآشوب ۷۰نفر


و قندوزی، ۸۰ نفر نوشته‌اند. البته در این میان برخی نویسندگان، آمار اغراق آمیز و افسانه‌ای از تعداد کشته‌ها توسط حضرت علی اکبر داده‌اند. فاضل دربندی (۱۲۸۹ق)، با استناد به منبعی غیر معتبر آمار کشته‌ها توسط علی اکبر را، ۲۰۰۰ سواره و ۸۰ پیاده نوشته است.


گفته می‌شود، او بار‌ها رجز خواند و حمله کرد.


محل دفن حضرت علی اکبر (ع)

حضرت علی اکبر (ع) در ۱۰ محرم سال ۶۱ قمری در واقعه عاشورا به شهادت رسید و بدنش در پایین پای پدرش به خاک سپرده شد.


قبر وی در ضریح امام حسین واقع شده، و شش گوشه بودن ضریح را به همین دلیل دانسته‌اند.


اما سر او را به همراه سر‌های شهدای کربلا به کوفه و شام بردند، درباره فرجام سر علی اکبر به اینکه آیا به بدنش ملحق شده یا در قبرستان باب الصغیر دفن است، اختلاف‌نظر وحود دارد، سید محسن امین گفته است که در سال ۱۳۲۱ق در قبرستان باب الصغیر بارگاهی را دیده که بر ورودی آن بر سنگی نوشته شده که اینجا مدفن سر‌های عباس بن علی، علی اکبر و حبیب بن مظاهر است.


به گفته وی پس از بازسازی نام برخی دیگر از شهدای کربلا به آن افزوده شده است.


این مکان امروزه به نام مقام رؤوس الشهداء (مدفن سر‌های شهدای کربلا) شناخته می‌شود.


انتهای پیام/


انتهای پیام/

برچسب ها: امام حسین
ارسال نظر