توسعه مدلهای کسبوکار جدید با محوریت شرکتهای بزرگ انرژی/ استارتآپها، همکاران جدید شرکتهای بزرگ
به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانشبنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، اتلاف ۷۹ درصدی انرژی در ساختمانها، ۱۰ درصد هدررفت آب مربوط به شهر تهران، میزان مصرفی بنزین ایران ۲ برابر اروپا و... اینها خبرهایی است که بارها از زبان مسئولان در رسانهها بازتاب پیدا کرده است. هدر رفتن انرژی در صنعتی مانند گاز، نفت، برق و... در ایران در حالی رخ میدهد که کشورهای پیشرفته با کمک راهحلهای کاربردی این هدررفت انرژی را به حداقل ممکن رساندهاند.
از جمله این راههای کاربردی میتوان به استفاده از فناوریهای نوین مانند اینترنت اشیاء یا هوش مصنوعی در کاهش مصرف انرژیهای سوختی در دنیا اشاره کرد. در قاره آسیا شاید هند و چین بهترین کشورهایی باشند که با کمک فناوریهای نوین به کاهش مصرف انرژی کشور خود کمک کردهاند.
«گذار انرژی»، حقيقت پيش روی یکی از راهبردیترین بخشهای اقتصادی است که در سالهای اخیر بهعنوان مهمترین مباحث مطرحشده در حوزه انرژی و موضوعات سیاستی مربوط به آن، دلیل عوض شدن قواعد بازی در این حوزه است.
«گذار انرژی»، تعبیری برای تصویر چهار محور اصلی تغییر در این حوزه است که میتوان تمرکززدایی و کمرنگ شدن نقش دولتها، خلق اکوسيستم جدید یکپارچه و توسعه مدلهای کسبوکار، حرکت بهسمت پایداری (کربنزدایی + بهینهسازی) و دیجیتالسازی را از جمله آنها دانست.
ابعاد و اجزای «گذار انرژی»
ابعاد و اجزای گذار انرژی را میتوان به دو بخش تقسیم کرد که در بخش اول شامل تمرکززدایی و کمرنگ شدن نقش دولتها است. در بخش دوم برای خلق اکوسیستم جدید یکپارچه و توسعه مدلهای کسبوکار جدید باید محوریت شرکتهای بزرگ انرژی را به اکوسیستم جدید با بازیگران متفاوت که شامل استارتآپها، شرکتهای فناوری محور فعال در زنجیره تولید تا مدیریت انرژی و ... هستند هدایت کرد.
در بحث حرکت به سمت پایداری (کربنزدایی+ بهینهسازی) که از اصلیترین ابعاد و اجزای گذار انرژی است باید رشد روز افزون مصرف انرژی و هدر رفت بالای آن را به بهینهسازی مصرف و استاندار تجهیزات پربازده و تمرکز اقتصاد انرژی بر پایه سوخت فسیلی را به سمت اقتصاد کربن و انرژیهای پاک هدایت کرد.
دیجیتالسازی نیز یکی دیگر از ابعاد مهم و اجزای گذار انرژی است و باید در بحث پایش دورهای جریان انرژی به سمت پایش بههنگام و دقیق جریان انرژی تغییر مسیر داده و همچنین از تعامل محدود با مشترکان و نگاه به آنها بهعنوان مصرف کنندگان بدون قدرت گذشته و به مدلهای کسبوکار مشتری محور توجه داشت.
استارتآپها، همکاران جدید شرکتهای بزرگ
در سالهای اخیر، غولهای انرژی جهان جزو پیشگامان تقویت اکوسیستم استارتآپی این حوزه بودهاند. در نگاه آنها، استارتآپها بیش از آنکه بهعنوان رقیب شرکتهای بزرگ حوزه انرژی مطرح شوند همکارانی قابلاتکا و البتـه جـذاب بـرای سرمایهگذاری و تملک بهحساب میآیند. در واقع شکلگیری اکوسیستم استارتآپی حول شرکتهای بزرگ حوزه انرژی، موضـوعی قابلمشاهده و دارای روندی رو به رشد بوده است.
بهعنوانمثال شرکت نفت توتـال از سـال 2008 تاکنون در 20 استارتآپ سرمایهگذاری کرده است. حوزه فعالیت این استارتآپها ذخیرهسازی انرژی، تولید پراکنده و انرژی خورشیدی بوده است.
حوزه انرژی بازار بکری پیش روی شرکتهای نوپا گذاشته است تا با ورود به آن علاوه بر توسعه و کسب سود خود امکان صرفهجویی در مصرف انرژی کشور را هم فراهم کنند. اما همه چیز برای این شرکتها به این راحتیها هم نیست چرا که در بخش انرژی کشور نیز همانند دیگر بخشهایی که شرکتهای استارتآپی در آن فعالیت میکنند موانع و مشکلات متعددی وجود دارد.
در حالی فعالیت شرکتهای استارتآپی در حوزه انرژی کشور محدود است که ایران در صنعت انرژی از جمله کشورهای با مزیت نسبی بالا است. برای کمک گرفتن از فناوریهای نوین در بخش انرژی کشور نیازمند نگاه نو هستیم و به همین خاطر استارتاپها میتوانند به حوزه انرژی کشور کمک قابل توجهی کنند.
ایران در زمینه صنعت انرژی مزیت نسبی قابل توجهی دارد و شرکتهای نوپا میتوانند با ورود به آن علاوه بر کمک به رشد صنعت انرژی سود قابل توجهی نیز کسب کنند. اما در این جا این سؤال مطرح میشود که آیا براستی شرکتهای نوپا براحتی میتوانند در این حوزه فعالیت خود را آغاز کنند یا اینکه شروع به کار آنها با پیچیدگیهای بسیار همراه است؟
انتهای پیام/4108/
انتهای پیام/