آیا زنبورها در زمان دایناسورها زندگی می‌کردند؟
به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش‌بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، زنبورها و بسیاری از موجودات زنده دیگر این سیاره از میلیون‌ها سال قبل، زمان انقراض انبوه دایناسورها نجات پیدا کردند. این ادعا که زنبورها وقتی دایناسورها هنوز منقرض نشده بودند، مربوط به اطلاعات یافته شده از فسیل‌هایی است که توسط محققان ثبت‌شده است.
شرایط بسیار سختی لازم است تا یک موجود مرده به یک فسیل تبدیل شود. باید سریعاً توسط رسوب درست پوشانده شود تا جزئیات بدن خود را حفظ کند و سپس میلیون‌ها سال بعد رسوب که اکنون به سنگ تبدیل‌شده است به علت فرسایش در معرض دید قرار بگیرد تا مردم بتوانند آن را پیداکرده و مطالعه کنند. وقتی همه‌چیز درست پیش می‌رود حتی یک نمونه فسیل واحد نیز می‌تواند چیزهای زیادی را نشان بدهد.
گونه‌های جانوری منقرض‌شده که فقط از فسیل‌ها شناخته می‌شوند، اغلب با موجودات زنده امروزی بسیار متفاوت هستند. اما دانشمندان تقریباً همیشه می‌توانند مشخص کنند که کدام شاخه از درخت زندگی متعلق به آن‌ها بوده و از این طریق چگونگی ارتباط آن‌ها را مشخص می‌کنند.
تصویر یک زنبور فسیلی در کهربا
دایناسورها عجیب به نظر می‌رسند اما اسکلت‌های فسیل‌شده آن‌ها باعث می‌شوند تا بتوانیم آن‌ها را به‌عنوان خزندگان بشناسیم. همین موضوع در مورد حشرات نیز صادق است. دانشمندان می‌توانند با توجه به ویژگی‌های متمایز آن مانند ساختار شاخک آن، شکل قسمت‌های اصلی بدن و الگوی رگ‌های موجود در بال‌ها چیزی را به‌عنوان زنبور عسل شناسایی کنند.
دانشمندان با استفاده از این ویژگی‌های فسیل، ده‌ها گونه زنبور در حال انقراض را شناسایی کرده‌اند. برخی شبیه زنبورهای مدرن هستند. قدیمی‌ترین زنبورهای فسیلی بسیار شبیه زنبورهای امروزی هستند و تصور می‌شود زنبورها شاخه‌ای از خانواده زنبور هستند که شیوه زندگی گیاهخواری را تکامل داده و به‌جای خوردن حشرات دیگر از گل‌ها استفاده می‌کنند.
مرغوب‌ترین زنبورهای فسیلی حفظ‌شده در داخل عنبر یافت شده‌اند که شیره گیاهی فسیلی است. شاید این زنبورها درحالی‌که سعی در جمع‌آوری آن برای ساختن لانه‌های خود داشتند به دام افتاده‌اند، کاری که امروزه بسیاری از زنبورها انجام می‌دهند.
دانشمندان چگونه می‌دانند که هر یک از این فسیل‌ها چندسال دارند؟
سنگ‌هایی که آن‌ها را محصور می‌کنند دارای یک بازه زمانی داخلی هستند که سن آن‌ها را نشان می‌دهد. متداول‌ترین «زمان سنجی رادیومتری» به پوسیدگی اورانیوم و سرب وابسته است.
با دانستن اینکه در هنگام تشکیل سنگ معدنی چه مقدار اورانیوم و سرب وجود داشته و اکنون چقدر موجود است و این پوسیدگی با چه سرعتی اتفاق می‌افتد، می‌توان با اطمینان، سن بسیاری از سنگ‌های باستانی را تخمین زد که دانشمندان متوجه می‌شوند، چند سال قبل موجودات فسیلی زندگی کرده‌اند.
قدیمی‌ترین زنبورهای فسیلی مربوط به حدود 100 میلیون سال پیش هستند این بدان معنا است که زنبورها و دایناسورها حداقل 35 میلیون سال یا بیشتر از آن باهم زندگی می‌کردند.
انتهای پیام/4108/
انتهای پیام/