حلقه‌های مفقوده در زنجیره نهادی سیاست انتخاباتی در ایران
به گزارش خبرنگار حوزه پایان نامه گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، در چکیده این مقاله ضمن اشاره به اینکه تشدید کمیت و کیفیت رقابت‌های انتخاباتی در ایران در دو دهه گذشته به این طرف، در کنار پیامدهای مثبت آن دربردارنده پیامدها و نتایج منفی متعددی بوده است و تعمیق دوگانگی ساختاری در درون ساختار سیاسی، ایجاد انقطاع بسیار شدید در فرایند سیاست‌گذاری، زمینه‌سازی برای فعال‌سازی و تشدید شکاف‌های قومی از سوی نخبگان، تشدید عملکرد توزیعی دولت و اثر مخرب بر فرایند دست‌یابی به توسعه است.
استدلال نویسنده مقاله در ادامه در خصوص آثار و پیامدهای منفی به‌عنوان نتیجه گریز ناپذیر سیاست انتخاباتی دلیل شکل‌گیری یا حداقل تشدید بخش عمده‌ای از کژکارکردهای فوق ناشی از فقدان یک زنجیره نهادی کارآمد سیاست انتخاباتی در ایران است. در یک زنجیره نهادی گرچه برگزاری انتخابات در مرکزیت زنجیره قرار دارد اما کاهش پیامدهای منفی و افزایش نتایج مثبت انتخابات، نیازمند تمهید سازوکارهای نهادی مشخص چون قانون انتخابات مناسب، سیستم حزبی نهادینه، قواعد و رویه‌های شفاف تامین مالی کاندیداها، و تقویت استقلال نهادی نظام برنامه‌ریزی و اجرایی شکل‌گیری کمپین‌های حرفه‌ای انتخاباتی، وجود نهادهای نظرسنجی معتبر، شبکه نهادهای مدنی فعال و ناظر به‌عنوان میانجی، رابطه کنش‌گران سیاسی و شهروندان، نظام رسانه‌ایی مجازی مناسب و ... است.
حجت کاظمی در ادامه مقاله شاخص‌های افت کیفیت سیاست انتخاباتی را فقدان، ضعف، نارسایی یا کیفیت پایین هر یک از نهادهای زیر مجموعه سیاست انتخاباتی عنوان می کند که کاهش کارکردهای مثبت و مورد انتظار از آن و در نهایت افزایش کژکارکردهای ناشی از آن برای کشور و نظام سیاسی است.
استادیار علوم سیاسی دانشگاه تهران در پایان مقاله یادآور می شود بخش مهمی از نارسایی های پیش آمده در انتخابات دو دهه اخیر کشور به طور عمده محصول کم توجهی به سرشت زنجیره ای یک سیاست انتخاباتی کارآمد است. زنجیره ای متشکل از مجموعه ایی از نهادها که در پیوندی ارگانیک با یکدیگر کارکردهای مورد نیاز برای یک نظام انتخاباتی را تامین می کنند و بدون چنین عناصری، انتظار کاهش آسیب های تشدید یابنده ناشی از رقابت های انتخاباتی ممکن نخواهد بود.
انتهای پیام/4133
انتهای پیام/