جذب دانش‌آموختگان خارج کشور در دانشگاهها سلیقه‌ای و فرسایشی است
به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش‌بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، اولین همایش ملی مطالعات فرهنگی و اجتماعی آموزش عالی، علم و فناوری (یادمان مرحوم محمدامین قانعی راد جامعه شناس برجسته ایرانی)، امروز در پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برگزار شد.
سعیده سعیدی پژوهشگر پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم در پنل «پادرهوایی آکادمیک در ایران»، در خصوص معطلی و بلاتکلیفی ایرانیان فارغ‌التحصیل خارج از کشور که قصد ورود به کشور و جذب در دانشگاه‌های ایران را دارند، اظهار کرد: جذب برای دانش آموختگان ایرانی خارج از کشور در تمام فرایندها دست کم ۱۵ ماه تا چهار سال به طول می‌انجامد و متقاضیان جذب سال‌ها برای دریافت احکام جذب منتظر مانده‌اند.
وی افزود: این فرایند فرسایشی، طولانی، بی‌قاعده و سلیقه‌ای است و افراد بعد از گذراندن این دوران و چندین جلسه مصاحبه علمی، صلاحیت عمومی و استعلام‌های محلی با یک حالت تحقیر شده و آزار دیده، فرسوده و از همه مهم‌تر با روحیه‌ای منتقد وارد نهاد آموزش عالی می‌شوند.
سعیدی با بیان اینکه دولت‌های مختلف روی افراد سرمایه‌گذاری کرده و سیاست‌های ادغام ایجاد می‌کنند، گفت: افرادی که سرمایه انسانی بالایی دارند، ذهن آن‌ها از حالت دو فاز (رویای بازگشت به کشور) به تک فاز تغییر می‌کند و احساس دائمی بودن می‌کنند.
وی تأکید کرد: قرار گرفتن در حالت دو فاز، افراد را در موقعیت پادرهوا قرار می‌دهد؛ به عبارت دیگر افرادی که بعد از اتمام تحصیل به وطن باز میگردند با یک ذهن فریز شده روبرو می‌شوند و اوایل حضورشان در کشور ارتباط مناسبی با جامعه مبدأ طی سال‌ها ایجاد نمی‌شود.
به گفته این پژوهشگر، در مهاجرت بازگشتی افراد شاید ۱۵ سال در ایران نباشند و ارتباط مناسب هم با جامعه آکادمی ایران نداشته باشند، بعد با یک ذهن فانتزی به ایران می‌آیند و تصویری کلیشه از گرمی روابط خانوادگی در ایران دارند.
سعیدی ادامه داد: آن‌ها وقتی به کشور باز میگردند، خودشان و جامعه تغییر کردهاند و در این شرایط تفکرات واگرایانه به خاطر سیستم قانونی کشور که در آن تحصیل کردهاند، برای آن‌ها ایجاد می‌شود. قوانین نانوشته بر گروه‌های دانشگاهی در جذب نیروهای دکتری و جدید وجود دارد و افراد خارج از کشور رقیب بالقوه برای سایر متقاضیان محسوب شده که به صورت غیر رسمی کنار گذاشته می‌شوند.
وی با بیان اینکه رویکرد آموزش عالی یک رویکرد محدود و کوتاه مدت است، افزود: این ارتباطات با تحصیل‌کردگان خارج از کشور در قالب سمینار، وبینار (سمینار آنلاین) و طرح‌های پژوهشی مشترک است، اما با طولانی شدن فرایند جذب، چالش‌های متعددی گریبان‌گیر آن‌ها می‌شود که منجر به مهاجرت دوباره آن‌ها خواهد شد.
هدف انقلاب فرهنگی چه بود؟
همچنین مهرداد عربستانی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران نیز در سخنانی تأکید کرد: برخی مسائل حساس در علوم اجتماعی و رفتاری ایران وجود دارد که صحبت کردن از آن نیازمند بررسی نوعی تبارشناسی است. بعد از انقلاب گفتمان شکل گرفته در ایران، انقلابی و اسلامی بود.
وی ادامه داد: همچنین نوعی تنزهگرایی اخلاقی در گفتمان سیاسی ترویج میشد. مسئله دیگر ضد امپریالیستی بودن انقلاب بود که از ابتدا هم بسیار روشن بود؛ امسال چهلمین سال نمادین حرکت ضد آمریکایی ایران را در پیش داریم و بعد از انقلاب تأکید شد که مستقل باشیم و تحت تأثیر غرب نباشیم.
عربستانی با بیان اینکه غرب‌زدگی در شکلگیری گفتمان قالب بعد از انقلاب نقش دارد، گفت: هدف انقلاب فرهنگی نزدیک کردن حوزه و دانشگاه با یکدیگر بود. این دانشگاهها به عنوان دانشگاه‌های ایده آل ایرانی تعریف شدند.
پادرهوا چه کسانی هستند؟
عباس کاظمی عضو هیئت علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم درباره پادرهوایی آکادمیک در این پنل اظهار کرد: گروه خاصی از تحصیل کردگان برای ارتقای اجتماعی به دنبال رشد و پیشرفت بودند و بعد از اینکه نتوانستند به ارتقای مورد نظر برسند در یک حالت پا در هوا قرار گرفتند و شغل آن‌ها هیچ تناسبی با رشته تحصیلی‌شان ندارد و حتی ممکن است وضعیت فعلی خود را هم از دست بدهند. پادرهوا طبقه‌ای در حال ساخته شدن است که هنوز به خودآگاهی نرسیده و یک طبقه جهانیِ در حال ایجاد است.
کاظمی گفت: به عنوان مثال پادرهوایی در کشور فرانسه به شغل‌های پاره وقت گفته می‌شود و در ایتالیا افرادی پا در هوا هستند که درآمد بسیار پایینی دارند و در آلمان به افراد بدون شغل اطلاق می‌شود، در ایران نیز پا در هوایی به افرادی گفته می‌شود که به دنبال ارتقای جایگاه اجتماعی خود هستند.
به گفته کاظمی، پادرهوایی تحت عنوان ناکامی منزلتی به کسانی که شغلی ندارند و دنبال شغل هستند گفته می‌شود. اکنون در وضعیت آشفتگی طبقاتی به سر میبریم و طبقه جدیدی در حال شکل گرفتن است که در هیچ کدام از طبقات دیگر جای نمی‌گیرد.
انتهای پیام/4118/
انتهای پیام/