منصور پورحیدری را بهتر بشناسید/ مرور خاطرات «پدر استقلال»

به گزارش خبرنگار حوزه فوتبال گروه ورزشی خبرگزاری آنا، داستان زندگی افرادی که در تاریخ ماندگار می‌شوند شبیه زندگی بسیاری دیگر از مردم عادی نیست؛ چون مواردی را رعایت می‌کنند که باعث می‌شود به بهترین شکل از استعداد خدادادی استفاده کنند. در مقوله ورزش نیز این افراد همواره شناخته شده هستند و پس از مرگ هم یادشان در خاطر علاقه‌مندان باقی می‌ماند.

منصور پورحیدری از جمله افرادی است که توانست در فوتبال نام خود را جاودان کند و امروز که سومین سالگرد درگذشت اوست، یادش از سوی هواداران استقلال و پیشکسوتان فوتبال زنده نگه داشته می‌شود. پورحیدری لقب پدر استقلال را کسب کرده و این عنوان در اختیار فرد دیگری قرار نگرفته است. او 6 بهمن 1324 در محله خراسان تهران به دنیا آمد و دوران کودکی‌اش در این محله سپری شد.

او ورزش را با والیبال آغاز کرد و در ادامه به دوومیدانی و پینگ‌پنگ پرداخت؛ اما محبوبیت بیشتر فوتبال باعث شد تا او به‌صورت جدی به این ورزش بپردازد. منصور که در خانواده‌ای 7 نفره زندگی می‌کرد در نوجوانی همراه آن‌ها به محله قلهک رفت و در دبیرستان‌های تمدن و ایرانمهر ورزش آموزشگاهی را به شکل جدی‌تری دنبال کرد. مربی ورزش دبیرستان او را به غلامحسین نوریان ملی‌پوش تیم دارایی معرفی کرد. پورحیدری از طریق نوریان به تیم جوانان دخانیات که از زیرمجموعه‌های دارایی بود معرفی شد.

آغاز افتخارات با دارایی و حضور در استقلال

قهرمانی با تیم منتخب تهران در مسابقات آموزشگاه‌های ایران در شیراز موجب شد تا پورحیدری به تیم اول دارایی برود و با این تیم در سال 46 قهرمان تهران شود. در سال 47 دارایی منحل شد و بازیکنان این تیم به تیم‌های دیگر رفتند. پورحیدری با جلال طالبی، پرویز قلیچ‌خانی و اکبر افتخاری ملی‌پوشانی بودند که پیشنهاد استقلال را پذیرفتند و به این تیم که آن زمان تاج نام داشت پیوستند.

دوران طلایی مدافع استقلال

پورحیدری از 47 تا 54 به مدت 8 سال برای استقلال بازی کرد و با پیراهن آبی‌پوشان از فوتبال خداحافظی کرد. مدافع آبی‌ها با این تیم سه قهرمانی جام باشگاه‌های تهران، یک قهرمانی در جام منطقه‌ای، یک دوره قهرمانی در جام تخت جمشید و اولین قهرمانی استقلال در جام باشگاه‌های آسیا را تجربه کرد. البته 5 قهرمانی در جام‌های تدارکاتی میلز، اتحاد و دوستی هم در کلکسیون پورحیدری جای گرفت.او در روز 22 آذر 1354 آخرین بازی‌اش را با پیراهن استقلال را در ورزشگاه شهید شیرودی(امجدیه سابق) برابر راه‌آهن برگزار کرد که آن بازی با تساوی یک بر یک به پایان رسید. پورحیدری در دیدار خداحافظی کارو حق‌وردیان در روز 22 فروردین 1356 برای آخرین بار پیراهن استقلال را پوشید و حضوری افتخاری در ترکیب آبی‌پوشان داشت.

کوتاه و مختصر در تیم ملی 

مدافع استقلال سال 49 به تیم ملی دعوت شد و توانست در دو سال حضورش در تیم ملی با این تیم در جام عمران منطقه‌ای و بین‌المللی کوروش قهرمان شد. او در تابستان 53 دعوت فرانک اوفارل سرمربی ایرلندی تیم ملی را در شرایطی رد کرد که تنها 29 سال داشت اما اعلام کرد برای آنکه فرصت به بازیکنان جوان داده شود به تیم ملی نمی‌رود.

شروع فعالیت در عرصه مربیگری

پورحیدری از سال 55 تا 57 به‌عنوان دستیار ولادیمیر جکیچ در استقلال باقی ماند و پس از انقلاب اسلامی ایران تلاش‌های زیادی کرد تا تیم استقلال منحل نشود. از سال 62 تا 81 به‌صورت متناوب سرمربی استقلال بود و با این تیم جام‌های مختلفی را به دست آورد که مهم‌ترین آن قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا بود تا اولین فردی باشد که در قامت بازیکن و مربی با استقلال فاتح معتبرترین جام باشگاهی در قاره کهن شده است.

قهرمانی‌های متوالی در قامت سرمربی

پدر استقلال با این تیم 3 قهرمانی در باشگاه‌های تهران، فتح جام قدس، قهرمانی لیگ آزادگان، 2 قهرمانی جام حذفی را علاوه بر جام باشگاه‌های آسیا به ویترین افتخاراتش اضافه کرد و البته در جام‌های تدارکاتی بوردولوی، کیش و استقلال قطر نیز برای آبی‌ها جام گرفت. پورحیدری در سطح ملی نیز افتخار بزرگی کسب کرد و موفق شد تیم ملی ایران را در بازی‌های آسیایی 1998 قهرمان کند تا مدال طلای دیگری نصیب کاروان ورزشی ایران شود. تساوی با دانمارک در 17 مهر 78 که با درخشش هادی طباطبایی حاصل شد نیز از دستاوردهای پورحیدری در تیم ملی فوتبال بود.

پورحیدری از سال 81 به بعد دیگر در استقلال سمت سرمربیگری را بر عهده نگرفت و در پست‌های مختلفی چون مدیر فنی، عضو هیئت مدیره و رئیس هیئت مدیره استقلال به فعالیت پرداخت. البته در این فواصل او سرمربی تیم‌های صنعت نفت آبادان و صنایع اراک بود که موفق به خلق اتفاق مهمی نشد.

زندگی شخصی پدر استقلال

پدر استقلال در آذر ماه 54 با فریده شجاعی که آن زمان بازیکن تیم بسکتبال استقلال بود و این روزها نایب رئیس فدراسیون بسکتبال است، ازدواج کرد. فرزند اول او علی سال 62 به دنیا آمد که علاقه‌ای به ورزشکار شدن نداشت اما دخترش عسل که سال 71 دیده به جهان گشود همانند مادرش بسکتبالیست شد و بازیکن پالایش نفت آبادان و تیم ملی است.

وداع با زندگی دنیوی

سرمربی اسبق استقلال در آذر 94 قند خونش بالا رفت تا در بیمارستان ایرانمهر بستری شود. وی پس از چند روز مرخص شد و بار دیگر در قامت سرپرست روی نیمکت استقلال نشست اما این آغاز بیماری سختی بود که سال بعد اثراتش پدیدار شد. مهر 95 حال عمومی پورحیدری وخیم شد و به‌ناچار در بیمارستان ایرانمهر که نزدیک منزل مسکونی‌اش بود، بستری شد. تلاش پزشکان برای مهار سرطان حنجره پورحیدری فایده‌ای نداشت چون اقدامات درمانی با تأخیر آغاز شده بود و در 14 آبان 95 پدر استقلال بر اثر سرطان ریه درگذشت تا روز 16 آبان مراسم تشییع در ورزشگاه شیرودی برگزار شود و در ادامه پیکر او در قطعه نام‌آوران به خاک سپرده شود.

انتهای پیام/4051/4048/پ