کابوس پارگی رباط صلیبی در فوتبال ایران/ بی‌توجهی به علمِ تمرین و ریکاوری مهم‌ترین عامل مصدومیت بازیکنان
به گزارش خبرنگار حوزه فوتبال گروه ورزشی خبرگزاری آنا، ورزش فوتبال در کنار زیبایی‌های خود برای بازیکنانی که در این رشته ورزشی حضور دارند با مصدومیت‌های مختلفی همراه است. یکی از این مصدومیت‌ها که بسیاری آن را مرگ حرفه‌ای یک فوتبالیست می‌دانند و آن را به کابوسی سخت برای تمامی بازیکنان تشبیه کرده‌اند، پارگی رباط صلیبی است.
میانگین این نوع مصدومیت در ایران بالاتر از آمار جهانی است و بسیاری از پزشکان ورزشی علت این موضوع را در نوع و محل تمرینات بازیکنان ایرانی می‌دانند. پارگی رباط صلیبی معمولاً به هنگام چرخش‌های ناگهانی بخش فوقانی و میانی بدن در هنگام ثابت بودن کف پا رخ می‌دهد. متأسفانه تعداد بازیکنانی که با این نوع مصدومیت مواجه شدند و نتوانستند به فوتبال بازگردند در ایران زیاد است که به اسامی تعدادی از این بازیکنان اشاره می‌کنیم.
احمدرضا عابدزاده یکی از مهم‌ترین بازیکنان فوتبال ایران بود که پارگی رباط صلیبی او را مدت‌ها از فوتبال دور نگه داشت ولی کاپیتان تیم ملی موفق شد به سطح اول فوتبال ایران بازگردد. جواد نکونام هم زمانی که در اوساسونا بود، دچار مصدومیت شد اما با برنامه‌های پزشکی منسجمی که داشت، پس از 8 ماه به میادین بازگشت.
سهراب بختیاری‌زاده، ابراهیم میرزاپور، محرم نویدکیا، مجتبی جباری، فریدون زندی، رضا نوروزی، امیدرضا روانخواه، محسن خلیلی، عباس آقایی، بختیار رحمانی، سینا عشوری و میثاق معمارزاده از بازیکنان شاخصی بودند که در سالیان گذشته با پارگی رباط صلیبی مواجه شدند و بازگشت موفقی نداشتند. در این سال‌ها نیز شاهد مصدومیت چهره‌های شاخص استقلال و پرسپولیس بودیم و به‌خصوص در دو سال اخیر بازیکنان این دو تیم با پارگی رباط صلیبی با مشکلات جدی مواجه شدند.
داریوش شجاعیان گل سرسبد مصدومان رباط صلیبی است که در دو فصل گذشته دو بار مصدوم شده و هر بار یکی از پاهای این بازیکن با این مصدومیت درگیر شده است. حسین ماهینی، محمد انصاری، روزبه چشمی، محسن کریمی(2 پارگی رباط)، مرتضی آقاخان، میثم تیموری و عماد علیپور بازیکن جوان پرسپولیس دیگر مصدومان سرخابی هستند. محمدرضا خلعتبری و یوسف وکیا را هم می‌توان از تیم‌های دیگر به این فهرست اضافه کرد و بازیکنان دیگری که مطرح نیستند اما سابقه بازی در لیگ برتر فوتبال ایران را در کارنامه ورزشی‌شان ثبت کرده‌اند.
علت پارگی رباط صلیبی چیست؟
دکتر امین نوروزی در مورد اینکه دلیل رخ دادن مصدومیت رباط صلیبی چیست، به خبرنگار ورزشی آنا اظهار کرد: پارگی رباط صلیبی جلویی (ACL) شایع‌ترین آسیب رباطی کامل در زانو است. نزدیک به 80 درصد از این نوع مصدومیت در پی چرخش‌های زانو مثلاً به‌دنبال جهش به وجود می‌آید که البته این نوع آسیب در خانم‌ها شایع‌تر است و پارگی رباط صلیبی در آقایان بیشتر در ورزش‌های contact مثلاً ورزش‌های رزمی ایجاد می‌شود. فوتبال رشته‌ای است که مصدومیت در آن زیاد اتفاق می‌افتد. جالب است بدانید در رئال مادرید، بایرن‌مونیخ، بارسلونا و ... هر سال مصدومیت رباط صلیبی داریم. عده‌ای پس از این مصدومیت به سطح اولیه خود نمی‌رسند و عده‌ای هم به سطح کم از توانایی اولیه خود دست پیدا می‌کنند.
وی افزود: عوامل مختلفی باعث ایجاد پارگی رباط صلیبی می‌شود. کوتاهی عضلات اطراف زانو مثل سه سر و چهار سر عامل اصلی پارگی رباط صلیبی است. تمرین و بازی در زمین نامناسب دومین عامل پارگی رباط به شمار می‌رود و عامل سوم تکنیک‌های نادرست در هنگام تمرین است. یکی دیگر از عوامل مهم مشکلات روحی و روانی است که می‌تواند روی این مصدومیت اثرگذار باشد.
معاون پزشکی باشگاه استقلال با اشاره به فشردگی بازی‌های فوتبال در ایران تأکید کرد: بازیکنان فوتبال ایران از زمانی که فوتبال را شروع می‌کنند با تمرینات دشوار روزانه بیگانه هستند و وقتی بازی‌های باشگاهی با فشردگی برگزار می‌شود، دچار مصدومیت‌های سختی می‌شوند که مهم‌ترین آن پارگی رباط صلیبی است. وقتی کاری را انجام می‌دهیم باید بسترش را هم فراهم کنیم. آیا در باشگاه‌هایمان شرایط به‌گونه‌ای است که بازیکن از صبح تا 5 بعدازظهر در اختیار باشگاه قرار بگیرد و از نظر تغذیه تحت کنترل باشگاه باشد؟ قطعاً شرایط این‌گونه نیست.
نوروزی تصریح کرد: بازیکنی که روزانه دو ساعت در اختیار کادر فنی تیمش قرار می‌گیرد و می‌رود، چگونه اطلاعات فنی، روحی و تغذیه‌اش را اطلاع می‌دهد در شرایطی که کنترلی بر روی او وجود ندارد. البته که در مطرح‌ترین و کامل‌ترین باشگاه‌های دنیا نیز مصدومیت رخ می‌دهد ولی آمار آن به دلیل کنترل بازیکنان کمتر است. در ایران قراردادهای سنگین مالی بسته می‌شود اما شرایط باشگاه‌ها اصلاً حرفه‌ای نیست. حرفه‌ای بودن فقط بالا بودن مبلغ قرارداد نیست. ورزش برای سلامتی است و نباید ورزش در باشگاه‌های ما باعث اتفاقاتی شود که سلامتی ورزشکاران را به خطر می‌اندازد. ما بازی‌های فشرده‌ای داریم که باعث ناقص شدن ریکاوری‌ها می‌شود.
وی یادآور شد: فیفا برنامه‌هایی مخصوص گرم کردن دارد که ریسک پارگی رباط صلیبی را کاهش داده است و بسیاری از تیم‌های باشگاهی و ملی دنیا از این برنامه استفاده می‌کنند. مربیان ما می‌توانند از این برنامه‌ها به‌طور کامل استفاده کنند و البته که باید دیگر امکانات هم بدون نقص به فوتبالیست‌های ایرانی داده شود.
مقایسه پارگی رباط صلیبی در ایران و اروپا
بهمن فروتن در خصوص اینکه چرا پارگی رباط صلیبی در فوتبال ایران زیاد رخ می‌دهد، به خبرنگار ورزشی آنا گفت: ما از نظر علم تمرین، امکانات سخت‌افزاری و ریکاوری پس از بازی فاصله زیادی با فوتبال اروپا داریم و دچار کمبود از لحاظ تئوری و عملی هستیم. البته میزان پارگی رباط صلیبی در فوتبال اروپا آن‌چنان کمتر از فوتبال ایران نیست ولی آن‌ها می‌توانند فوتبالیست‌های خود را بدون مشکل و با رعایت اصول علمی دوباره به سطح اول بازگردانند اما این اتفاق به‌ندرت در ایران رخ می‌دهد.
وی ادامه داد: فوتبالیست ایرانی با اروپایی تفاوتی ندارد. درست است که در اروپا بازیکنان در طول روز زمان بیشتری در اختیار باشگاه هستند ولی آن‌ها نیز شب‌ها آزاد هستند و ممکن است در بسیاری مواقع با استراحت کافی روزشان را آغاز نکنند اما مسئله‌ای که باعث می‌شود آن‌ها شرایط بهتری داشته باشند، سرعت بازی فوتبال در مقایسه با ایران است. شاید بتوانیم به این نکته اشاره کنیم که سرعت بازی در اروپا 10 برابر ایران است. آن‌ها جنگنده‌تر و در برخوردها محکم‌تر عمل می‌کنند و ما نمی‌توانیم با این سرعتی که می‌رویم به اروپا برسیم که اگر این اتفاق رخ دهد، تمام 22 بازیکن درون زمین رباط صلیبی پاره خواهند کرد.
مدرس رسمی فوتبال آلمان تأکید کرد: ما در بسیاری از مسائل فوتبالی غیرحرفه‌ای هستیم و پروسه بازگشت بازیکنانی که رباط صلیبی پاره کرده‌اند نیز همان‌گونه است. یکی از دوستان بنده عمل جراحی باز قلب انجام داد و 10 هفته در بیمارستان و مرکز بازپروری به او رسیدگی شد ولی در ایران چند روز پس از عمل باز قلب، بیمار مرخص می‌شود. زانوی یک فوتبالیست مانند قلب یک انسان عادی است. وقتی که پارگی رباط صلیبی رخ می‌دهد، باید برای بازگرداندن بازیکن کارهای اصولی انجام شود ولی چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد.
فروتن تصریح کرد: فراموش نکنیم که در دنیا با رعایت اصول ایمنی، ضریب پارگی رباط صلیبی را پایین می‌آورند و حتی بازیکنی که دچار این نوع مصدومیت می‌شود، آسیب‌دیدگی خفیف‌تری را تجربه کرده است ولی چون در ایران علاوه بر اینکه تمرینات از ابتدا مناسب نبوده و دیگر امکانات نظیر زمین تمرین مناسب و تمرینات درون سالن کافی نیست، باعث می‌شود تا پارگی‌های رباط شدیدتر باشد و متأسفانه بسیاری بازیکنان ما موفق نمی‌شوند پس از پارگی رباط صلیبی، بازگشت موفقی به فوتبال داشته باشند.
انتهای پیام/4051/4048/پ
انتهای پیام/