گلایه‌های تند ورزشکارانی که قرار است به المپیک بروند/ از تفنگ‌های خالی تا توپِ پُر مدیران ورزش!

به گزارش خبرنگار سایر حوزه‌های گروه ورزشی خبرگزاری آنا، بزرگترین آوردگاه ورزش دنیا یعنی المپیک تقریباً 10 ماه دیگر به میزبانی ژاپن برگزار می‌شود. ورزشکاران رشته‌های مختلف این روزها سوار بر قطار المپیک در پیچ و خم مسابقات هستند تا بتوانند سهمیه المپیک را از آن خود کنند. برگزاری رقابت‌های المپیک هر چهار سال یک‌بار تنها یک رویداد ورزشی به حساب نمی‌آید بلکه ظرفیت و توان ورزشی هر کشور را نشان می‌دهد و به همین خاطر است که اکثر کشورها پس از پایان هر المپیک، به فکر برنامه‌ریزی برای المپیک بعدی هستند.

کاروان ایران تاکنون 17 دوره در مسابقات المپیک حاضر شده است. از نخستین حضور آنها که به سال 1900 برمی‌گردد تا آخرین المپیک که در سال 2016 به میزبانی ریو برگزار شد، تعداد مدال‌های به دست آمده ایران 61 مدال بود که 16 مدال طلا، ۲۱ مدال نقره و ۲۴ مدال برنز حاصل تلاش ۵۱ ورزشکار ایرانی در ۱۷ دوره از بازی‌های تابستانی المپیک بوده است.

مسابقات المپیک 2020 شهریورماه سال 99 به میزبانی توکیو برگزار می‌شود. در حال حاضر کاروان ورزشی ایران در رشته‌های دوومیدانی (احسان حدادی، حسن تفتیان)، تیراندازی (‌نجمه خدمتی و آرمینا صادقیان)، کشتی فرنگی در سه وزن ( محمدعلی گرایی، امیرقاسمی منجزی، علیرضا نجاتی) کشتی آزاد در دو وزن ( رضا اطری و حسن یزدانی) موفق به کسب سهمیه المپیک شدند.

تفنگ‌های خالی تیراندازان المپیکی!

رشته تیراندازی ایران در چند سال اخیر به خصوص در بخش بانوان رشد و پیشرفت بسیار خوبی داشته است. در المپیک ریو الهه احمدی، نجمه خدمتی، مه‌لقا جام بزرگ و پوریا نوروزیان و گلنوش سبقت‌الهی موفق به کسب سهمیه المپیک شدند. در حال حاضر هم نجمه خدمتی و آرمینا صادقیان دو بانوی ملی‌پوش تیراندازی موفق به کسب سهمیه شدند. البته نبود مهمات و فشنگ مشکل اصلی تیراندازان ایران در تمامی ادوار المپیک بوده و امسال هم است.

آرمینا صادقیان با 17 سال سن دومین بانوی المپیکی ایران در رشته تیراندازی است. او در بازی‌های 2018 جاکارتا عنوان چهارم را به دست آورد و با قرار گرفتن در مقام چهارمی مسابقات قهرمانی جهان 2019 برزیل موفق شد پس از نجمه خدمتی سهمیه المپیک را کسب کند.

صادقیان: همیشه با کمبود مهمات روبه‌رو هستیم

صادقیان در گفتگو با خبرنگار آنا درباره شرایطش در سال منتهی به المپیک گفت: در مسابقات قهرمانی جهان با وجود اینکه رقابت خیلی زیاد بود موفق به کسب سهمیه المپیک شدم. بدون شک از حالا به بعد شرایط سختی داریم، چرا که در المپیک باید با بهترین‌های دنیا رقابت کنیم و این کار را سخت می‌کند.

وی گفت: متأسفانه رشته تیراندازی همیشه با کمبود مهمات و فشنگ روبه‌رو است با این حال اردوی هانوفر کمی به ما کمک کرد و از بابت مهمات تا حدودی خیالمان راحت شد اما با این حال امیدواریم که مشکلی سر راه ما قرار نگیرد و بتوانیم با آرامش تمرین کنیم. این رشته نیاز به آرامش و امکانات دارد و اگر ما مورد حمایت مسئولان قرار بگیریم به طور حتم موفقیت‌ خواهیم شد.

صادقیان در مورد پرداخت حقوق به ورزشکاران المپیکی گفت: قرار بود به ورزشکارانی که موفق به کسب سهمیه المپیک شدند حقوق ماهیانه‌ای از طریق کمیته ملی المپیک پرداخت کنند اما هنوز این اتفاق صورت نگرفته است. تیراندازی یکی از رشته‌های پرهزینه است و امیدوارم در سال منتهی به المپیک ما بیشتر مورد حمایت قرار بگیریم.

دوومیدانی پای ثابت المپیک اما بدون نتیجه!

رشته دوومیدانی را باید پای ثابت رقابت‌های المپیک بدانیم. دوومیدانی مادر تمام رشته‌های ورزشی است، رشته‌ای که بالاترین مدال را در المپیک به خود اختصاص داده اما سهم ایران در آوردگاه‌های جهانی و المپیک به تعداد انگشتان یک دست هم نمی‌رسد!درست ۶۷ سال پیش، در المپیک ۱۹۵۲ هلسينكی برای نخستین بار پای دوومیدانی‌کاران ایران به المپیک باز شد. 

در المپیک ریو تعداد دوومیدانی‌کارانی که موفق به کسب سهمیه شدند 10 نفر بودند. تاکنون حسن تفتیان و احسان حدادی موفق به کسب سهمیه المپیک توکیو شدند.

تفتیان: عرب را نمی‌شناسم و فعلاً هم بلاتکلیفم!

تفتیان در گفتگو با خبرنگار آنا درباره وضعیت خودش پس از کسب سهمیه المپیک گفت: من تکلیفم اصلاً مشخص نیست. قبل از اینکه سهمیه المپیک بگیرم فدراسیون گفت مصدوم هستم و باید در خانه بمانم اما من بعد از ریکاوری تمریناتم را شروع کردم و حتی با هزینه شخصی خودم به فرانسه رفتم تا زیر نظر مربی‌ام تمریناتم را پیگیری کنم و خوشبختانه موفق به کسب سهمیه المپیک هم شدم. در حالی که فدراسیون بعد از بازی‌های آسیایی هم خودم و هم مربی‌ام را بایکوت کرده بود. با این حال تلاش کردم و توانستم در ماده 100 متر که رقابت خیلی فشرده است و شرایط سختی برای دوومیدانی‌کاران در این مسابقه وجود دارد به سهمیه برسم. اما حالا باوجود سهمیه المپیک تکلیفم مشخص نیست و باید با سرپرست فدراسیون دوومیدانی صحبت کنم.

ورزشکار المپیکی کشورمان گفت: باید با عرب صحبت کنم تا بتوانم وضعیتم را مشخص کنم. من همچنان تمایل دارم با مربی فرانسوی‌ام کار کنم اما باید با مسئولان فدراسیون جلسه بگذارم و نظر آنها را مطلع شوم. امسال کسب سهمیه خیلی سخت شده است و خیلی از ورزشکاران بزرگ هنوز موفق به کسب سهمیه نشدند. خوشبختانه من موفق شدم در رشته 100 متر که گل سرسبد رشته‌های دوومیدانی است سهمیه کسب کنم اما برای موفقیت به طور حتم به حمایت نیاز دارم.

وی اظهار کرد: در حال حاضر رقبای ما در بهترین شرایط به سر می‌برند و امکانات خوبی در اختیار دارند اما من حتی هنوز تکلیف مربی‌ام مشخص نیست. سرپرست فدراسیون دوومیدانی را هم نمی‌شناسم و باید با او صحبت کنم. امیدوارم که نتیجه بگیرم و بتوانم تمریناتم را با این مربی پیگیری کنم.

تفتیان هم با وجود اینکه موفق به کسب سهمیه المپیک شده است اما هنوز هیچ حقوقی از سوی کمیته ملی المپیک دریافت نکرده است.

از گریه‌های ریو تا رؤیای توکیو

یکی از رشته‌های پرمدال کاروان ایران در میدان المپیک کشتی است که تاکنون 38 مدال در تمامی ادوار المپیک کسب کرده است. البته در المپیک ریو کشتی فرنگی یکی از ضعیف‌ترین نتایج خود را رقم زد.  این تیم با وجود اینکه حمید سوریان، امید نوروزی، قاسم رضایی، سعید عبدولی، بشیر باباجان‌زاده را در اختیار داشت تنها دو مدال برنز کسب کرد و آقای خاص کشتی فرنگی پس از کسب این نتایج از هدایت تیم کشتی فرنگی کنار رفت. در حال حاضر کشتی‌گیران ایران در مسابقات جهانی موفق به کسب سه سهمیه شدند. سه کشتی‌گیر ایران علیرضا نجاتی در وزن 60 کیلوگرم، محمدعلی گرایی در وزن 77 کیلوگرم و امیرقاسمی منجزی در سنگین وزن موفق به کسب سهمیه المپیک توکیو شدند. البته سهمیه کشتی به وزن داده می‌شود و افرادی که موفق به کسب سهمیه در این اوزان شدند باید باز هم در رقابت‌های انتخابی المپیک شرکت کنند.

به هر روی محمدعلی گرایی از جمله کشتی‌گیرانی است که در مسابقات جهانی توانست سهمیه وزن 77 کیلوگرم را برای ایران به دست بیاورد و از شانس بالایی برای حضور در المپیک توکیو برخوردار است.

گرایی: مسئولان هیچ وقت ما را حمایت نکردند

گرایی در گفتگو با خبرنگار آنا درباره شروع تمریناتش پس از کسب سهمیه المپیک وزن 77 کیلوگرم گفت: در مسابقات جهانی مدال برنز و سهمیه المپیک را به دست آوردم اما هنوز برنامه مشخصی ندارم و فعلاً در حال انجام تمرینات هوازی هستم. وزن 77 کیلوگرم یکی از اوزان شلوغ است و باید تمام تلاشم را به کار بگیرم تا بتوانم موفق باشم. البته که حضور در المپیک به نظر کادرفنی بستگی دارد و باید کشتی‌گیر از همه نظر آماده باشد. البته هنوز حضور در انتخابی المپیک هم مشخص نیست.

وی با بیان اینکه هیچ توقعی از مسئولان در سال منتهی به المپیک ندارد، گفت: من تمام تلاشم را به کار می‌گیرم که اگر به میدان المپیک رسیدم، مدال برنز جهانی را به طلای المپیک تبدیل کنم. در این راه هم به همت خودم و حمایت خانواده‌ام امیدوارم و از مسئولان هیچ توقعی ندارم.

گرایی تأکید کرد: من از سال 2015 در اردوی تیم ملی کشتی فرنگی هستم و در این چند سال هیچ حمایتی از مسئولان ندیدم، در این مدت باقی مانده تا المپیک توکیو هم هیچ انتظاری از آنها ندارم و تنها خودم تلاش می‌کنم. امیدوارم که اگر به عنوان کشتی‌گیر نهایی به المپیک توکیو اعزام شدم بتوانم بهترین نتیجه را کسب کنم. ما یکی از بهترین مربیان کشتی فرنگی را داریم و بدون هیچ انتظاری از مسئولان تنها زیر نظر او تمرین می‌کنیم تا بتوانیم بهترین نتیجه را بگیریم.

کاراته؛ اولین و شاید آخرین فرصت برای المپیک

قرار است برای نخستین بار تاتامی کاراته در کشور آفتاب تابان پهن شود. مهد کاراته در کشور ژاپن است و همگان به خوبی می‌دانند چشم‌بادامی‌ها از فرصت میزبانی المپیک توکیو به خوبی استفاده خواهند کرد تا مدال المپیک کاراته را برای نخستین بار از آن خود کنند. البته برخی شنیده‌ها حاکی از این است که این آخرین فرصت حضور کاراته در المپیک است. تمامی کاراته‌کاها در تلاش هستند تا در نخستین حضورشان در المپیک نام خود را ماندگار کنند اما در این میان نباید از قدرت ملی‌پوشان کاراته غافل شد. برنامه‌ریزی فدراسیون جهانی کاراته در این مدت به گونه‌ای است که کاراته‌کاهای ایران به صورت مداوم در مسابقات مختلف حاضر می‌شوند اما اردیبهشت ماه سال 99  آخرین فرصت برای آنهاست تا سهمیه خود را قطعی کنند. البته 26 اسفندماه سال جاری سهمیه برخی ملی‌پوشان از طریق رنکینگ قطعی خواهد شد. 

در حال حاضر سجاد گنج‌زاده در وزن 75+ کیلوگرم و بهمن عسگری در وزن 75- کیلوگرم رنکینگ نخست وزن خود را در اختیار دارند و از شانس‌های اصلی کسب سهمیه المپیک  توکیو محسوب می‌شوند.

عسگری: در تهیه مکمل‌ها هم با مشکل روبه‌رو هستیم

بهمن عسگری در گفتگو با خبرنگار آنا درباره  مسیر کسب سهمیه المپیک گفت: ما طبق برنامه فدراسیون جهانی کاراته پیش می‌رویم و در مسابقات مختلف شرکت می‌کنیم. من و برخی دیگر ملی‌پوشان که جایگاه خوبی در رنکینگ وزن‌های خودمان داریم اواخر اسفندماه سال جاری کسب سهمیه ما قطعی می‌شود و دیگر ملی‌پوشان که شانس کسب سهمیه از طریق رنکینگ ندارند باید در اردیبهشت ماه سال 99 در مسابقه‌ای در فرانسه شرکت کنند. 

وی که از شانس بالایی برای کسب سهمیه المپیک برخوردار است، در مورد انتظاراتش از مسئولان در سال منتهی به المپیک گفت: ما یک خواسته از مسئولان ورزش داریم که نمی‌توان اسم آن را توقع بگذاریم اما با توجه به اینکه تا پایان سال هفت مسابقه دیگر باید شرکت کنیم فشردگی رقابت‌ها و سفرهای متعدد با توجه به وضعیت جسمانی ما  را  اذیت می‌کند. من با توجه به اینکه قد بلندی دارم حضور مدام هواپیما من را اذیت می‌کند. امیدوارم با توجه به اینکه تعداد نفرات ما کم شده است بودجه خوبی برای سفرها در اختیار فدراسیون قرار دهند تا بتوانیم با هواپیمای راحت‌تری سفر کنیم. اما متأسفانه هنوز محقق نشده است.

عسگری گفت: پیش از این شنیده بودم کمیته ملی المپیک قصد دارد به ورزشکارانی که موفق به کسب سهمیه المپیک شدند، حقوق بدهد اما گویا هنوز این موضوع محقق نشده است. در مورد حقوق بازی‌های آسیایی هم شرایط به همین صورت است. قرار بود مدال‌آوران بازی‌های آسیایی حقوق دریافت کنند با اینکه یک سال است که کارهای آن را انجام داده‌ایم اما هنوز هیچ خبری نشده است. این دغدغه برای همه ورزشکارانی که به صورت حرفه‌ای کار می‌کنند وجود دارد. من به عنوان یک ورزشکار که مدام در اردو و در حال وزن کم کردن هستم حقوق ثابتی ندارم.

وی ادامه داد: اگر وعده‌هایی که به ما می‌دهند محقق نشود هیچ انگیزه‌ای برای ورزشکار باقی نمی‌ماند. ما حقوق ثابت نداریم و از جای دیگری هم منبع درآمد نداریم بنابراین با مشکلات زیادی روبه‌رو هستیم. ما حتی در تهیه مکمل‌ها هم با مشکل روبه‌رو هستیم و این دغدغه‌ها باید از سوی مسئولان برطرف شود.

ملی‌پوش کاراته عنوان کرد: خوشبختانه در چندسال اخیر کاراته ایران در جهان حرفی برای گفتن داشت و در هر مسابقه هم موفق بوده است. امیدوارم که در میدان المپیک هم بتوانم انتظارات را برآورده کنیم و در مقابل مسئولان هم بیشتر از گذشته به ما توجه کنند. بدون شک به اهتزار درآوردن پرچم ایران در میدان المپیک آرزوی هر ورزشکاری است اما همیشه یک دست صدا ندارد و باید همه در کنار هم این رؤیای بزرگ را محقق کنیم.

هزینه در حد پراید توقع مسئولان در حد لامبورگینی!

شاید بهترین توصیف برای وضعیت ورزش ایران و آمادگی ورزشکاران در سال منتهی به المپیک همان جمله پیمان رجبی در المپیک ریو ۲۰۱۶ باشد که گفت: «مسئولان در حد پراید هزینه می‌کنند ولی توقع لامبورگینی دارند!»

در ایران شرایط ورزشکاران برای رسیدن به میدان المپیک با سایر کشورها کاملاٌ متفاوت است. معمولاً در کشور ما چندماه مانده به المپیک مسئولان ورزشی در راستای کسب سهمیه المپیک شروع به برنامه‌ریزی می‌کنند و این در حالی است در خیلی از کشورها برنامه‌ریزی برای میدان المپیک از مدت‌ها قبل در رأس کار قرار می‌گیرد. خرید ورزشکاران خارجی به منظور کسب مدال، تخصیص منابع مالی فراوان، ایجاد انگیزه و درنظرگرفتن پاداش مالی‌ برای قهرمانان در سراسر دنیا بخشی از فعالیت کشورها است و به خوبی نشان می‌دهد آوردگاه المپیک برای آنها اهمیت زیادی دارد.

این بی‌توجهی حرف امروز و دیروز نیست بلکه در تمامی ادوار المپیک ورزشکارانی که در این میدان افتخارآفرینی کردند از کم‌توجهی‌ها و بی‌مهرها سخن می‌گفتند و به نظر می‌رسد در سال‌های آینده هم این روند ادامه خواهد داشت. در حالیکه موفقیت در المپیک برای تمامی کشورها اهمیت دارد و به اهتراز درآمدن پرچم ایران در یک رقابت‌ بین‌المللی تأثیرات مثبتی از همه نظر برای ورزش و ورزشکاران خواهد داشت.

بدون شک شرایط هیچ رشته‌ای با رشته دیگری قابل مقایسه نیست اما تفاوت بین ورزشکاران المپیکی و فوتبالیست‌ها در ورزش ایران از زمین تا آسمان است. خیلی از ورزشکاران المپیکی حتی توان پرداخت هزینه‌های مالی یا تهیه مکمل برای خود را ندارند و حمایتی هم از آنها صورت نمی‌گیرد در حالیکه در فوتبال ایران بازیکنان حاضر در لیگ برتر قراردادهای چند صدمیلیونی و میلیاردی دارند. این نشان می‌دهد فدراسیون‌های ورزشی باید در سال منتهی به المپیک تغییر رویه بدهند و برگزاری لیگ پویا و جذب اسپانسر را در دستور کار قرار دهند تا اگر بودجه دولتی کفاف هزینه ورزشکاران را نمی‌دهد حداقل با جذب اسپانسر شرایط برای آنها تغییر کند و بی‌انگیزگی و ناامیدی در سال منتهی به المپیک گریبان‌گیر ورزشکاران نشود. 

انتهای پیام/4051/4057/