راز‌های عجیب نهفته در مقبره‌های باستانی که از آنها خبر ندارید + تصاویر

به گزارش گروه رسانه‌های‌دیگر خبرگزاری آنا، راز‌های نهان زیادی در مقبره‌های قدیمی نهفته است و به‌رغم اینکه فکر می‌کنیم اطلاعات زیادی از تمدن‌های باستانی داریم، گاهی اوقات راز‌های جدیدی از این مقبره‌ها سر در می‌آورند که دیدگاه تازه‌ای درخصوص گذشتگان پیش‌روی ما قرار می‌دهند.

گاهی اوقات نیز اطلاعات عجیبی و غریبی در این مقبره‌های قدیمی پیدا می‌شود که بشر هنوز به رمز و راز این اطلاعات دست پیدا نکرده است.

برای نمونه می‌توان به مومیایی‌کردن موش‌ها توسط مردمان باستان اشاره کرد، یا اینکه در یکی از اکتشافات باستان‌شناسی مشخص شد که مردمان قدیم گردن‌بندی درست‌شده از منقار پرندگان را به‌گردن می‌انداختند یا برای خاکسپاری به‌جای تابوت از قایق استفاده می‌کردند. با این حساب خالی از لطف نیست اگر در ادامه نگاهی به مقبره‌های باستانی بیاندازیم که راز‌های عجیبی در آن‌ها نهفته است.

مقبره سوهاگ (The Sohag Tomb)

در سال ۲۰۱۸ سارقین مقبره‌ای را در مصر پیدا کردند، این مقبره در نزدیک شهر باستانی «سوهاگ» واقع شده بود و گفته می‌شود که به لحاظ زیبا‌شناختی با مقبره‌ای بسیار جذاب و رنگارنگ طرف هستیم. مقبره‌ای که از آن صحبت می‌کنیم با نام «مقبره سوهاگ» شناخته می‌شود و تاریخ ساخت آن به حدود ۲ هزار سال پیش باز می‌گردد.

به‌رغم اینکه زمان زیادی از ساخت این مقبره می‌گذرد، نقش‌و‌نگار‌هایی که روی آن انجام شده هنوز هم باقیمانده است. روی دیوارنگاره‌های این مقبره فرآیند به‌خاک‌سپاری مردگان در مصر باستان به‌ تصویر کشیده شده است و کارگران را در حال کار و تلاش نشان می‌دهد. این تصاویر با جزئیات بسیار زیادی ترسیم شده‌اند و اطلاعات زیادی را از این مقبره و سبک زندگی مصریان باستان برملا می‌کنند.

از قرار معلوم مقبره‌ای که از آن صحبت می‌کنیم مربوط به یک زوج مصری بوده و این‌گونه که پیدا است شوهر این خانواده، «توتو» (Tutu)، نام داشت و از مقامات عالی‌رتبه مصر بود. در داخل «مقبره سوهاگ» دو مومیایی دیگر نیزپیدا شده‌اند که یکی از آن‌ها زنی ۳۵ تا ۵۰ ساله و دیگری نیز پسری ۱۲ تا نهایتاً ۱۴ ساله است.

مومیایی‌های مختلفی از گربه‌ها و پرندگان در دور این مومیایی‌ها قرار گرفته است و به‌صورت کاملاً غیرقابل‌توضیحی چیزی نزدیک به ۵۰ موش مومیایی شده در اطراف این جنازه‌های مومیایی وجود دارد.

قبر زوج عاشق‌پیشه در منطقه رکهیگاری در پاکستان (Rakhigarhi Burial)

در منطقه‌ای با نام «دره سِند» (Indus Vally) راز‌های باستانی زیادی وجود دارد و یکی از مهم‌ترین این راز‌ها در سال ۲۰۱۶ در منطقه «رکهیگاری» (Rakhigarhi) واقع در «دره سند» برملا شد.

در این منطقه قبرستانی وجود دارد که چیزی حدود ۷۰ نفر در آن دفن شده‌اند. این قبر‌ها به‌ لحاظ باستان‌شناسی ارزش زیادی دارند، اما یکی از آن‌ها اطلاعات بیشتری در اختیار باستان‌شناسان قرار داده است و راز‌هایی دارد که هنوز برملا نشده‌اند.

در این قبر که عمق زیادی هم ندارد یک مرد و زن در کنار هم آرمیده‌اند. جمجمه‌های این دو اسکلت به نوعی به سمت یکدیگر متمایل شده که گویی با محبت به هم نگاه می‌کنند. به‌همین دلیل نیز پیش‌بینی می‌شود که این اسکلت‌ها مربوط به زوج عاشق‌پیشه‌ای بوده که در زمان حیات به‌ هم عشق می‌ورزیدند.

زوج عاشق‌پیشه داستان ما چیزی حدود ۴۵۰۰ هزارسال پیش از دنیا رفته‌اند و دلیل مرگ آن‌ها نیز تاکنون مشخص نشده است. هیچ اثری از زخم و شکستگی در استخوان‌های این زوج مشاهده نمی‌شود و از قرار معلوم به لحاظ سلامت جسمانی در وضعیت خوبی قرار داشتند.

این زوج به‌ لحاظ سن‌و‌سال نیز جوان به‌نظر می‌رسند و اسکلت مرد از سن و سالی نزدیک به ۳۵ سالگی حکایت می‌کند و اسلکت زن نیز گویای این است که چیزی حدود ۲۵ سال سن بیشتر نداشته است.

از قرار معلوم این زوج در فاصله زمانی بسیار کوتاه مدتی از یکدیگر فوت کرده‌اند و شاید به همین دلیل جنازه‌شان در کنار هم دفن شده باشد. نحوه خاک‌سپاری این زوج عاشق و دلیل فوت آن‌ها یکی از رمزآلود‌ترین راز‌های مقبره‌های باستانی به‌حساب می‌آید.

مقبره کاشف استرالیا

سال‌ها پیش کاپیتان «متیو فلیندرز» (Matthew Flinders)، سفری به ساحل استرالیا داشت و این سفر زمینه شناخت این قاره بزرگ را برای جهانیان فراهم کرد. بخت با «متیو فلیندرز» یار نبود و در سال ۱۸۱۴ این جهانگرد سرشناس انگلیسی در ۴۰ سالگی فوت کرد و جنازه‌اش نزدیک به «ایستگاه راه‌آّهن یوستن» (Euston Station) در لندن دفن شد.

در سال ۱۸۴۹، مقبره «متیو فلیندرز» به‌دلیل گسترش خط‌آهن ناپدید شد و باتوجه به اینکه افراد زیادی در این منطقه دفن شده بودند، کسی بعید می‌دانست که قبر «متیو فلیندرز» در میان تعداد زیاد قبر‌ها پیدا شود.

در نتیجه مقبره این جهانگرد انگلیسی تا مدت‌ها از نظر پنهان بود تا اینکه در سال ۲۰۱۹ عملیات احداث خط آهن سریع‌السیر در منطقه‌ای که گفته می‌شد «متیو فلیندرز» در آن دفن شده بود آغاز گردید.

در کنار جنازه این جهانگرد انگلیسی، نزدیک به ۴۰هزار نفر دیگر نیز دفن شده بودند که کسی حتی فکرش را هم نمی‌کرد که تابوت «متیو فلیندرز» پیدا شود. اما از آنجایی که نام این جهانگرد روی تابوتش نگاشته شده بود، کارگردان در حین احداث خط‌ آهن به‌صورت کاملاً اتفاقی تابوت «متیو فلیندرز» را پیدا کردند.

مقبره مردپرنده‌ای اهل سیبری

باستان‌شناسان در سال ۲۰۱۹ مقبره‌ای مربوط به فردی از منطقه «نووسیبیسک» (Novosibirsk) در روسیه را پیدا کردند. عمر این قبر بسیار زیاد بود و به عصر برنز باز می‌گشت. باستان‌شناسان با چنین قبر‌های قدیمی غریبه نیستند و تاکنون قبر‌های زیادی مربوط به عصر برنز کشف شده است، اما این قبر راز‌های عجیبی داشت که حتی کارشناسان نخبه باستان‌شناسی را انگشت‌به‌دهان باقی گذاشت.

راز این قبر از این قرار بود که مردی که نزدیک به ۵هزار سال پیش در آن دفن شده بود، گردنبندی از منقار و جمجمه پرندگان به‌ گردن داشت. پس از بررسی‌های دقیق‌تر مشخص گردید که نزدیک به ۵۰ منقار و جمجمه پرنده در ساخت این گردن‌بند استفاده شده بود و به همین دلیل نیز این جنازه باستانی، با نام مردپرنده‌ای شناخته می‌شود.

در حال حاضر کسی راز استفاده از گردن‌بندی با منقار پرندگان را در این مقبره کشف نکرده است و گفته می‌شود که چنین‌ کاری احتمالاً به‌دلیل باور‌های مذهبی انجام شده یا اینکه این مرد در دوران حیات خود بیش از اندازه به پرندگان علاقه داشته است. در این مقبره در کنار جنازه مرد پرنده‌ای، دو بچه با حدود ۱۰ سال‌ سن نیز دفن شده بودند که قبر این مرد با قبر این بچه‌ها توسط یک تکه چوب جدا شده بود.

یک مرد دیگر نیز در این مقبره دفن شده بود که ماسک عجیب و غریبی روی صورت‌اش قرار داشت و با توجه به ماسک و گردن‌بندی که به آن اشاره کردیم، احتمال جادوگر بودن این دو مرد وجود دارد.

مقبره‌ای از قتلی خانوادگی

در سال ۲۰۱۱ مقبره‌ای دسته جمعی در حوالی روستای «کوشتسه» در لهستان کشف شد. ابتدا در این گور دسته‌جمعی چیز خاصی دیده نمی‌شد و باستان‌شناسان بر این باور بودند که این گور چیزی حدود ۵ هزار سال عمر دارد و زمان آن به عصر برنز باز می‌گردد، اما پس از بررسی‌های بیشتر مشخص گردید که حدود ۱۵ بزرگسال و بچه در این گور با جمجمه‌ای متلاشی‌شده دفن شده‌اند.

در نتیجه تحقیقات بیشتری برای کشف راز این گور دسته‌جمعی آغاز گردید و مشخص شد که فردی قربانی‌های این جنایت را با دقت زیاد به‌خاک سپرده است. در آزمایش‌های دی.ان.‌ای نیز مشخص شد که این افراد بایکدیگر رابطه خانوادگی دارند و به‌غیر از چندین مرد، بقیه جنازه‌ها مربوط به بچه‌ها و زن‌ها بود.

بر اساس این آزمایش ها، در این گور دسته‌جمعی جنازه چهار مادر در کنار فرزندانشان دفن شده بود و خبری از پدر‌ها نبود. به‌ این ترتیب می‌توان گفت کسی که این جنازه‌ها را دفن کرده، علاقه زیادی به آن‌ها داشته و این افراد را از نزدیک می‌شناخته و از رابطه مادرفرزندی میان آن‌ها آگاه بوده است.

از قرار معلوم پدر‌ها و مرد‌های قدرتمند این خانواده‌ها، در زمانی که حمله انجام شده بود در خانه نبودند و پس از بازگشت به خانه با بدن بی‌جان زن و فرزندان خود روبرو شده‌اند. در حال حاضر دلیل این حمله خونبار مشخص نشده، اما به‌احتمال زیاد درگیری‌های قومی دلیل این فاجعه بوده است.

مقبره‌ای در یکی از اولین‌شهر‌های تاریخ

منطقه «چاتال‌هویوک» (Catalhoyuk)، در ترکیه واقع شده است و بسیاری بر این باورند که یکی از اولین شهر‌های دنیا در این منطقه بنا شده بود و گفته می‌شود این شهر در دوران اوج خود چیزی حدود ۸هزار نفر سکنه داشت.

این افراد در خانه‌هایی بسیار نزدیک به هم زندگی می‌کردند و باستان‌شناسان بر این باور هستند که زندگی در محیطی شلوغ، زمینه ایجاد بیماری و شرارت را در میان مردمان این منطقه فراهم کرده است.

باستان‌شناسان تحقیقات گسترده‌ای را در بازه‌زمانی طولانی ۲۵ ساله در منطقه‌ای به‌وسعت ۳۲ هکتار انجام دادند و مقبره ۷۴۲ نفر از ساکنین این منطقه و جنازه‌های آن‌ها با دقت زیاد بررسی کردند. در این تحقیقات مشخص گردید نزدیک به یک قرن انسان‌ها در این منطقه در خانه‌هایی بسیار نزدیک به‌ هم زندگی می‌کردند.

این خانه‌ها به‌ اندازه‌ای به هم نزدیک بودند که همسایه‌ها به‌راحتی از روی پشت‌بام به منزل دیگر همسایه‌ها دسترسی داشتند. در نتیجه بررسی‌های انجام شده روی اسکلت‌هایی که در این مقبره‌ها پیدا شد حکایت از افزایش خشونت در میان این مردمان داشت و زن‌های زیادی با جمجمه‌های شکسته در این قبر‌ها دفن شده بودند.

این تحقیقات ثابت کرد که تغییر سبک‌زندگی مردم از دامداری به زراعت و همچنین زندگی در محیطی بسیار شلوغ و پرتجمع باعث شده تا خشونت و بیماری در شهر «چاتال‌هویوک» افزایش پیدا کند.

استخوان‌کده سدلک (Sedlec Ossuary)

در زیر کلیسای کوچکی در جمهوری چک، چیزی حدود ۷۰هزار اسکلت قرار گرفته است و به‌همین دلیل نیز به این منطقه استخوان‌کده می‌گویند. تارخ ساخت کلیسای کوچکی که از آن صحبت می‌کنیم به حدود ۱۴۰۰ سال پس از میلاد مسیح باز می‌گردد و در سال ۲۰۱۷ تعمیراتی در این کلیسا صورت گرفت و راز‌های بیشتری در این مکان مرموز مشخص گردید. این تعمیرات باعث شد چیزی حدود ۳۰ گور دسته‌جمعی در زیر کلیسا پیدا شود که ۱۵۰۰ اسکلت در آن دفن شده بود.

این امر باعث شده تا «استخوان‌کده سدلک» به بزرگترین قبرستان در اروپا تبدیل شود که تاریخ ساخت آن به‌قرون وسطی باز می‌گردد. قبر‌های جدیدی که از آن‌ها صحبت می‌کنیم حتی از کلیسایی که روی این قبر‌ها بنا شده نیز قدمت بیشتری دارد و گفته می‌شود این قبر‌ها در دو بازه زمانی ایجاد شده‌اند.

تاریخ قبرستان قدیمی که در این منطقه واقع شده به سال ۱۳۱۸ میلادی باز می‌گردد و از قرار‌ معلوم در آن زمان خشکسالی بزرگی منطقه را تحت‌تاثیر قرار داده بود و به‌همین دلیل نیز در این خشکسالی مردم زیادی جان خود را از دست دادند و قبر‌های زیادی را شاهد هستیم.

قبرستان دیگری که از آن صحبت می‌کنیم، تازه‌سازتر به‌حساب می‌آید و تاریخ ساخت آن به سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰ میلادی باز می‌گردد و در آن زمان نیز طاعون مرگباری منطقه را فرا گرفته بود و جنازه‌های طاعون‌زده در این قبر‌ها قرار دارند. تمام نشانه‌ها از دفن باعجله جنازه‌ها حکایت دارد و به‌احتمال زیاد مسئولین قبرستان از ترس انتقال بیماری‌های خطرناک، در کمترین زمان ممکن جنازه‌ها را خاک کر‌ده‌اند.

مقبره‌ای که در آن قایق دفن شده است

در سال ۲۰۱۹ باستان‌شناسان با کشفی جالب و عجیب در خرابه‌های «اوپسالا» (Uppsala) در سوئد روبرو شدند. این باستان‌شناسان حتی فکرش را هم نمی‌کردند که به یکی از دستاور‌های مهم باستان‌شناسی رسیده‌اند چرا که بیشتر مرده‌های این قبرستان به‌همراه قایق دفن شده‌بودند.

خاکسپاری با قایق به سال‌های ۵۵۰ تا ۱۰۵۰ میلادی باز می‌گردد و افراد ثروتمند و کسانی که دستشان به‌ دهانشان می‌رسید می‌توانستند چنین خاکسپاری را برای خودشان وصیت کنند. قایق‌هایی که به آن‌ها اشاره کردیم در این گورستان به‌عنوان تابوت استفاده می‌شد.

همان‌گونه که می‌دانید قایق‌ها در دوران باستان با چوب ساخته می‌شد و چوب در میان خاک تجزیه می‌شود، اما باستان‌شناسان به یک مقبره با قایقی دست‌نخورده برخوردند. در این مقبره جنازه مردی دفن شده بود که در کنار او جنازه یک اسب و سگ هم به‌همراه تیرو‌کمان خاک شده بود. قبر‌های دیگر در اثرساخت‌و ساز‌هایی که تاریخ آن‌ها به قرون شانزدهم میلادی باز می‌گردد، کاملاً از بین رفته بود.

باستان‌شناسان پس از تحقیقات زیاد موفق شدند ۱۰ قبر با قایق پیدا کنند، اما بیشتر این قبر‌ها آسیب‌های زیادی دیده بودند و اطلاعات مهمی از آن‌ها به‌دست نمی‌آمد.

مقبره‌ای با نشانه‌هایی از مردم فلسطین باستان

باستان‌شناسان چندین دهه است که به‌دنبال کشف خاستگاه اصلی مردمان فلسطین باستان می‌گردند و به‌همین منظور در سال ۲۰۱۹ نتایج آزمایش‌های دی.ان.ای، اطلاعات جالبی را از این مردمان باستانی برملا کرد.

باستان‌شناسان دی. ان.‌ای جنازه‌های مردمان فلسطین باستان را در قبرستانی در منطقه‌ای با نام «اشکلون»، در فلسطین اشغالی آزمایش کردند. این افراد چیزی حدود ۲۸۰۰ تا ۳۶۰۰ سال پیش در این منطقه زندگی می‌کردند و آزمایش دی. ان.‌ای آن‌ها ثابت کرد که در آغاز در این منطقه زندگی نمی‌کردند و نیاکان آن‌ها از راه دریای مدیترانه خودشان را به این منطقه رسانده بودند.

به‌این ترتیب می‌توان پیش‌بینی کرد که نیاکان این افراد از مناطقی مانند جزیره «ساردنی» (Sardinia)، در جنوب ایتالیا، یونان و احتمالاً اسپانیا و پرتقال به این منطقه مهاجرت کرده‌اند.

به این ترتیب جای هیچ شکی باقی نمی‌ماند افرادی که در این قبرستان دفن شده‌اند، ریشه‌ای در اروپای جنوبی دارند. مشخص شد که این افراد چیزی حدود ۳هزار سال پیش به این منطقه مهاجرت کرده‌اند و پس از ازدواج با افراد محلی، ژن این مهاجران در بازه زمانی ۲۰۰ساله با افراد محلی که در این منطقه سکونت داشته‌بودند کاملاً یکسان شده بود.

مقبره توتان‌خامن بریتانیا (Britain’s Tutankhamen)

در سال ۲۰۰۳ عملیات گسترش‌جاده در منطقه «پریتل‌وِل» (Prittlewell)، واقع در «اِسکس» (Essex)، در حال انجام بود که این عملیات ساختمانی به کشف مقبره‌ای منجر شد که باستان‌شناسان آن را «مقبره توتان‌خامن بریتانیا»، می‌نامند. تاریخ ساخت این مقبره به قرن ششم میلادی باز می‌گردد و از مقبره‌ای برای شما صحبت می‌کنیم که جزئیات زیادی دارد.

قدمت زیاد این مقبره باعث شده تا قسمت‌های زیادی از آن خراب شود، اما با توجه به چیز‌هایی که از این مقبره باقیمانده است می‌توان پیش‌بینی کرد که با مقبره‌ای طرف هستیم که به فردی بسیار ثروتمند تعلق دارد.

اینجا بود که پای تاریخ‌شناسان نیز به این مقبره باز شد و پس از بررسی‌های فراوان به این نتیجه رسیدند که جنازه داخل این مقبره «سِیکسا» (Seaxa) نام دارد و احتمالاً مربوط به شاهزاده‌ای از نژاد «آنگلوساکسون» (Anglo-Saxon) است که برای ساخت مقبره او سیزده اصله درخت بلوط بریده شده و نزدیک به ۲۵ نفر مرد پرقدرت برای ساخت این مقبره شبانه‌روز تلاش کرده‌اند.

داخل این مقبره اشیاء قدیمی زیادی به چشم می‌خورد که یکی از آن‌ها سازی قدیمی است که شباهت‌های زیادی به چنگ دارد. در این مقبره صلیب‌هایی از طلا نیز به‌چشم می‌خورد که حکایت از مسیحی بودن جنازه‌ای که در آن دفن شده دارد.

منبع: برترین‌ها

انتهای پیام/