بررسی الگوی آموزشی جمهوری دومینیکن در شبکه هیسپان تی‌وی/ آموزش عمومی از زاویه دیگر
گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا ؛ با بازگشایی مدارس و آغاز به کار نظام آموزشی، شبکه هیسپان تی‌وی در یکی از برنامه‌های خود به اسم «نظر شما چیست» به تحلیل و بررسی یک سیاست آموزشی مهم در کشور دومینیکن پرداخت که بازنمایی آن به‌ویژه در یک روایت قیاسی می‌تواند برای ما نیز آموزه‌هایی داشته باشد. واقعیت این است که بررسی ساختارهای نظام آموزشی کشورهای مختلف به‌مثابه یک مطالعه و پژوهش تطبیقی می‌تواند کمک کند تا ما هم به شناخت تازه‌ای از سیستم‌های آموزشی کشورهای دنیا برسیم و از آن بهره‌مند شویم و هم در یک روش تطبیقی بتوانیم میزان الگوپذیری آن را بسنجیم. واقعیت این است که تعداد برنامه‌ها و مستندهایی که به تحلیل و بررسی سیستم‌ها و نظام‌های آموزشی می‌پردازند، در تلویزیون ما کم است و جای آن دارد که به‌ویژه شبکه آموزش به این مسئله توجه و اهتمام بیشتری داشته باشد. از این رو توجه شبکه هیسپان تی‌وی به این مسئله در برنامه «نظر شما چیست» قابل‌تقدیر است.
چرا دومینیکن؟
جالب اینکه شبکه هیسپان تی‌وی به نظام آموزشی کشوری توجه کرده که اساساً کمتر به این کشور به‌عنوان یک هویت سیاسی-جغرافیایی توجه می‌شود. آنچه در این برنامه بیش از هر چیز قابل‌تأمل است این بود که رئیس‌جمهور دومینیکن، «دانیلو مدنیا» بعد از اینکه در سال 2012 روی کار آمد، چهار درصد از تولید ناخالص داخلی را در آموزش عمومی پیش‌دانشگاهی سرمایه‌گذاری کرد. در واقع، تعلیم و تربیت به‌عنوان یکی از بسترهای مهم سرمایه‌گذاری ملی شناخته شد و در سطح سیاست‌های کلان مورد حمایت دولت قرار گرفت. جالب‌تر آن که رسیدن به این نقطه و تصمیم‌گیری بزرگ به‌راحتی صورت نگرفت و چنانکه در این برنامه اشاره می‌شود، سرمایه‌گذاری در آموزش عمومی پیش‌دانشگاهی این کشور پس از مبارزات شدید مدنی جامعه که خواستار منابع بیشتر به‌عنوان راهی برای افزایش کیفیت پیشنهادات آموزشی دولتی بود، محقق شد.
زوایایی که در ارزشمندی مطالبه آموزش عمومی قابل‌توجه است
در همین مسئله چند نکته ارزشمند فرهنگی وجود دارد. یکی اینکه ارتقای کیفیت آموزش عمومی به یک خواسته ملی بدل شده و به‌عنوان یک مطالبه مردمی پیگیری می‌شود. اینکه مردمی به جای نان و کار و مسائل معیشتی، آموزش و فرهنگ را به‌عنوان یک خواسته ملی مطرح می‌کنند، خود نشانه رشد فرهنگی در این جامعه است. نکته دیگر اینکه این سرمایه‌گذاری در بخش آموزش عمومی می‌شود، نه آموزش‌های تخصصی و تربیت متخصصان رشته‌های مختلف. در واقع این تقدم نشانه این است که آنچه در نهایت به رشد عمومی جامعه کمک می‌کند و مهارت‌های زندگی را ارتقاء می‌بخشد و می‌تواند به توسعه فرهنگی و اجتماعی کمک کند، آموزش عمومی است؛ یعنی همه آن چیزهایی که برای رشد کلیت جامعه لازم است.
ضمن اینکه تأکیدی بر این معناست که نقطه عزیمت رشد و توسعه کشور بیش از هر چیزی و مهم‌تر از زیرساخت‌های اقتصادی و صنعتی، تقویت زیرساخت‌های آموزشی و کارآمدتر شدن آن است. در همین برنامه اشاره می‌شود که پس از 6 سال سرمایه‌گذاری، تعداد زیادی سایت مدارس ساخته‌شده، حقوق معلمان بهبود یافته و ابتکاراتی صورت گرفته و به مرحله اجرا درآمده است که موجب می‌شود دانش‌آموزان در کلاس‌های درس با ساعات طولانی همراه با وعده صبحانه و ناهار به تحصیل بپردازند.
تجربه‌ای لذت‌بخش
در واقع این اعمال سیاست صرفاً یک فرایند دستوری از بالا نیست که حس تحمیل‌شدگی داشته باشد و گویی خود دانش‌آموزان نیز مشتاقانه خواهان این شیوه آموزشی هستند و از تجربه آن لذت می‌برند. یکی از معضلاتی که بی‌تعارف باید به آن اشاره کرد این است که در کشور ما خیلی از دانش‌آموزان آن شوق و میل لازم برای مدرسه رفتن و حتی دانشگاه رفتن را به‌قصد تعلیم و آموزش ندارند و این نکته‌ای بود که همین امسال رئیس‌جمهور در مراسم بازگشایی مدارس در یکی از مدارس دخترانه مطرح و بر این مسئله تأکید کرد که محیط آموزشی باید جذاب و بانشاط باشد تا دانش‌آموزان نه از سر وظیفه که از سر علاقه و شوق به آموختن به مدرسه بروند.
فارغ از اینکه اجرای سیاست‌های جدید آموزشی در کشور دومینیکن و سرمایه‌گذاری در این بخش چه نتایجی داشته، تولید برنامه‌هایی درباره نظام‌های آموزشی کشورهای دنیا می‌تواند به درک بهتر ما از چالش‌های آموزشی کمک کند و حتی چنین برنامه‌هایی درباره نظام آموزشی خودمان تولید شود. برنامه «نظر شما چیست» صرفاً به بررسی سوژه یعنی سرمایه‌گذاری کشور دومینیکن درباره آموزش عمومی نپرداخت بلکه درباره پیامدها و نتایج این سیاست‌ها نیز به نظرخواهی از مردم این کشور پرداخت. مردم دیدگاه‌های متفاوتی نسبت به این مسئله داشتند اما آنچه فارغ از تفاوت آراء مهم است، رضایت مردم از سیاست‌های کلان است که میزان موفقیت یا عدم موفقیت یک طرح و ایده را روشن می‌کند. کاش شبکه هیسپان تی‌وی و برنامه «نظر شما چیست» گزارش‌ها و مستندهای دیگری هم درباره این مسئله پخش کند. هر چه بتوانیم با نظام‌های آموزشی دنیا آشنا شویم، می‌توانیم پیشنهادهای بیشتری برای بهتر شدن نظام آموزشی خودمان بیابیم.
جمهوری دومینیکن کشوری است در بخش شرقی جزیره هیسپانیولا در دریای کارائیب. پایتخت آن سانتودومینگو است. زبان رسمی این کشور اسپانیایی و پول رایج آن پزو است. این کشور با حدود ۱۰ میلیون نفر جمعیت و ۴۸۴۴۵ کیلومتر مربع مساحت، پس از کوبا، دومین کشور بزرگ حوزه کارائیب از نظر جمعیت و مساحت به‌شمار می‌آید.
نویسنده: سید رضا صائمی
انتهای پیام/4106/پ
انتهای پیام/