منتظر اتفاقات متفاوتی در ترور خاموش باشید/ تحول شخصیت در فیلمنامه‌ها را دوست دارم
به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، «ترور خاموش» به کارگردانی احمد معظمی و تهیه‌کنندگی ابوالفضل صفری عنوان سریال شبانگاهی شبکه یک سیما است که از دو هفته پیش روی آنتن این شبکه رفته است.
این سریال پرونده‌های امنیتی تهیه و توزیع مواد مخدر و قاچاق انسان در سال‌های اخیر را با روایتی جذاب و معماگونه به تصویر کشیده است. سازندگان این مجموعه با نگاهی راهبردی و با بهره‌گیری از بازیگرانی توانمند در بستر یک قصه جذاب، تقابل نیروهای امنیتی و توزیع‌کنندگان مواد مخدر را روایت کرده‌اند.
یکی از بازیگرانی که نقش یکی از مأموران امنیتی مبارزه با قاچاق و توزیع مواد مخدر را در سریال ترور خاموش بازی می‌کند «جلال فاطمی» است. او در کنار سعید راد، پریوش نظریه، ستاره اسکندری و پرویز فلاحی‌پور ایفاگر نقش‌های اصلی داستان هستند.
جلال فاطمی کارگردان، بازیگر و نویسنده سینما تحصیلات خود را در کالج «کل آرتس کالیفرنیا» به پایان برده است. او در فیلم «روباه» به کارگردانی بهروز افخمی که مضمونی سیاسی و امنیتی داشت، نقش یک جاسوس بین المللی را بازی کرد. ضمن این که در فیلم‌هایی همچون «خسته نباشید» ، «بیست و یک روز بعد» و «درساژ» نیز ایفای نقش کرده است.
فاطمی همچنین خواهرزاده «سهراب سپهری» شاعر و نقاش سرشناس معاصر است و توانسته با فعالیت در سینما و تلویزیون خصلت هنری این پیوند خانوادگی را برجسته تر سازد.
در ادامه گفتگوی خبرنگار خبرگزاری آنا با جلال فاطمی بازیگر سریال ترور خاموش را از نظر می‌گذرانید.
آنا: چگونه به پروژه ترور خاموش پیوستید؟
فاطمی: ترور خاموش اولین تجربه همکاری من با احمد معظمی و ابوالفضل صفری بود. دو سال پیش قرار بود برای فاز اول این سریال در خدمت دوستان باشم ولی به دلایلی این همکاری میسر نشد. سال بعد با من تماس گرفتند و گفتند که یک شخصیت دیگر را برای من در نظر گرفته‌اند و محور داستان هم بحث تهیه و توزیع مواد مخدر و جرایم نوینی است که در سطح بین‌المللی شکل گرفته و ایران هم در معرض آسیب‌های آن است.
آنا: هنگام خواندن فیلمنامه شخصیت جلال چگونه برای شما تعریف شد؟
فاطمی: در ابتدا و در صحبت‌هایی که با کارگردان داشتم به این نتیجه رسیدیم که جلال یک نیروی امنیتی است که در سطح بین‌المللی با شبکه‌های امنیتی و پلیسی اروپا، اینترپل و برخی نهادهای سازمان ملل برای پیشگیری از قاچاق و توزیع مواد مخدر ارتباط دارد. با این حال بیشتر به کارهای طراحی و عملیاتی وابسته است.
ترور خاموش اولین تجربه همکاری من با احمد معظمی و ابوالفضل صفری بود
او در مواجهه با یک پرونده پیچیده امنیتی در این حوزه، سراغ یکی از دوستان و همرزمان قدیمی خودش در زمان جنگ می رود. دکتر سعید صفایی که نقش آن را آقای سعید راد بازی می‌کند که یک استاد دانشگاه است و در زمینه مسائل امنیتی مرتبط با آسیب‌های اجتماعی تخصص دارد.
در آغاز و با توجه به آن چه به من گفته شد، جذابیت این داستان برای من این بود که جلال نماد کارهای تشکیلاتی و عملیاتی است و در برخورد با قاچاقچیان و توزیع‌کنندگان مواد مخدر کمی رفتارش تند است و به اصطلاح از لحاظ شخصیتی تب و تاب بیشتری دارد.
درمقابل، شخصیت دکتر صفایی(سعید راد) که از او مسن‌تر است و به نوعی بزرگ‌تر این تیم امنیتی به حساب می‌آید، بیشتر یک نظریه‌پرداز محسوب می‌شود. دکتر صفایی معتقد است برای غلبه بر بلای خانمانسوز مواد مخدر در جامعه باید به صورت علمی و ریشه‌ای با این پدیده‌ها برخورد کرد در حالی که جلال به برخورد های ضربتی و عملیاتی اعتقاد داشت.
آنا: پس شخصیت جلال در سریال ترور خاموش نسبت به متن اولیه تغییر کرد؟
فاطمی:بله؛ ظاهراً ویژگی‌های این شخصیت عوض شد. جلال به یک مدیر امنیتی و طراح و مغز متفکر تبدیل شد. نیرویی که با مدیران رده بالا و البته آژانس های امنیتی خارجی در ارتباط است؛ یعنی آن خصلت تند و تیز کاملاً حذف شد. شخصیت دیگری به نام (مرتضی) تعریف شد که بیشتر در کارهای عملیاتی حضور داشت. در نتیجه شکل اولیه داستان یک‌مقدار تغییر کرد. به هر حال تشخیص طراح قصه و نویسنده کار اینچنین بود.
آنا: می‌توان گفت در آن شکل قبلی شخصیت جلال جای کار بیشتری داشت؟
فاطمی:فکر می‌کنم بله؛ آن‌طور که برای من توضیح داده بودند، جلال شخصی است که با تیم عملیاتی‌اش کارهای طراحی، تعقیب و مراقبت را انجام می‌دهد و دستیارانی دارد. البته این همکاران و دستیاران هنوز هم هستند. از لحاظ عملیاتی شخصیت مرتضی (حمید عطایی) و تیمش زیرمجموعه شخصیت جلال هستند و او می نشیند و با همکاری با سعید (سعید راد) و بر مبنای گزارش های دریافتی از تیمش کارهای عملیاتی را طراحی می کند. از سوی دیگر در جلساتی که با حضور نمایندگان رده بالای برگزار می شود حضور دارد
آنا: در کارنامه کاری شما تنوع فعالیت قابل‌توجهی دیده می‌شود. تحصیلات شما مرتبط با سینما و تلویزیون است؛ سابقه ساخت مستند و فیلم های تبلیغاتی را دارید. در کنار آن، تجربه بازی در سینما و آن هم در نقش های جدی را دارید. این تنوع محتوایی و فرمی تا چه اندازه برنامه ریزی شده و بر مبنای انتخاب شماست؟
فاطمی: من در انجام هر پروژه ای چه به عنوان بازیگر و چه نویسنده یا کارگردان معیارهایی را در نظر می گیرم. تنوع سوژه، نوع داستان و نویسنده خلاق و یا کارگردانی که پشت کارها هستند برای من مهم است.اگر از فیلم‌نامه‌ای خوشم بیاید و ببینم که عوامل تولید برای آن انرژی و وقت می‌گذارند، حتی اگر نقش پررنگ و کلیدی هم نباشد آن را می پذیرم.
گاهی هم به این نتیجه می‌رسم که با پذیرش یک نقش می‌توانم به آن پروژه کمک کنم. خود من هم این تنوع فعالیت در فیلم‌سازی و گذر از سوژه‌ها و ژانرهای مختلف را دوست دارم.
از سوی دیگر، تحول شخصیت‌های داستان برای من خیلی مهم است. این که شخصیت با یک وضعیت وارد داستان شود و به شکل دیگری خارج شود برایم مطلوب است.فرقی نمی کند که فیلم در ژانر جنگی، کودک و نوجوان، اجتماعی یا علمی و تخیلی باشد. این تحولی که در فیلم نامه برای شخصیت رخ می‌دهد را خیلی می‌پسندم. وقتی پروژه‌هایی با این ویژگی پیشنهاد می شود، به اصطلاح رادارهایم به کار می‌افتد.
آنا: به نظر می‌رسد بین بازیگری و کارگردانی اولویت خاصی قائل نیستید؟
فاطمی: نمی‌توانم کتمان کنم که من بیشتر به فیلم‌سازی علاقه دارم تا بازیگری. برای اینکه اصلاً ورودم به ساحت سینما با فیلم‌سازی بود. سال‌ها در تولیدات هالیوود کار تدوین انجام می دادم. در چند فیلم مستند دستیار کارگردان بودم و فیلم های تبلیغاتی می‌ساختم.
ویژگی‌های شخصیت جلال نسبت به طرح اولیه تغییر کرد و از یک نیروی عملیاتی به یک مدیر امنیتی و مغز متفکر تبدیل شد
وقتی هم که ایران برگشتم در همین حوزه‌ها به فعالیتم ادامه دادم. به همراه برادرم جعفر فاطمی و مرحوم جمشید اردلان یک شرکت تبلیغاتی راه اندازی کردیم که در کنار کار تبلیغاتی، خدمات سینمایی هم ارائه می‌دادیم. پس از آن، ساخت فیلمهای تلویزیونی را آغاز کردم و بعد با کارگردانی فیلم «نخودی» و «بچگیتو فراموش نکن» سینمای کودک و نوجوان را هم تجربه کردم چون به فانتزی دنیای کودک و نوجوان خیلی علاقه‌مندم.
اکنون درگیر یک‌سری پروژه‌های سینمایی با موضوعات اجتماعی هستم و در کنار آن، به شکل موردی بازیگری را هم تجربه می کنم. به نظر من گاهی لازم است یک فیلم‌ساز که همواره در کارش با بازیگران در ارتباط است، بازیگری را هم تجربه کند
آنا: اگر بحث بودجه و محدودیت های فنی را که البته در جای خود عامل بسیار مهمی است کنار بگذاریم، چرا در تلویزیون سریال هایی مثل «ترور خاموش» کمتر ساخته می‌شود؟
فاطمی: اتفاقاً مانع اصلی بودجه نیست. برای ساختن یک کار حرفه ای و ماندگار باید هر کدام از عناصر تولید مانند کارگردان، بازیگر، فیلمبردار و نویسنده و عوامل فنی در جای خودشان باشند و با یک تقسیم کار مناسب کارشان را به بهترین شکل انجام دهند.
اینها باید یکدیگر را کامل کنند. البته میزان این همدلی و همکاری نسبی است اما در مجموع اگر چنین گروهی بوجود بیاید، آن کار جذاب و ماندگار خواهد شد. هیچ کس مدعی نیست سریال ترور خاموش یک اثر کامل و بدون عیب است اما باید بپذیریم که واقعاً یک کار متفاوت است.
نمی‌توانیم بگوییم که قاچاقچی، شیطان مطلق است!
در این سریال، شخصیت‌های داستان خوب و بد مطلق نیستند؛ داستان وارد زندگی و خانواده شخصیت های منفی داستان می شود؛ چه آنها که مواد مخدر را تولید می کنند چه توزیع کنندگان و چه مصرف کنندگان اینها هم بالاخره با اطرافیان و اعضای خانواده خود در ارتباط هستند.این خیلی طبیعی است. ما نمی‌توانیم بگوییم که یک قاچاقچی، شیطان مطلق است! نه، این‌طور نیست.
نگاه سیاه و سفید به شخصیت‌های فیلم که در بسیاری از آثار دیگر دیده‌ایم در ترور خاموش وجود ندارد. آدم‌ها از جنس افرادی هستند که من و شما در زندگی روزمره می‌بینیم. زندگی خصوصی، نقاط ضعف و قوت و ارتباطشان با شبکه‌های مواد مخدر نشان داده می شود. ضمن این که موانع و مشکلات اجتماعی که آنها به این راه کشیده است هم به زبان درام بیان می شود .این موضوع معمولاً پیش از این در سریال های پلیسی به خوبی ارائه نمی‌شد.
آنا: پس ارائه تصویری واقعی از زندگی شخصیت های منفی را نقطه قوت این سریال می‌دانید؟
فاطمی: بله! البته خود من دوست داشتم که همین وضعیت درباره تیم امنیتی هم به شکلی اتفاق می افتاد. یعنی مخاطبان می دیدند که ممکن است نیروهای پلیس و اطلاعات هم در ارتباط با خانواده مشکلاتی داشته باشد. طبیعتاً باید بین کار حساس خود و این مشکلات تفکیک قائل شوند. البته مخاطب تا حدودی وارد زندگی شخصیتی که آقای سعید راد آن را بازی می کند می شود، اما شخصیتی مثل جلال را بیشتر در محل کار و جلسات می بینیم. وقتی او در یک سکانس نیست پس کجاست؟
شخصیت‌های ترور خاموش خوب و بد مطلق نیستند
به نظر من اگر بخش‌های مربوط به قاچاقچی‌ها و توزیع‌کنندگان یک مقدار فشرده‌تر بود و به زندگی شخصیت های مثبت و نیروهای پلیس هم عمیق تر پرداخته می شد جذابیت سریال افزایش می یافت. البته همین حالا و در کلیت داستان اتفاقاتی خواهد افتاد که کاملاً با روندی که مخاطبان می بینند متفاوت است. به عبارت دیگر، باید منتظر اتفاقات جدید باشید که از آنچه تاکنون رخ داده متفاوت است.
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/