صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۳:۰۲ - ۰۱ مهر ۱۳۹۸

سکونت در سیاره زهره در گذشته‌های دور

پژوهشگران ناسا در بررسی‌های جدید خود به این نتیجه رسیدند که احتمالاً سیاره زهره، درگذشته شرایط مناسبی برای سکونت داشته است.
کد خبر : 416960

به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش‌بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، پژوهش‌های موسسه مطالعات فضایی گادر (GISS)  ناسا نشان می‌دهند که شرایط سیاره زهره به مدت دو تا سه میلیارد سال طوری بوده که امکان سکونت در آن وجود داشته است.


تغییرات قابل‌توجه این سیاره، بیش از ۷۰۰ میلیون سال پیش آغازشده و ۸۰ درصد این سیاره را تحت تأثیر قرار داده‌اند؛ درنتیجه قابلیت سکونت در آن به‌تدریج کاهش‌یافته و از بین رفته است. نتایج بررسی‌های اخیر ناسا نشان می‌دهند که زهره در این بازه زمانی دو تا سه‌میلیاردی، هوای مناسب و آب مایع کافی داشته و به همین دلیل، مکان مناسبی برای زندگی بوده است.


این پژوهش، بینش جدیدی در مورد سوابق اقلیمی زهره ارائه می‌دهد و شاید پیامدهای قابل‌توجهی برای بررسی شرایط سکونت در سیارات خورشیدی به همراه داشته باشد که در مدارهای مشابه قرار دارند. پژوهشگران ناسا، تا حدود چهل سال پیش‌بر این باور بودند که شاید زمانی سیاره زهره، یک اقیانوس عمیق داشته است.


دکترمایکل (Michael Way) و آنتونی دل جنیو (Anthony Del Genio) ،پژوهشگران موسسه گادرد برای بررسی اقلیم زهره درگذشته، پنج مورد شبیه‌سازی سه‌بعدی را بر اساس سطوح گوناگون پوشش آب روی این سیاره انجام دادند. محققان با این شبیه‌سازی‌ها دریافتند که زهره حدود سه میلیارد سال، دمای ثابتی بین ۲۰ تا ۵۰ درجه داشته و این دما، امکان سکونت موجودات گوناگون را در آن فراهم می‌کرده است.


دکتر وی گفت: فرضیه ما این است که شاید زهره برای میلیاردها سال، اقلیم ثابتی مانند زمین داشته و تغییرات اقلیمی، آن را به یک سیاره غیرقابل‌سکونت تبدیل کرده است. پس از تمام شدن ذخایر آب زهره، میزان دی‌اکسید کربن در جو آن افزایش یافت و این، پایان امکان حیات در زهره بود.


فرضیه پژوهشگران نشان می‌دهد که اگر شرایط کنونی زهره با شرایط آن درگذشته یکسان بود، این سیاره را به محل مناسبی برای زندگی تبدیل می‌کرد.


دکتر وی افزود: ما برای بررسی زهره، به مأموریت‌های بیشتر و اطلاعات جامع‌تری نیاز داریم تا بتوانیم سابقه و تکامل آن را درک کنیم. درهرحال، مدل‌های سه‌بعدی ما نشان می‌دهند که سیاره زهره کنونی با سیاره زهره پیشین، تفاوت‌های قابل‌توجهی دارد. شاید این نتایج پژوهش بتوانند امکان بررسی سیارات فراخورشیدی که در پیرامون زهره قرار دارند و شاید قابل سکونت باشند، فراهم کنند.


انتهای پیام/4108/


انتهای پیام/

ارسال نظر