سلامت جسمی و روانی دانشجویان در گرو بهره‌مندی از شرایط رفاهی/ کالایی‌سازی دانشگاه گریبان‌گیر دانشجویان شده است
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، جمعی از شوراهای صنفی دانشجویان سراسر کشور در اعتراض به افزایش نرخ تغذیه و تصمیم‌گیری‌های مسئولین این عرصه بیانیه‌ای منتشر کردند.
در ابتدای این بیانیه آمد است: تغذیه از فاکتورهای مهم در موفقیت تحصیلی و جزئی لاینفک از زیست دانشجویی است. سلامت جسمی و روانی دانشجویان به‌عنوان سرمایه‌های انسانی بالقوه کشور، بی‌شک منوط بر بهره‌مندی از رفاهی ازجمله تغذیه باکیفیت و درشان این قشر است. حال‌آنکه روزبه‌روز زیست دانشجوئی سخت‌تر شده و با مخاطرات و تهدیدهای فراوان مواجهه دارد.
در ادامه این پیام تصریح‌شده است: باوجوداینکه قانون اساسی کشور، آموزش عمومی و عالی رایگان را حق شهروندان می‌داند (ماده۳۰) با نگاهی به بودجه‌بندی هرساله که با گذر از فیلتر دو قوه حیاتی کشور یعنی پیشنهاد قوه مجریه و بررسی و تائید مجلس شورای اسلامی صورت می‌گیرد، تغییرات بودجه حوزه‌های مختلف کشور حاکی از آن است که سهم حوزه آموزش کشور، چه آموزش عمومی و چه آموزش عالی، به سمت کاهش چشمگیر و بی‌تناسبی بودجه با واقعیات جامعه و شرایط معیشتی مخاطبین حوزه آموزش به‌ویژه آموزش عالی رفته است. همچنین به اذعان ذوالفقار یزدانمهر، مشاور وزیر و رئیس سابق صندوق رفاه دانشجویان (دی‌ماه ۹۷) قریب به ۸۵ درصد دانشجویان شاغل به تحصیل در کشور شهریه پرداز هستند. این مفاهیم چیزی جز شیب بسیار تند پول‌سازی آموزش را حکایت نمی‌کند؛ حکایتی که روزبه‌روز در زمینه‌های مختلف تحصیلی و رفاهی عرصه را بر دانشجویان دوره روزانه یا به تعبیری دانشجویان مشمول آموزش رایگان تنگ‌تر کرده است.
در این بیانیه آمده است: از مهم‌ترین مصداق‌های این مدعا، افزایش قیمت خدمات حوزه تغذیه به دانشجویان دانشگاه‌های دولتی است. بررسی هزینه‌های غذایی در ۹ سال تحصیلی دهه اخیر حاکی از آن است که هزینه‌های غذایی دانشجویان افزایشی ۳۵0 درصدی را به خود دیده است. وعده‌های غذایی دانشجویان شامل صبحانه، ناهار و شام با سه سطح کم‌هزینه، هزینه متوسط و پرهزینه است. سهم پرداختی دانشجویان بابت یک وعده ناهار و شام با هزینه متوسط در سال تحصیلی ۹۲-۹۱، ۴۸۵ هزار تومان بوده که با اعلام بخشنامه هزینه‌های سال تحصیلی جدید، همین وعده برای دانشجویان 1 هزار و 700 تومان آب می‌خورد. از تحلیل هزینه‌ها و درصد رشد واضح این نتیجه را می‌توان گرفت که بیشترین افزایش قیمت مربوط به دو سال تحصیلی ابتدایی دهه اخیر با میانگین ۳۳ درصد افزایش نسبت به سنوات قبل و رتبه بعد مربوط به افزایش قیمت سال تحصیلی پیش رو با ۲۶ درصد نرخ رشد قیمت است. در این میان نیز توجیه همیشگی مسئولین امر افزایش قیمت‌های اقلام غذایی، تحت تأثیر تحریم‌های بین‌المللی است و این زنجیره‌ی بهانههای تکراری هیچ‌گاه تمامی ندارد.
مقایسه قیمت وعده صبحانه و ناهار/شام متوسط هزینه به‌عنوان میانگین تعرفه طی دهه اخیر
در ادامه این بیانیه ذکرشده است: در این اثنی اهالی آموزش عالی و دغدغه مندان این حوزه، در نگاهی کلان، میتوانند علاوه بر درک کاهش بودجه در حوزه‌های عمومی و خدمات رسان، افزایش بودجه در بسیاری از دستگاه‌ها و نهاد‌های کشور را در همین برهه‌های حساس و شرایط تحریم شاهد باشند. گویی خرق عادتی نشده و آموزش عالی همواره از درجه اولویت دولت‌ها در ایران ساقط است. در دولت کنونی نیز هزینه غذایی از ابتدای شروع به کار دولت تدبیر و امید تاکنون حداقل با افزایش دو برابری روبه‌رو بوده است و مواجه تصمیم گیران و مدیران آموزش عالی کشور در برابر اعتراضات جامعه دانشجویی چندان ناآشنا نیست، سکوت مطلق؛ در این سکوت و توجیهات مکرر، نقل‌قولی از رئیس یکی از دانشگاه‌های مطرح کشور را می‌آوریم:
اعداد و ارقام نشان می‌دهند که باید به‌نوعی به بن‌بست کامل برخورد کنیم تا وزارت علوم فکری برای این مشکلات دانشگاه‌ها در آستانه سال تحصیلی جدید داشته باشد. (رئیس دانشگاه علامه طباطبائی-شهریور ۹۸).
آقای وزیر علوم ! کلاهتان را بالاتر بگذارید !
در این بیانیه بابیان این‌که از سویی دیگر افزایش نرخ، نه‌تنها فضای تغذیه‌ی دانشجویی را بهبود نبخشیده است، آمده است: افت کیفیت من‌جمله حذف دورچین و کنارغذا، عدم نظارت کافی بر تهیه و طبخ و توزیع، به‌کارگیری نیروهای غیرمتخصص به‌ویژه در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی واقع در شهرستان‌ها و با جمعیت دانشجویی کم تعداد را به دنبال داشته که تنها از رهگذر سودجویی مسئولان امر می‌گذرد. گسترش رستوران‌های مکمل و سلف‌های آزاد از دیگر مصادیق خصوصی‌سازی در حوزه خدمات دانشجویی است که درنهایت و به‌مرورزمان با حذف یارانه‌های تغذیه، برون‌سپاری و خصوصی کردن کامل تغذیه منجر به حذف سلف با غذای تعرفه‌ی دولتی را منجر خواهد شد. لازم است به موارد مذکور، عدم ارائه خدمات تغذیه‌ای در روزهای تعطیل آخر هفته و تعطیلی‌های رسمی کشور در اغلب دانشگاه‌ها و حذف حتی وعده ناهار در روزهای غیر آموزشی هفته را نیز اضافه کرد. این در حالی است که بسیاری از دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه‌های دولتی کشور از طبقات محروم و کم‌درآمد و یا فرزندانی از خانواده‌های طبقه متوسط هستند که والدینشان تمام امید خود نسبت به آینده فرزندانشان را در ادامه تحصیل آن‌ها می‌بینند و تنها گزینه ورود به زندگی با حداقل امکانات را امکان تربیت‌یافتگی و تخصص یابی در دانشگاه‌ها می‌دانند که باوجوداین روند بودجه‌بندی، تنها این نتیجه را می‌توان گرفت که تصمیم گیران، عزم حذف این اقشار از چرخه آموزش عالی رادارند.
تعرفه تحت عنوان نیم پرس برای نخستین بار در قیمت‌گذاری صندوق رفاه دانشجویان گنجانده‌شده است
اقدام جدید دیگری نیز در بخشنامه ارسالی صندوق رفاه دانشجویان به چشم می‌خورد و آن‌هم اضافه نمودن قیمت‌هایی تحت عنوان«نیم پرس» و تأکید و درخواست ابتیاع ساختاری و نرم‌افزاری از همه معاونین دانشجویی دانشگاه‌های کشور جهت ارائه این گزینه است؛ توجیه این اقدام نیز غالباً کاهش دورریز و اصراف مواد غذایی عنوان می‌شود. اما استانداردهای تدوین‌شده صندوق رفاه برای حداقل مقدار غذایی وعده‌های متعارف، خود می‌تواند گویای آن باشد که آیا اساساً با توجه به مقدار غذایی که سرو می‌شود، وجود دورریز غذا امکان‌پذیر است یا نه و هیچ‌گاه این مسئله موردتوجه قرار نمی‌گیرد که شاید اصلی‌ترین دلیل عدم استقبال از برخی غذاها، کیفیت نامطلوب و بدسلیقگی در تهیه و پخت وعده‌های غذایی است. آنچه گمان می‌رود این است که دانشجویان طبقات پایین جامعه به دلیل افزایش قیمت‌ها تنها توان مصرف غذای نیم پرس را خواهند داشت و گویا تصمیم گیران وزارتی علاقه‌مندند آگاهانه بر تبعیضات طبقاتی و اجتماعی دامن زنند که تأکید بر رستوران‌های مکمل در این وانفسا تأییدی بر این مدعاست و پاراگرافی از بیانیه معاونین دانشجویی دانشگاه‌های کشور، اثباتی بر این تبعیض است:
در این بیانیه آمده است: از آنجائی که تحریم‌های جنایتکاران آمریکا مشکلاتی را برای اقتصاد کشور و تشدید تورم ایجاد کرده، از مسئولین حوزه اقتصاد کشور به‌ویژه سازمان برنامه‌وبودجه و سازمان هدفمندی یارانه‌ها درخواست می‌کنیم تا با برنامه‌ریزی دقیق و منسجم کمک‌های هدفمند و مؤثری به حوزه دانشجویی کشور نموده تا از وارد شدن هرگونه خللی به حرکت علمی کشور جلوگیری شود. از دانشجویان انتظار داریم با درک شرایط حساس و ویژه‌ای که کشور در آن قرار دارد با هوشیاری و صبر مطالبات صنفی خود را منطبق با این شرایط تنظیم کرده و با واقع‌نگری نسبت به امکانات دانشگاه‌ها، مدیران حوزه دانشجویی کشور را در اداره هرچه بهتر دانشگاه‌ها یاری رسانند. از رؤسای دانشگاه‌ها و مدیران کلان دانشگاهی می‌خواهیم که به‌عنوان یک ایده واقع‌بینانه و مدبرانه ایجاد رستوران‌های مکمل را در دستور کار خود قرار داده و با تکیه‌بر کوشش و تلاش خود هرچه سریع‌تر نسبت به گشایش آن‌ها اقدام کنند.
در پایان این بیانیه ذکرشده است: متأسفانه دستان حریص و وقیح جریان خصوصی‌سازی و کالایی سازی، از گریبان آموزش عالی رها نشده بلکه با چشم فروبستن آنان که می‌بایست حافظان این نهاد عالی و سرنوشت‌ساز و جامعه‌ساز باشند، هرروز بیشتر از دیروز به ساحت دانشگاه حمله‌ور می‌شوند و آنانی که باسلامت و خیرخواهی ناقد وضعیت بودند نیز، توسط دستان تاریک اتهام زنی و نگاه حذف و قلع‌وقمع، دستشان از حق تحصیل و شکوفایی کوتاه شده است. شوراهای صنفی دانشگاه‌های کشور، اعلام می‌دارند هرگونه دست‌درازی به حقوق اساسی دانشجویان کشور با انتخاب ساده‌ترین مسیر برون‌رفت از مشکلات توسط مسئولین، یعنی انتقال تام و تمام فشارهای اقتصادی و روانی به جامعه دانشجویی را قویاً محکوم می‌داند و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری را موظف می‌داند با کاهش نرخ مصوب و تأکید برافزایش کیفیت و سوق دادن توجه دولت و حاکمیت بر کاستی‌های آموزش عالی، از کتمان حقایق و واقعیت‌های برآمده از تصمیمات اشتباه خود دست بردارد؛ چراکه در صورت عدم‌تغییر رویه و اصلاح قیمت‌گذاری‌ها در حوزه تغذیه، مسئول مستقیم واصلی بر هم زدن حداقل تعادل لرزان زیست دانشجوئی موجود خواهد بود.
دانشگاه‌های امضاکننده این بیانیه :
۱_شورای صنفی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
۲_شورای صنفی دانشگاه ایلام
۳_ شورای صنفی دانشگاه زنجان
۴_ شورای صنفی دانشگاه تبریز
۵_شورای صنفی دانشگاه نوشیروانی بابل
۶_ شورای صنفی دانشگاه گناباد
۷_شورای صنفی دانشگاه علم و فناوری مازندران
۸_شورای صنفی دانشگاه صنعتی شیراز
۹_ شورای صنفی دانشگاه صنعتی سهند
۱۰_ فعالین صنفی دانشگاه هنر تهران
۱۱_ فعالین صنفی دانشگاه تربیت مدرس
۱۲_ شورای صنفی دانشگاه قم
۱۳_ شورای صنفی دانشگاه سمنان
۱۴_ شورای صنفی دانشگاه علم و صنعت
۱۵_ شورای صنفی دانشگاه گیلان
۱۶_ شورای صنفی دانشگاه بیرجند
۱۷_ شورای صنفی دانشگاه صنعتی همدان
۱۸_ دانشگاه ولیعصر (عج) رفسنجان
۱۹_ دانشگاه صنعتی شاهرود
۲۰_ دانشگاه کاشمر
۲۱_ دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی سار
۲۲_ دانشگاه خواجه نصیر
۲۳_ شورای صنفی دانشگاه امیرکبیر
۲۴_شورای صنفی دانشگاه میبد
۲۵_شورای صنفی مرکزی دانشگاه تهران
۲۶_ فعالین صنفی دانشگاه صنعتی ارومیه
۲۷_شورای صنفی دانشگاه فردوسی مشهد
۲۸_شورای صنفی دانشگاه فسا
۲۹_شورای صنفی دانشگاه جهرم
۳۰_ شورای صنفی دانشگاه صنعت نفت آبادان
۳۱_شورای صنفی دانشگاه صنعتی بیرجند
۳۲_ شورای صنفی دانشگاه شهرکرد
۳۳_ شورای صنفی دانشگاه دامغان
۳۴_ شورای صنفی دانشگاه تربت‌حیدریه
۳۵_شورای صنفی دانشگاه کوثر بجنورد
۳۶_شورای صنفی دانشگاه اصفهان
۳۷_شورای صنفی دانشگاه ملایر
۳۸_شورای صنفی دانشگاه کردستان
۳۹_شورای صنفی دانشگاه گرمسار
۴۰_شورای صنفی دانشگاه شیراز
۴۱_شورای صنفی دانشگاه سلمان فارسی کازرون
۴۲_شورای صنفی دانشگاه صنعتی کرمانشاه
۴۳_شورای صنفی مرکز آموزش عالی فیروزآباد
۴۴_شورای صنفی دانشگاه جیرفت
۴۵_شورای صنفی دانشگاه یزد
۴۶_شورای صنفی دانشگاه یاسوج
۴۷_ شورای صنفی دانشگاه صنعتی قوچان
۴۸_ شورای صنفی دانشگاه حضرت معصومه (س) قم
۴۹_ شورای صنفی دانشگاه نیشابور
۵۰_ شورای صنفی دانشگاه اراک
۵۱_ شورای صنفی دانشگاه کاشان
۵۲_شورای صنفی دانشگاه استهبان
۵۳_شورای صنفی دانشگاه بین‌المللی قزوین
۵۴_فعالین صنفی دانشگاه فرهنگیان
انتهای پیام/4108/
انتهای پیام/