صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۶:۰۰ - ۱۰ شهريور ۱۳۹۸

پاداش یک قطره اشک بر امام حسین (ع)

وقتی روایات حضرات معصومین(ع) درباره عزاداری و اشک بر سیدالشهداء(ع) را مطالعه می‌کنیم، می‌بینیم که ثواب بسیار زیادی برای اشک بر امام حسین(ع) ذکر شده است که به راستی باید این را محبتی از سوی خدا بدانیم.
کد خبر : 413247

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، وقتی روایات حضرات معصومین(ع) درباره عزاداری و اشک بر سیدالشهداء(ع) را مطالعه می‌کنیم، می‌بینیم که ثواب بسیار زیادی برای اشک بر امام حسین(ع) ذکر شده است که به راستی باید این را محبتی از سوی خدا بدانیم.


این موضوع آنقدر اهمیت دارد که امام رضا(ع) در روایتی خطاب به «ریان ابن شبیب» فرمود اگر برای چیزی گریه‌­ات گرفت، برای حسین بن علی (ع) گریه کن، چرا که او را سر بریدند همانگونه که گوسفند را ذبح می­‌کنند و همراه او هجده نفر از اهل بیتش که در زمین مانندی نداشتند، کشته شدند و یقیناً آسمان­‌های هفت­گانه و زمین­‌ برای کشته شدن او گریه کردند.


* امام صادق(ع) در حدیثی درباره اجر اشک بر امام حسین(ع) می‌فرماید:


«مَنْ ذُکِرَ الْحُسَیْنُ علیه‌السلام عِنْدَهُ، فَخَرَجَ مِنْ عَیْنِهِ [عَیْنَیْهِ‏] مِنَ الدُّمُوعِ مِقْدَارُ جَنَاحِ ذُبَابٍ کَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ یَرْضَ لَهُ بِدُونِ الْجَنَّهِ؛


کسى که یادى از حضرت حسین بن على (ع) نزدش بشود و از چشمش به مقدار بال مگسی اشک خارج شود،  اجر او بر خدا است و حق‌‌تعالی به کمتر از بهشت براى او راضى نیست».


 


منبع:الف


انتهای پیام/4112/


انتهای پیام/

ارسال نظر
نظرات بینندگان 0 نظر
تهمینه حسینی
19:44 - 1398/10/25
کاش بودم قطره اشکی برای حسین. میچکیدم زیر پای حسین. کاش آن آن زمان که آقایم الخدّالتریب، الّشَیبِ الخضیب ، میفرمود:هل مِن ناصرٍ یَنصُرُنی، می‌گفتم لبیک لبیک لبیک