صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۲:۴۶ - ۱۱ مهر ۱۳۹۴

المانیتور: توافق هسته‌ای ایران را قدرت بلامنازع منطقه می‌کند/ اسرائیل از بازگشت «امپراتوری پارس» واهمه دارد

پایگاه خبری «المانیتور» در گزارشی از سفر چندی پیش نخست‌وزیر اسرائیل به روسیه نوشت: در این سفر غیرمعمول و بی‌سابقه رئیس ستاد مشترک ارتش و رئیس اطلاعات ارتش اسرائیل، «نتانیاهو» را همراهی کردند.
کد خبر : 41136

به‌گزارش خبرنگار گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، پایگاه خبری «المانیتور» در گزارشی نوشت: معمولاً «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل روسای ستاد مشترک خود را در چنین جلساتی به همراه خود نمی‌برد و طبعا هیچ‌کس انتظار نداشت که «پوتین» با ژنرال‌های خود پای نقشه‌ها و تصاویر هوایی بنشیند و اسناد ادعایی اسرائیل را مشاهده کند.


بر اساس این گزارش، «المانیتور» نوشت: با وجود این، «نتانیاهو» اهداف بالاتری را مدنظر داشت و برای شکست حصار موجود به پیش می‌رود، به همین دلیل ژنرال ملی ارتش و کارشناس ملی اطلاعات را به همراه خود به مسکو برد.


در اسرائیل بیشتر کارشناسان امور استراتژیک معتقدند که «نتانیاهو» برای این اقدام خود دلایل متعددی دارد. تصاویر و اسناد و ارائه آن به مقام‌های روسی در آستانه «عید کاپور» (یکی از مهم‌ترین جشن‌های یهودیان) فرصتی ارزشمند به‌شمار می‌رود. وضع امنیتی اسرائیل به سمت تضعیف و «اورشلیم» به سوی نابودی پیش می‌رود و این همان بهایی است که اسرائیل بابت شلیک موشک‌های «قسام» و «گراد» از نوار غزه می‌پردازد.


به‌نوشته «المانیتور»، وقتی که «نتانیاهو» شخصیت‌های مهمی همچون رئیس ستاد مشترک و اطلاعات ارتش را به همراه خود به مانوری نمایشی و امنیتی در روسیه می‌برد باعث می‌شود که نخست‌وزیر خود را «مرد امنیت منطقه» بپندارد، چیزی که در واقعیت مصداقی ندارد و حتی هم‌پیمانانش دیگر برای وی اهمیتی قائل نیستند.


از سوی دیگر «نتانیاهو» با این اقدام می‌خواهد پیامی به واشنگتن بدهد و آن این است که ورود روسیه در بحران داخلی سوریه دورانی جدید و غیر قابل پیش‌بینی را در جنگ میان شیعه و سنی به‌وجود آورده است. جنگی که در مناطقی همچون سوریه و بخشی از عراق، لبنان، یمن و مناطق دیگر در جریان است، و این در حالی است که غرب در اینکه در این مهلکه چه اقدامی انجام دهد مردد است. در این میان، «پوتین» مصمم است حضور خود را در سوریه تثبیت کند و به‌طور آشکارا آن را اعلام می‌کند.


وقتی که «نتانیاهو» شخصیت‌های مهمی همچون رئیس ستاد مشترک و اطلاعات ارتش را به همراه خود به مانوری نمایشی و امنیتی در روسیه می‌برد باعث می‌شود که نخست‌وزیر خود را «مرد امنیت منطقه» بپندارد، چیزی که در واقعیت مصداقی ندارد و حتی هم‌پیمانانش دیگر برای وی اهمیتی قائل نیستند.

«المانیتور» می‌افزاید: وقتی نخست‌وزیر اسرائیل پیش از آمریکا و غرب به سمت «پوتین» می‌رود و بالاترین مقام‌های اسرائیل را به همراه خود می‌برد، نشانه واضحی است که می‌خواهد بگوید ما نیز (در معرکه) هستیم، کسی حق انحصاری ندارد و اگر لازم باشد اسرائیل با روسیه مذاکره می‌کند تا قدرتی مشترک را تشکیل دهد.


به بعد دیگر موضوع نیز می‌توان پرداخت. چنانکه در هفته گذشته یک افسر بلندپایه وزارت دفاع اسرائیل به‌صورت ناشناس از اقدامات روسیه انتقاد کرد و مخاطراتی را که از گسترش محور شیعه، موجب ایجاد خطر برای اسرائیل می‌شود را متذکر شد. وی در انتقاد خود، از سخنان نیشدار افرادی‌ در اسرائیل که ایرانی‌ها (شیعه) و حزب‌الله لبنان را خطر بالاتری نسبت به اهل سنت می‌دانند، استفاده کرد.


این افسر عالی‌رتبه وزارت دفاع اسرائیل گفت: ما در نبرد نابرابری میان شیعه و سنی قرار داریم. در این معادله تشخیص خوب و بد غیرممکن است و ما باید درباره همه محتاط باشیم. نباید فراموش کنیم که محور تشیع وابسته به ایران است. ما درباره قدرت منطقه‌ای صحبت می‌کنیم ‌که 25 درصد از منابع گاز طبیعی و ۱۱ درصد از منابع نفتی دنیا را در اختیار دارد. این کشور سرمایه انسانی عظیم، توانایی علمی و فناوری بالا، زیرساخت، توانایی‌های زیاد و پیشرفت‌های سایبری را داراست.


وی افزود: ایران، عراق، سوریه، حزب‌الله و اکنون روسیه بالاترین رتبه در مشارکت منطقه‌ای را نسبت به اهل‌سنت دارند که این موضوع نگران‌کننده است. آیا می‌خواهیم ایران به ما نزدیک شود؟ آیا می‌خواهیم ایران در عمل عراق، سوریه و لبنان را با پشتوانه روسیه اداره کند؟ کشوری که در آستانه هسته‌ای شدن است.


«المانیتور» نوشت: این افسر اسرائیلی به‌طور قاطع می‌گوید که این روند (قدرت یافتن محور منطقه‌ای ایران) برای اسرائیل بد است و محور شیعه را تقویت خواهد کرد. روس‌ها در واقع زیاد به شیعیان علاقه‌مند نیستند، ولی با اقدامات خود می‌خواهند اهل‌سنت را از خواب غفلت بیدار کنند. آنها در داغستان و چچن درگیر برخی ناآرامی‌ها شده‌اند و می‌خواهند موج اهل‌سنت که آنها را تهدید می‌کند متوقف کنند و به همین دلیل در سوریه دست به اقدام زده‌اند. مداخله آنها می‌تواند با پشتیبانی ایران منجر به پیروزی «بشار اسد» رئیس‌جمهوری سوریه و حزب‌الله شود.


این افسر اسرائیلی تاکید کرد: این پیش‌بینی‌ها می‌تواند یک‌شبه نقض شود و این به‌دلیل بی‌ثباتی منطقه است. روسیه می‌تواند به مرور مداخله خود را افزایش دهد (که این شامل نیروهای زمینی سنگین‌تر می‌شود) و این موضوع می‌تواند سوریه را به ویتنام «پوتین» تبدیل کند و روسیه را درگیر نزاعی همانند آنچه در افغانستان رخ داد، کند.


توافق هسته‌ای میان ایران و غرب، برنامه‌ هسته‌ای ایران را به‌مدت یک دهه یا بیشتر متوقف می‌کند ولی این اجازه را به ایران می‌دهد تا تبدیل به یک امپراتوری شود و نفوذ خود را در خاورمیانه افزایش دهد.

«المانیتور» می‌نویسد: این افسر عالی‌رتبه وزارت دفاع اسرائیل گفت که اسرائیل نتوانسته است بر محور اهل‌سنت که عمدتاً گروه‌های افراط‌گرا همچون داعش را تشکیل داده‌اند، متمرکز شود. آن‌ها به‌طور کامل منزوی هستند و به‌وسیله نیروی خارجی حمایت نمی‌شوند. بیشتر قدرت‌های بزرگ جهان با این اتحاد سنی می‌جنگند ولی نمی‌توانند بر آن غلبه کنند که این خود پدیده‌ای شگفت است، ولی همچنان اسرائیل از سیستم‌های سازمان‌یافته و منظم بیشتر از سازمان‌های زیرزمینی می‌ترسد.


وی تاکید کرد: اکنون ما قربانی بازگشت «امپراتوری پارس» هستیم. توافق هسته‌ای میان ایران و غرب، برنامه‌ هسته‌ای ایران را به‌مدت یک دهه یا بیشتر متوقف می‌کند ولی این اجازه را به ایران می‌دهد تا تبدیل به یک امپراتوری شود و نفوذ خود را در خاورمیانه افزایش دهد.


به‌گفته این افسر اسرائیلی، از منظر اسرائیل این تحولات بسیار ناخوشایند است. دشمنی ایران در هیچ ابعادی همانند دشمن‌هایی که ما تاکنون با آن مواجه شده‌ایم نیست. تمدن پارس بسیار قابل توجه‌تر، پیشرفته‌تر و قدرتمندتر از چیزی است که امروزه در میان کشورهای عربی مشاهده می‌شود.


انتهای پیام/

ارسال نظر