قدومی: مسجدالاقصی و قدس الهام‌بخش خیزش‌ها در سرزمین فلسطین بوده‌اند
به گزارش خبرنگار حوزه غرب آسیا و محور مقاومت گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، خالد قدومی گفت: مسجدالاقصی و قدس همواره الهام‌بخش خیزش‌ها در سرزمین مطهر فلسطین بوده و هست. نهضت ملت فلسطین سابقه‌ای دیرینه دارد که با قیام علمای اعلام شهر قدس علیه اشغالگران صهیونیستی آغاز شد و قیام‌ها یکی پس از دیگری در دفاع از هویت قدس شکل گرفت که می‌توان به انتفاضه الاقصی (1933) و موارد مشابه دیگر اشاره کرد.
وی افزود: این قیام‌ها تا به امروز همچنان از سوی جوانان برومند و شهادت‌طلب فلسطینی ادامه دارد که آخرین مورد آن عملیات شهادت‌طلبانه دو نوجوان دلاور 14 ساله بود که صفحه زرین دیگری از پایداری یا مقاومت را در این سرزمین مقدس رقم زده است.
نماینده جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) تصریح کرد: وقتی روهان دنیس مایکل، جنایتکار صهیونیست استرالیایی‌تبار مسجدالاقصی را در سال 1969 میلادی به آتش کشید، صهیونیست‌ها وی را دیوانه خواندند. به دنبال این حادثه دردناک و به درخواست مفتی وقت فلسطین، سازمان همکاری اسلامی با هدف یاری رساندن به مسجدالأقصی شکل گرفت. با گذشت 39 سال از این جنایت متأسفانه موفق به بازسازی آن نشده‌ایم و موضع سیاسی جهان عرب در قبال قدس و اقصی و تجاوزات بی‌وقفه رژیم صهیونیستی برای یهودی‌سازی و تغییر بافت جمعیتی قدس و تقسیم آن همچنان ادامه دارد.
قدومی درباره وضعیت سیاسی مسجدالاقصی در سایه اشغالگری رژیم صهیونیستی گفت: جایگاه سیاسی ایده معبد با شکل‌گیری دولت صهیونیست یعنی میان سال‌های 1948 تا 1967 میلادی آغاز شد. ابتدا چپ‌گراها خشت‌های اولیه دولت صهیونیستی را تشکیل و قوام دادند و راست‌گراهای لائیک که بخشی از آنها خارج از ساختار سیاسی بودند، خشت‌های ثانویه را روی هم گذاشتند. راست‌گرایان متدین به لحاظ حجم کوچک‌ترین گروه در این میان بودند که در منتهی‌الیه راست لائیک قرار داشتند و وضعیتشان بیشتر حاشیه‌ای بود.
وی افزود: در میان سال‌های 1967 تا 2001 راست‌گرایان از حیث حجم و نفوذ رشد کردند و به تعادل نسبی به چپ‌گرایان رسیدند و در ادامه تشکل راست تندرو تقریباً درجا می‌زند و به نظام سیاسی نزدیک می‌شود تا اینکه دوره سوم از سال 2001 تا 2009 شکل می‌گیرد و جریان راست جای نقش تاریخی چپ به عنوان مؤلفه اساسی قدرت را می‌گیرد و تشکل راست تندرو در حد خود باقی می‌ماند ولی به‌سمت نفوذ سیاسی خیز برمی‌دارد.
قدومی درباره وضعیت حقوقی موضوع گفت: به دنبال اشغال مسجدالأقصی در سال 1967 میلادی، قانون حمایت از مکان‌های مقدس تدوین شد که قائل به دو نکته بود، نخست اینکه مکان‌های مقدس باید از هر نوع تجاوز و پلیدی محفوظ بمانند و دوم اینکه پاسداری و صیانت از آزادی ورود پیروان ادیان گوناگون به مکان‌های مقدس باید حفظ شود. حال سؤال اینجاست که اشغالگران واقعاً به دنبال چه چیز هستند. اگر بخواهم خلاصه بگویم باید گفت اشغالگران به دنبال جامه عمل پوشاندن به طرح تقسیم زمانی و مکانی مسجد الأقصی هستند. در چند روز گذشته گیلعاد آردان، وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی در اظهارنظری صریح و شفاف از تصمیم تل‌آویو برای تقسیم مسجدالأقصی پرده برداشت و گفت: باید وضعیت موجود در أقصی را تغییر داد تا یهودیان بتوانند به صورت فرادی و جماعت مراسم خود را در آنجا به جا آورند.
وی درباره تقسیم زمانی و مکانی مد نظر صهیونیست‌ها گفت: تقسیم زمانی به معنای این است که اشغالگر می‌کوشد زمان‌های معینی در روز تعیین کند که فقط یهودیان وارد مسجدالأقصی شوند و دیگران را از ورود به مسجد منع می‌کنند و تقسیم مکانی به این معنی است که اشغالگران می‌توانند به مرحله‌ای برسند که بتوانند فضایی مسجدالأقصی را برای ساخت کنیسه(معبد)های یهودی جهت برگزاری نمازهای تلمودی اختصاص دهند.
نماینده حماس در تهران در زمینه موضع‌گیری کشورهای عربی و بین‌المللی گفت: عقب‌نشینی محسوسی دراین‌باره به ویژه پس از معامله قرن مشاهده شد و آمریکا به طور علنی به جانب‌داری کامل از رژیم صهیونیستی تغییر رویکرد داد و به این ترتیب همه قراردادهای بین‌المللی را نقض کرد که می‌توان به اعلام قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی و انتقال سفارت آمریکا به فلسطین اشغالی اشاره کرد.
وی تأکید کرد وقاحت آمریکا به جایی می‌رسد که سفیرش در رژیم صهیونیستی به‌طور علنی در عملیات حفر تونل در زیر مسجد الأقصی شرکت می‌کند.
انتهای پیام/4033/
انتهای پیام/