استفاده از بازی کامپیوتری برای شناخت عملکرد مغز کودکان + ویدئو

به گزارش خبرگزاری آنا به نقل از ScienceDaily، متخصصان مراقبت از نوزادان نارس در حال توسعه یک بازی کامپیوتری هستند که می‌تواند تاثیر تولد زودرس را روی عملکرد مغز اندازه‌گیری کند. در طول بازی مغزی در این موزه، عملکرد مغزی صدها کودک داوطلب بین شش تا هفت سال مورد بررسی قرار می‌گیرد.

آنیتا مونتانا، روانشناس و متخصص اعصاب از کالج سلطنتی لندن می‌گوید: «یکی از مهارت‌ها، دقت در اجرا، توانایی حفظ اطلاعات و مهار پاسخ‌های خودکار است. این ایده اصلی است و سپس کار روی حافظه، حفظ اطلاعات در ذهن و دستکاری اطلاعات آنلاین. پیش‌بینی موفقیت تحصیلی و دیگر مهارت‌ها در زندگی مسئله خیلی مهمی است و دیگر اینکه ما به طور انتخابی به همه چیز توجه می‌کنیم. توانایی تمرکز روی چیزی خاص و عدم توجه به چیزی دیگر. اینها چیزهایی است که می‌توانید در بازی ببینید و ما به این موضوع بطور دائم توجه می‌کنیم، خصوصا تمرکز و توجه روی یک موضوع برای مدت طولانی».

پرفسور دیوید ادواردز در بیمارستان سنت توماس مشغول پرتونگاری و تصویربرداری از مغز است. تیم تحقیق، مغز ۶۰ کودک هشت ساله را اسکن کرده‌اند؛ ۳۰ کودک زودرس و ۳۰ کودکی که در زمان طبیعی به دنیا آمده‌اند تا ببینید آیا تفاوتی در عملکرد مغزشان قابل مشاهده است.

پرفسور دیوید ادواردز می‌گوید: «تغییرات در زمانی که نوزادان نارس به دنیا می‌آیند، خیلی زیاد است. در طول زمان، مغز بزرگتر و بسیار پیچیده‌تر می‌شود. وقتی نوزادان متولد می‌شوند مغزشان خیلی صاف و مانند یک لوبیای قهوه‌ای است اما با گذشت زمان مغز آنها به شکل گردو در می‌آید، گردویی که همه ما از طریق عکس مغز بزرگسالان دیده‌ایم. بنابراین وقتی نوزادان خارج از شکم مادران‌شان هستند، تغییرات خیلی زیادی اتفاق می‌افتد».

چند دهه پیش، نوزادانی که پیش از موعد متولد می‌شدند شانس کمی برای زنده ماندن داشتند. این شرایط به طور چشمگیری تغییر کرده اما نارس به دنیا آمدن می‌تواند روی رشد کودک تاثیر بگذارد. ادواردز نقشه مسیرهای عصبی مغز را ترسیم کرده و می‌گوید تفاوت‌های مغزی ظریفی میان کودکان نارس و دیگر کودکان وجود دارد.

دیوید ادواردز می‌افزاید: «از آنها می‌خواهیم که در حالی که مغزشان را اسکن می‌کنیم، مشغول بازی باشند. با MRI کردن می‌توانیم ببینیم که کدام بخش و چه مقدار از مغزشان در جریان بازی فعال است و بنابراین می‌فهمیم که آنها از چه منابعی در مغزشان برای بازی استفاده می‌کنند. با این داده‌ها ما می‌توانیم آنها را با کودکانی که سر موعد به دنیا آمده‌اند مقایسه کنیم و ببینیم که چه تفاوت‌هایی میان آنها وجود دارد».

برای کودکان حاضر در موزه علوم، بازی فقط جنبه تفریح دارد اما نتایج جدی این آزمایش می‌تواند روزی به کودکان نارس به دنیا آمده کمک کند.

روش سیلابی، روش کارآمدتری در خواندن

محققان فرانسوی نیز در تلاش برای کشف ذهن کودکان هستند. تمرکز مطالعات اخیر روی اتفاقاتی است که در مغز کودکان به هنگام یادگیری و خواندن اتفاق می‌افتد. در طول دو سال، 10 کودک هر دو ماه یکبار و به هنگام خواندن مطلبی زیر دستگاه پرتونگار مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.

محققان مدار مغزی «خواندن» را با این مطالعات مشخص و مورد تحلیل قرار داده‌اند تا پاسخ سوالی را برای آموزش کودکان در فرانسه پیدا کنند که آیا روش خواندن سیلابی بهتر است یا روش کلی. پرتونگاری مغز نشان می‌دهد که روش سیلابی، روش کارآمدتری است.

استانیسلا دوهین، عصب شناس شناختی مشهور و مدیر این پژوهش می‌گوید: «افرادی که با روش الفبایی و فونتیک، خواندن را می‌آموزند نیم‌کره چپ مغزشان فعال‌تر می‌شود. نیم‌کره چپ نیمکره‌ای است که برای خواندن بسیار کارآمد است. افرادی که با روش کلی و از طریق شکل کلمات می‌آموزند از این نیمکره استفاده نمی‌کنند. توجه آنها روی نیمکره راست است نیمکره‌ای که کارآیی بسیار کمتری برای خواندن متن دارد».

به گفته دانشمندان، تصویربرداری از مغز، نظریه آنها را در دفاع از روش خواندن هجایی که سال‌ها از آن دفاع کرده‌اند تایید می‌کند. این یافته می‌تواند تا حدی نارسایی در خواندن و ضعف خواندن در فرانسه را توضیح دهد. با این حال برخی از متخصان ترکیب این دو روش را توصیه می‌کنند. با این حال، درک بهتر از عملکرد مغز می‌تواند به دانش آموزان در آینده کمک کند.