لجن انباشتهشده در تالاب انزلی مورد مصرف اکوسیستم قرار گرفته است
فرشید سهیلی نجفآبادی در گفتگو با خبرنگار حوزه محیط زیست گروه اجتماعی خبرگزاری آنا با بیان اینکه در بخشهایی از تالاب انزلی آب به عمق 3 تا 25 سانتیمتر رسیده است، اظهار کرد: با چنین عمق و میانگین اکسیژن پایین، به احتمال زیاد تنوع یکسری از ماهیها که به کاهش مصرف اکسیژن مقاوم نیستند کم خواهد شد.
وی در ادامه با اشاره به عواملی که سبب کاهش تنوع گونههای جانوری در تالاب انزلی شده است، گفت: اگر ما تالاب انزلی را بهعنوان یک کاسه بزرگ آب در نظر بگیریم، این کاسه اکنون در حال انباشته شدن از لجن است که به این موضوع حالت پرغذایی میگویند.
مجری طرح پایلوت مرحله اول احیای تالاب انزلی افزود: از یکسو فاضلابهای شهری وارد تالاب انزلی میشوند و از طرف دیگر در مناطقی همچون سرخانکل که زهکشیهای کشاورزی در آن وجود ندارد با بارشهایی کود و سمها شسته شده و بهسمت تالاب روان میکند.
سهیلی نجفآبادی تصریح کرد: کودها و سمهایی که به واسطه فاضلاب شهری و زهکشی نشدن زمینهای کشاورزی وارد تالاب میشود باعث افزایش نوع خاصی از گیاهانی میشود که به دلیل بلااستفاده ماندن در تالاب، منجر به تولید لجن میشود.
وی در خصوص طرح احیای تالاب و دستور دادستان بندرانزلی مبنی بر توقف این طرح، اظهار کرد: ما در سال 95 از کارگروه احیای تالاب انزلی، مصوبه فعالیت در 25 هکتار را گرفتیم ولی این بررسیها با صحبتهای مطرح شده تنها در 12 هکتار و در استخرهای کنار تالاب اجرا شد.
سهیلی نجفآبادی با اشاره به این مطلب که طرح احیای تالاب انزلی قرار بود در بازه زمانی 100 روزه انجام شود ولی تنها 33 روز ادامه پیدا کرد، گفت: در این مدت تغییراتی در رنگ آب و عمق تالاب ایجاد شد که این اتفاقات بیانگر آن بود که لجن انباشتهشده در تالاب مورد مصرف اکوسیستم قرار گرفته است.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مبارکه یکی از مهمترین نتایج فعالیتهای انجام شده احیا در مدت 33 روزه را مصرف لجنهای موجود در تالاب و بالا آمدن سطح اکسیژن آن دانست و افزود: البته نکته حائز اهمیت این است که شما برای پیشرفت طرحهای احیا نیاز به یک عمق حداقلی دارید و در زمانیکه عمق آب شما بین 3 تا 25 سانتیمتر است و تنها در زمان بروز سیلاب آب دارید، بهمرور تالاب شما خشک میشود.
وی ادامه داد: وقتی سطح عمق آب تالاب شما کم میشود همچون تالابهای گلستان بهمرور خشک میشود و این در حالی است که این اتفاق در 10 هزار هکتار از تالاب انزلی افتاده است.
سهیلی نجفآبادی با اشاره به تالاب شرق که اکنون دیگر وجود ندارد و یا سیاه کشیم که 5 رودخانه پر آب به آن وارد میشد ولی اکنون چند آبراهه کوچک در آن دیده میشود و منطقه تبدیل به تکه نیزارهایی شده است، از امکان احیای مجدد تالاب انزلی سخن به میان آورد و خاطرنشان کرد: امکان احیا و بازسازی در قالب پروژههای چندین ساله وجود دارد ولی بهشرطی که برنامه مدیریت 10 ساله شما امکان برداشت فیزیکی و حمل آن همچون مناطقی که تبدیل به نیزار شده و همچنین حذف بیولوژیکی وجود داشته باشد.
مجری طرح پایلوت مرحله اول احیای تالاب انزلی افزود: تالاب انزلی در سال 1372 در لیست سیاه تالابهای تخریب شده مونترو قرار گرفت و با توجه به اقدامات حفاظتی 15 ساله، ما قدم به قدم به برنامهای رسیدیم که اکنون در مرحله اجرا متوقف شد.
وی با بیان اینکه برنامه احیای تالاب انزلی با وجود داشتن یک اکوسیستم یکپارچه است ولی تکهتکه شدن آن باعث شده تا برای هر قسمت برنامه جامعی تهیه شود، از لزوم مطالبهگری ذینفعان در احیای تالابها سخن بهمیان آورد و گفت: تالاب انزلی دارای ذینفعانی است، حال این افراد میتوانند شامل گروههایی باشند که قصد خشک کردن تالاب را داشتهاند و اکنون موفق شدند جلوی اجرای پروژه را بگیرند ولی مجموع این اقدامات باعث میشود مطالبهگری برای آن ایجاد شود، همانگونه که این اتفاق در دریاچه ارومیه افتاد.
سهیلی نجفآبادی یکی از مهمترین عواملی را که به آغاز فعالیتهای احیای دریاچه ارومیه منجر شد را ناشی از مطالبهگری مردم دانست و گفت: زمانیکه دغدغهها از سوی جامعه محلی مطرح میشود بیانگر آن است که موضوع از قالب نگاه حاکمیتی خارج شده و مردم خود بهجایی رسیدهاند که آن آن بخش از پهنه طبیعی را از خود میدانند.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مبارکه در پایان با اشاره به این مطلب که حتی اگر ما سطح را در تالاب انزلی بهطورکامل از دست بدهیم ولی همچنان در قالب یک برنامه مدون امکان احیای آن وجود دارد، عنوان کرد: با وضعیتی که گیلان دارد و جزو استانهای پر آب کشور است حتی اگر خشک شود میتوان دوباره آن را احیا کرد چون کاسه آبی بسیار بزرگی همچون دریای خزر به آن وصل است.
انتهای پیام/4105/
انتهای پیام/