از گام دوم انقلاب تا گام دوم دولت

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، گام دوم، کلیدواژه‌ای بود که با انتشار بیانیه راهبردی مقام معظم رهبری در ۴۰ سالگی انقلاب، به‌صورت ویژه‌ای وارد ادبیات سیاسی کشور شد. در این بیانیه، گذشته، حال و آینده کشور، معرفی و ترسیم گردید. بیانیه‌ای که سراسر حرکت، امید و البته انتظار بود. در گام دوم، ورود انقلاب اسلامی به دومین مرحله‌‌ خودسازی، جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی محقق خواهد شد. علی‌رغم همه دشمنی‌ها، انقلاب اسلامی با حفظ و پایبندی به شعارهای خود همچنان به پیش می‌رود. تجدیدنظرپذیری و اهل انفعال بودن، ممنوع است. صریحاً بیان شده است که به اصول خود به‌شدت پایبندیم و به مرزبندی‌های خود با رقیبان و دشمنان به‌شدت حساس. این اعتقاد وجود دارد که فاصله‌ها طی‌شدنی است کمااینکه در چهل سال گذشته در مواردی بارها طی شده است. خط‌مشی این بوده که پس ‌از حمله‌ دشمن از خود دفاع می‌کنیم و البته ضربت متقابل را محکم فرود خواهیم آورد. از آغاز تا امروز نه بی‌رحم و خون‌ریز بودیم و نه منفعل و مردّد. با صراحت و شجاعت در برابر زورگویان و گردنکشان ایستاده و از مظلومان و مستضعفان دفاع می‌کنیم. باور ما این است که مدیریت‌های جهادی الهام‌گرفته از ایمان اسلامی و اعتقاد به اصل «ما می‌توانیم» که امام بزرگوار به همه‌ ما آموخت، ایران را به عزت و پیشرفت در همه‌ عرصه‌ها می‌رساند.

این وضعیت گام دوم انقلاب بود؛ عزت در این گام برداشتن مشهود است؛ اما این روزها پیرو مهلت ۶۰ روزه به اروپا، عنوان گام دوم باز هم بر سر زبان‌ها آمده است. اما جنس این گام، متفاوت است؛ میان ماه من تا ماه گردون، تفاوت از زمین تا آسمان است. گاهی آنچنان از برداشتن گام دوم و سوم سخن می‌گویند که انگار فراموش کرده‌ایم این گام‌ها، روبه‌جلو نیست، رو به عقب است. به عقب بازمی‌گردیم؛ به سمت آن چیزی که داشتیم؛ آن چیزی که یک روز، حق مسلم ما بود. این را نباید فراموش کرد. هر کس که دل درگرو ایران اسلامی دارد و خواهان اعتلای این مرز و بوم است، مطمئناً از اقدام اخیر دولت و شورای عالی امنیت ملی در جهت کاهش تعهدات برجامی حمایت می‌کند، اما این باعث نمی‌شود که فراموش کنیم گام اول و دومی که در کاهش تکالیف برجام برداشته‌ایم، تنها جبران گوشه‌ای از خسارت محض است و به‌هیچ‌وجه قابل افتخار نیست. ۳۰۰ کیلوگرم اورانیوم با درصد غنای پایین که چند روز پیش به آن دست‌یافتیم، سال‌ها پیش در کشور اتفاق افتاده بود، دستاوردی که ظرف سال‌های گذشته به ثمن بخس معامله شد و امروز، تنها در حال بازگشت تدریجی از آن مسیر بی‌سرانجامیم. حالا مسئول دولتی می‌گوید دیدید چه سریع بازگشتیم! حدومرز برخی صفات را جابه‌جا می‌کنند کسانی که با مردم اینگونه سخن می‌گویند. آب سنگین و کیک زرد و آنچه برای ما بود، دادیم رفت! حالا با خبر این بازگشت‌ها هم خوشحال می‌شویم و هم ناراحت؛ خوشحال نسبت به بازگشت از راه خطا و ناراحت از اینکه این گام‌ها می‌توانست روبه‌جلو باشد نه اینکه با گام دهم شاید به نقطه صفر برسیم.
گام‌ها را باید برداشت؛ اما شما را به خدا گام‌ها را انقلابی بردارید، تا عمر و جوانی ما در گام‌های روبه‌جلو، محکم و مقتدر صرف شود.

منبع:رسالت

انتهای پیام/4112/