صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۸:۰۶ - ۰۵ تير ۱۳۹۸

مروری بر فعالیت راضیه شیرمحمدی در رشته پاراتیراندازی با کمان

مروری بر ۱۳ سال فعالیت ورزشی مرحومه راضیه شیرمحمدی در رشته پاراتیراندازی با کمان که روز گذشته دارفانی را وداع گفت.
کد خبر : 400985

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری آنا از کمیته ملی پارالمپیک، راضیه شیرمحمدی، عضو تیم ملی پاراتیراندازی با کمان، روز گذشته در حالی دارفانی را وداع گفت که به‌تازگی توانسته بود سهمیه بازی‌های پارالمپیک 2020 توکیو را به‌دست آورد و با امید، آماده می‌شد تا دومین تجربه حضور در بازی‌های پارالمپیک را در کارنامه ورزش حرفه‌ای خود به ثبت رساند.


در ادامه بخش‌هایی از زندگی‌نامه این بانوی ورزشکار برای آشنایی بیشتر با وی انتخاب شده است:


یک سال و اندی از عمرش نگذشته بود که براثر حادثه‌ای هر دو پای خود را از دست داد؛ حالا راضیه کوچک باید یاد می‌گرفت که روی پاهای نداشته‌اش بایستد و توانایی‌های خود را اثبات کند. پروتز، جای پاهایش را گرفت و او آموخت مثل دیگر هم‌سالانش در میان جمع باشد؛ بازی کند؛ درس بخواند و در یک کلام، زندگی کند.


از کودکی علاقه زیادی به والیبال داشت و همیشه با شیرینی خاصی از خاطرات آن زمان یاد می‌کرد؛ با این‌که با کمک پروتز می‌توانست با دیگر دوستان و هم‌پای آن‌ها والیبال بازی کند؛ اما سال ۷۵ به والیبال نشسته روی آورد و با پشتکاری که داشت به مدت ۶ سال در این رشته فعال بود و به عضویت تیم ملی نیز درآمد.


سال ۸۱ برای راضیه شیرمحمدی سال سختی بود؛ پزشک به‌دلیل تشخیص ساییدگی مهره‌های کمر او را از ادامه فعالیت در این رشته منع کرد. راضیه، اما دست از فعالیت‌های ورزشی نکشید و این علاقه را در رشته‌های دیگری نظیر تنیس روی میز، تیراندازی با تفنگ و دوومیدانی جستجو کردغ اما این رشته‌ها هم نتوانستند نظر او را جلب کنند و سرانجام تیراندازی با کمان بود که به‌عنوان رشته تخصصی او برگزیده شد.



راضیه شیرمحمدی تیراندازی با کمان را با باشگاه آستان قدس رضوی آغاز کرد که امکانات تمرینی‌اش پاسخگوی نیازهای وی بود. پس از آن شرکت فرش مشهد بود که حامی مالی او و ۳ بانوی کماندار دیگر شد و از این‌جا بود که حضور جدی راضیه در رقابت‌های قهرمانی کشور و هم پای کمانداران غیرمعلول شکل گرفت. در همین مسابقات بود که توانایی‌اش جلب نظر کرد و توسط رئیس انجمن تیراندازی با کمان جانبازان و معلولین برای فعالیت در قالب تیم ملی بانوان انتخاب شد.


این نخستین و جدی‌ترین حرکتی بود که در این رشته برای بانوان انجام می‌گرفت؛ راضیه شیرمحمدی با همراهی ۲ بانوی دیگر از خراسان رضوی (جوانمرد و غلامی)، به‌عنوان نخستین بانوان ملی‌پوش معلول تمرینات خود را برای حضور در مسابقات فسپیک مالزی که سال ۸۵ برگزار شد؛ آغاز کردند. کسب عنوان سوم تیمی و عنوان پنجم انفرادی، ما حصل حضور وی در این رویداد ورزشی بود.


پس از مسابقات فسپیک و وقفه‌ای ۳ ساله در فعالیت تیراندازی با کمان تیم ملی بانوان،  سال ۸۸ نفرات جدیدی به تیم افزوده شدند و با انجام رکوردگیری، تیم برای حضور در مسابقات آیواز هند آماده شد؛ اما بروز بیماری واگیردار در این کشور، مانع از اعزام کاروان ایران به این مسابقات شد. 



سال ۸۹ با اتفاقاتی شیرین برای راضیه شیرمحمدی همراه بود؛ حضور در مسابقات جهانی جمهوری چک و کسب عنوان دوم تیمی و انفرادی و نشان طلای مسابقات پاراآسیایی گوانگجو که به منزله سهمیه ورودی وی برای بازی‌های پارالمپیک لندن نیز محسوب می‌شود.


سال ۹۰ راضیه با اطمینان از نخستین حضورش در بازی‌های پارالمپیک، خود را برای مسابقات جام جهانی ایتالیا آماده کرد تا با همراهی تیم، سهمیه ورودی پارالمپیک در بخش تیمی را نیز کسب کند؛ اما اتفاقی ناگوار همه چیز را عوض می‌کند؛ درگذشت مادر.


راضیه پای رفتن نداشت؛ اما چاره‌ای نبود؛ راضی نمی‌شود که به خاطر عدم حضور او در این رقابت‌ها، دیگر هم تیمی‌هایش از کسب سهمیه تیمی  پارالمپیک بازبمانند. ۳ روز بیشتر از فوت مادر نگذشته است که راضیه راهی ایتالیا می‌شود و عنوان سوم تیمی را کسب و تیم بانوان نیز با کسب سهمیه ورودی، مجوز حضور در پارالمپیک لندن را دریافت می‌کند و شهریور ماه سال ۹۱ راهی این رقابت‌ها می‌شود.


اما او بر خلاف خیلی از ورزشکاران که این میدان را برای اولین بار تجربه می‌کردند؛ اضطراب نداشت؛ چرا که با جدی‌ترین رقبایش که از کشورهای آسیایی نظیر چین و کره آمده بودند، پیش‌تر و در جریان بازی‌های پاراآسیایی گوانگجو روبرو شده بود؛  این بار اما  تداوم کسالتی که از ایران همراه او بود باعث شد تا راضیه در حد انتظار خود ظاهر نشود و حضورش در نخستین پارالمپیک تنها منجر به کسب نشان برنز تیمی باشد. 


راضیه شیرمحمدی با همراهی ۲ بانوی دیگر کماندار کشورمان در نخستین حضورشان بازی‌های پارالمپیک 2012 لندن موفق به کسب نشان تیمی برنز می‌شوند و خاطره ‌ی شیرین از این رویداد ورزشی رقم می‌زنند؛ در این میان نشان طلای زهرا نعمتی بسیار خبرساز و با اهمیت بود.


بانوی کماندار پارالمپیکی کشورمان پس از پارالمپیک لندن، در مسابقات جهانی پکن در سال ۲۰۱۷ به نشان طلای تیمی کامپوند دست یافت و بازی‌های پاراآسیایی جاکارتا در سال ۲۰۱۸ نیز برای وی با کسب مدال نقره میکس تیمی در رشته کامپوند همراه بود که آخرین مدال وی نیز محسوب می‌شود.


مرحومه راضیه شیرمحمدی، در رقابت‌های جهانی هلند نیز توانست سهمیه بازی‌های پارالمپیک 2020 توکیو را به‌دست آورد و سرانجام چهارم تیرماه به‌دلیل ایست قلبی درگذشت.


روحش شاد و یادش پیوسته گرامی باد.


انتهای پیام/4127/


انتهای پیام/

ارسال نظر