صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۳:۱۰ - ۰۵ تير ۱۳۹۸
نصیرزاده در گفتگو با آنا:

بررسی ورزش دانشگاهی/حضور پررنگ دانشجویان پیام‌نور در عرصه ورزش

مدیر تربیت بدنی دانشگاه پیام‌نور ضمن تشریح اولویت‌های ورزشی در این دانشگاه، به نقد و بررسی ورزش کشور به‌خصوص ورزش دانشگاه‌های کشورمان پرداخت.
کد خبر : 400872

گروه دانشگاه خبرگزاری آنا-محدثه حسینی، ورزش دانشگاهی روزهای پرالتهابی را پشت سر می‌گذارد. و کمتر از یک هفته به برگزاری مسابقات جهانی دانشجویان (یونیورسیاد تابستانی 2019) باقی‌مانده است. این رویداد ورزشی یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای ورزشی دانشجویان محسوب می‌شود و در سال‌هایی که این مسابقات برگزار می‌شود اعزام‌های تیم ای ورزشی دانشجویان به خارج از کشور کاسته می‌شود و دانشگاه‌ها و توسعه ورزش همگانی را در ذر ستور کار خود قرار می‌دهند. از همین رو به سراغ عبدالمهدی نصیرزاده مدیر کل اداره تربیت‌بدنی دانشگاه پیام‌نور رفته‌ایم تا در خصوص مسائل روز ورزش دانشگاه به گفتگو بپردازیم.


 آنا: اولویت‌های ورزشی دانشگاه سال جاری پیام‌نور چیست؟


نصیرزاده: با توجه به تأکید رهبری، سیاست چندساله این دانشگاه و سیاست کلی نظام ورزش همگانی موردتوجه ویژه‌ای قرارگرفته است. ورزش‌های همگانی، حرفه‌ای، قهرمانی و پرورشی همانند زنجیر به یکدیگر متصل‌اند. اگر در حوزه ورزش همگانی به‌خوبی کار شود در ورزش قهرمانی نتیجه مطلوب به دست می‌آید. این حلقه‌ها باهم ارتباط مستقیم و معناداری دارند.


در سال جاری مسابقات یونیورسیاد دانشجویان جهان برگزار می‌شود که دانشجویان دانشگاه ما نیز در دوره‌ها و اردوهای انتخابی آن حضور داشتند. از همین رو سعی کرده‌ایم در سال جاری از بار ورزش قهرمانی کم کنیم زیرا هر اعزامی که به مسابقات جهانی داشته باشیم زیر سایه مسابقات یونیورسیاد شاید دیده نشود و یا کمتر به آن توجه شود. از طرفی نیز با توجه به شرایط اقتصادی پیش‌آمده و نامه وزیر ورزش و جوانان مبنی بر اینکه از اعزام‌های غیرضروری اجتناب شود منجر شد در سال جدید نگاه ویژه‌تری به توسعه ورزش قهرمانی و همگانی داشته باشیم.



همچنین در سال جاری مشارکت بیشتری در برنامه‌های مشترک با سایر متولیان ورزش دانشجویی خواهیم داشت. به این معنا که به‌جای این‌که خود برگزارکننده المپیاد و رویدادهای ورزشی باشیم در رویدادهای ورزشی دیگران حضور پیدا خواهیم کرد. ازجمله رویدادهای ورزشی وزارت علوم تحقیقات و فناوری و فدراسیون‌های ورزشی است.


امسال چهارمین المپیاد ورزش همگانی دانشجویان کشور به همت اداره کل تربیت‌بدنی وزارت علوم تحقیقات و فناوری برگزار می‌شود. در این المپیاد دانشجویان دانشگاه پیام‌نور بیشترین حضور را خواهند داشت. دانشگاه پیام‌نور بیشترین مشارکت را در این المپیاد دارد بیش از ۵۵۰ دانشجو از ۲۶ مرکز و واحد دانشگاه پیام‌نور در این المپیاد شرکت می‌کنند.


البته برای ارتقای ورزش همگانی باید فرهنگ افراد تغییر پیدا کند. کسی که ورزش نمی‌کند با هیچ وسیله‌ای نمی‌توان او را علاقه‌مند به ورزش کرد. برای تغییر فرهنگ افراد باید همایش‌های سراسری و کلاس‌های آموزشی برگزار کرد.


آموزش راهکاری برای توسعه ورزش همگانی


وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برای توسعه ورزش همگانی در کشور می‌تواند ورزش را در دانشگاه رایگان کند. همچنین دوره‌های آموزشی برای دانشجویان برگزار کند. در دانشگاه‌های کشور بیش از ۵۰ استخر وجود دارد به‌جای استفاده از این ظرفیت‌ها در حوزه درآمدزایی می‌توان کلاس آموزشی شنا برای دانشجویان دختر و پسر به‌صورت رایگان برگزار کرد.


آنا: چه تعدادی از دانشجویان دانشگاه پیام‌نور در کاروان اعزامی به مسابقات یونیورسیاد حضور دارند؟ علت حضور کم‌رنگ‌تر کشورمان در این مسابقات چیست؟


نصیرزاده: متأسفانه لیست دقیقی از کاروان اعزامی به یونیورسیاد اینکه از کدام مرکز و دانشگاه هستند، وجود ندارد. اما اطلاع داریم حدود هفت نفر از دانشجویان دانشگاه پیام‌نور در چهار رشته اعزامی به این مسابقات اعزام می‌شوند.


در یونیورسیاد گذشته ۱۳۱ نفر دانشجوی ورزشکار شرکت کردند اما در این دوره تنها ۴۱ نفر حضور پیدا می‌کند. حضور در رویدادهای ورزشی بین‌المللی برای دانشجویان ایجاد انگیزه و اعتمادبه‌نفس می‌کند. زمانی که در یک‌رشته ورزشی همانند دومیدانی و شمشیربازی به مسابقات یونیورسیاد اعزام نمی‌شوند، در اصل ریشه این رشته‌های ورزشی در دانشگاه‌ها خشکیده می‌شود و ورزشکاران این رشته‌های ورزشی دیگر انگیزه‌ای برای تمرین این ورزش ندارد. حتی ما می‌توانستیم در رشته‌هایی همچون والیبال و بسکتبال دختران محجبه به این بازی و رقابت اعزام کنیم.



همچنین در خصوص مشکلات مالی برای اعزام دانشجویان به این مسابقات فدراسیون ملی ورزش‌های دانشگاهی باید از اسپانسرهای ورزشی استفاده می‌کرد. هرچه سطح مسابقات حرفه‌ای‌تر باشد اسپانسرها استقبال بیشتری می‌کنند. این رویداد ورزشی یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای ورزشی در جهان است.


آنا: نظر شما در خصوص انتخاب اعضای کادر فنی سی‌امین یونیورسیاد چیست؟


نصیرزاده: حکم کادر فنی کاروان اعزامی دانشجویان کشورمان در سی‌امین حضور یونیورسیاد توسط رئیس فدراسیون ملی ورزش‌های دانشگاهی ابلاغ و امضاشده است. رئیس فدراسیون باید جوابگو عملکرد این کاروان اعزامی باشد و در صورت به دست نیامدن نتیجه مطلوب اولین نفری که موردنقد قرار می‌گیرد رئیس فدراسیون ملی ورزش‌های دانشجویی است.


آنا: ایجاد نقطه مشترک وزارت علوم تحقیقات و فناوری و وزارت ورزش و جوانان منجر به چه می‌شود؟


نصیرزاده: متأسفانه وزارت ورزش و جوانان وزارت علوم تحقیقات و فناوری تاکنون به یک نقطه مشترک نرسیده‌اند. این نقطه مشترک منجر به هم‌افزایی و ارتقای ورزش کشور می‌شود به‌طور مثال در وزارت ورزش و جوانان معاونت توسعه ورزش همگانی وجود دارد زمانی که این معاونت برنامه‌های خود را در دانشگاه‌ها برگزار کند هم به توسعه ورزش همگانی در دانشگاه‌ها کمک کرده است و هم رسالت خود را انجام داده است این معاونت می‌تواند به برگزاری و ارتقای سطح کیفی و کمی المپیادهای همگانی وزارت علوم تحقیقات و فناوری کمک بسزایی کند.


آنا: همکاری دانشگاه‌ها و فدراسیون‌های ورزشی چه خروجی برای این دو نهاد دارد؟


نصیرزاده: آموزش محور توسعه هر کشوری است بسیاری از فدراسیون‌ها به‌صورت سنتی کار خود را پیش می‌برند و بعضی از فدراسیون‌ها با همکاری و استفاده از افراد دانشگاهی مسیر خود را ادامه داده‌اند که نتایج آن نشان می‌دهد که علم بر توسعه و ارتقای سطح کیفی و کمی و کیفی ورزش چه تأثیر بسزا و مثبتی دارد. باید در ورزش یک سیستم برد-برد وجود داشته باشد دانشگاه‌ها و فدراسیون‌های ورزشی می‌توانند تأثیر مثبت به سزایی در راستای بهبود وضع موجود هم دیگر داشته باشند.


 در ورزش به وجود علم و تجربه نیازمند هستیم فدراسیون‌های ورزشی از تجربه‌های بسیار خوبی برخوردار هستند و جامعه دانشگاهی و دانشجویان از مطالعات و علم روز دنیا برخوردارند. این دو در کنار هم منجر به تعالی دانشگاه و فدراسیون می‌شوند که درنهایت کیفیت ورزش کشور را ارتقا می‌دهند.


آنا: حضور افراد دانشگاهی در فدراسیون‌های ورزشی چه تأثیری می‌گذارد؟


نصیرزاده: صرفاً یک فرد دانشگاهی با قرار گرفتن در رأس فدراسیون نمی‌تواند موفق شود. صرفاً یک فرد آکادمیک با حضور در فدراسیون نمی‌تواند منجر به موفقیت خود و آن فدراسیون شود بلکه باید سابقه اجرایی قابل قبولی داشته باشد. همچنین آن فرد باید با فضای ورزشی و قوانین جامعه ورزشی آشنا باشد. فدراسیون‌ها جایی برای آزمون‌وخطا نیست فرد با ورود به فدراسیون سال اول باید تیم به مسابقات جهانی اعزام کند.


فردی که در رأس فدراسیون‌های ورزشی قرار می‌گیرد باید از پختگی لازم برای اداره آن نهاد برخوردار باشد. ضمن اینکه فدراسیون‌ها از حیثیت ملی کشور در مجامع بین‌المللی دفاع می‌کند و چهره‌ای از کشور را به دنیا نشان می‌دهد. لذا دانشگاهیان ای که از سابقه اجرایی خوبی برخوردار باشند در رأس فدراسیون‌ها می‌درخشند.


رئیس یک فدراسیون باید از سه مهارت فردی، ادراکی و انسانی برخوردار باشد. روسای فدراسیون‌ها لزوماً نباید از قهرمانان جهان و المپیک باشد. بلکه حداقل‌های از مهارت فنی آن رشته ورزشی را بدانند که حکایت می‌کند. رئیس فدراسیون باید از ارتباط عمومی خوبی برخوردار باشد. این روابط عمومی منجر به تولید ثروت برای آن نهاد می‌شود.


آنا: با توجه به اینکه شما کاندیدای فدراسیون کشتی شده‌اید استقبال جامعه ورزشی و برخورد دانشگاهیان چطور بوده است؟


 نصیرزاده: عوامل مختلفی بر انتخابات فدراسیون‌ها تأثیرگذار است. یکی از عواملی که از دیدگاه اعضای مجمع فدراسیون موردتوجه قرار می‌گیرد مقبولیت عمومی است. فردی که می‌خواهد ریاست فدراسیون را بر عهده بگیرد باید از یک مقبولیت عمومی برخوردار باشد.


یکی از ضعف‌های جامعه دانشگاهی این است که آن هماهنگی و یکپارچگی لازم را ندارند. درحالی‌که افرادی که از سوی جامعه دانشگاهی برای فدراسیون‌های ورزشی کاندیدا شده‌اند از تخصص و مهارت خوبی برخوردار بودند و درصورتی‌که در صدر فدراسیون‌ها قرار می‌گرفتند، می‌توانستند موفقیت‌های زیادی را به بار بیاورد.



عدم فرهنگ انجام کار تیمی در کشور علت اصلی اختلاف‌نظر و سلیقه جامعه دانشگاهی و کشورمان است. هرکسی می‌خواهد به‌تنهایی تمامی بار یک کار را بر عهده بگیرد و از همکاری دیگران استفاده نکند. در حوزه مقالات ما شاهد عدم فرهنگ انجام کار تیمی در کشور هستیم.


در نوشتن یک مقاله در دنیا اگر ۲۰ نفر همکاری داشته باشند تمامی افراد از یک امتیاز برابر برخوردار می‌شوند. هر چه این همکاری بین افراد بیشتر باشد ارزش آن مقاله بیشتر است. اما در ایران بیشترین امتیاز در یک مقاله به نفر اول داده می‌شود و نفرات دوم و سوم سهم کمتری از امتیاز آن مقاله را بهره‌مند می‌شود. در کشور باید فرهنگ کار تیمی را به وجود بیاوریم و در کنار هم کارکنیم و افرادی که به ما منتقد هستند را بپذیریم و انتقادهای آن‌ها را نیز بشنویم. ما در دنیا شاهد همکاری افرادی هستیم که از مذاهب و قومیت‌های مختلفی هستند اما ما باوجود تمامی ویژگی‌های مشترکی که داریم به خاطر وجود اختلاف‌سلیقه نمی‌توانیم باهم یک کار مشترک را انجام دهیم و این تغییر فرهنگ در کشور نیازمند زمان است.


انتهای پیام/4107/4084/


انتهای پیام/

ارسال نظر