مچ‌اندازی پاپ داخلی با ستاره‌های لس‌آنجلسی
شهرام شکوهی خواننده موسیقی پاپ کشورمان تور کنسرت خود را در کشور آمریکا آغاز کرده و مورد توجه مخاطبان زیادی قرار گرفته است.
او تورکنسرت خود را از سالن دالبی تئاتر در شهر لس‌آنجلس آغاز کرد، دالبی تئاتر سالنی است که حدود 3500 صندلی دارد و از سال ۲۰۰۲ تاکنون میزبان مراسم اسکار است.
البته پیش از شکوهی، بنیامین بهادری هم تورکنسرت‌هایش را در آمریکا آغاز کرده است. این خواننده اجرایش را در سالن مایکروسافت تئاتر یا نوکیا تئاتر سابق واقع در مرکز شهر لس‌آنجلس آغاز کرد و با حضور پرشور مخاطبان در سالنی که گنجایش حضور 7100 مخاطب را دارد، توانایی بالای جوانان موسیقی کشورمان را نشان داد.
دی ماه سال گذشته هم محسن یگانه با اجرای پرشورش در همین سالن توانسته بود ظرفیت ۷۱۰۰ نفری این سالن را تکمیل کند و روز باشکوهی را برای ایرانیان مقیم لس‌آنجلس در این سالن رقم بزند. او موفق شد تندیس معتبر این سالن را به‌عنوان یکی از مشاهیر این تالار دریافت کند و تور کنسرت او بارها تمدید شد و 5/1 سال به‌طول انجامید. کنسرت‌های شکوهی تازه آغاز شده و بهادری هم بیش از یک ماه است که در حال برگزاری کنسرت خود در آمریکاست.
استقبال در خارج مرزها
شاید باور چنین آمارهای بالایی از مخاطبان کنسرت‌های پاپ ایرانی خارج از کشور برای برخی دشوار باشد، اما یکی از کنسرت‌گزاران ایرانی خارج از کشور چنین آمارهایی را تایید کرده و می‌گوید: برخلاف کنسرت‌های موسیقی سنتی که استقبال زیادی از آنها نمی‌شود، موسیقی پاپ ایرانی با استقبال زیادی در خارج از مرزها روبه‌رو می‌شـــود. اظهــــارات شکوهی قبل از آغاز تورکنسرت‌هایش هم درباره این موضوع جالب است. او در گفت‌وگو با سایت موسیقی ما می‌گوید: فکر می‌کنم من اولین نفری باشم که همراه با ارکستری کامل از ایران می‌روم. خواننده‌های زیادی تاکنون از ایران به آمریکا رفته و برنامه اجرا کرده‌اند، اما نهایتا یک یا دو نوازنده از ایران در کنار آنها حضور داشتند. این دوستان یا از حضور نوازنده‌های خارجی بهره بردند یا بعضا کارها را به صورت نیمه زنده و نیمه ضبط شده برگزار کردند. من خیلی به این مساله اعتقاد ندارم زیرا در خارج از کشور خیلی‌ها منتظر هستند چنین مسائلی را ببینند و بگویند اجرای فلان خواننده کلا کامپیوتری بود. او ادامه می‌دهد: مدت‌هاست اجرای خواننده‌های مشهور به لس‌آنجلسی دیگر زنده نیست و پلی‌بک است.
حتی گفته می‌شود در بعضی موارد صدای خواننده را هم پخش می‌کنند و لب می‌زنند. سال گذشته در پنج شهر کانادا برنامه داشتیم و همه به چشم دیدند که ارکستر شش نفره ما همگی ساز زدند و به چشم دیدند که همه چیز به صورت زنده اجرا می‌شود.
بحران‌های داخلی و خارجی موسیقی ایرانی
ارجمند در این باره می‌گوید: بسیاری از ایرانیان خارج از کشور برای شنیدن موسیقی سنتی ایران انگیزه‌های نوستالژیک دارند و تکرار این دسته از آثار در غربت برایشان دلنشین خواهد بود. وقتی هم شرایط برای حضور و اجرای ارکستر ملی در دیگر کشورها فراهم نباشد طبعا این ریزش مخاطب به‌طور مداوم ادامه پیدا می‌کند. مطمئن هستم اگر شرایط برای حضور و اجرای فرهاد فخرالدینی و ارکستر ملی در دیگر کشورها فراهم شود با استقبال خوبی مواجه خواهد شد.
او ادامه می‌دهد: بخش دیگری از کنسرت‌ها که مورد توجه این مخاطبان بود اجرای چهره‌هایی چون محمدرضا شجریان و شهرام ناظری بود. اما طی چند سال گذشته از اجراهای همین چهره‌ها هم استقبال خوبی نشده است. این استادان در دوره طلایی کارشان بسیار مورد توجه بوده‌اند و تا زمانی که آثارشان پویایی خود را حفظ کرده بود برای مخاطبان جذابیت داشت. وقتی آهنگسازی و گروه قوی نباشد، خواننده هر قدر هم قوی باشد کم‌کم بحران مخاطب دوباره پیش خواهد آمد.
موسیقی آدامسی
به گفته پیروز ارجمند، آهنگساز و مدیرکل پیشین دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، موسیقی که ایرانی‌های خارج از کشور تولید می‌کنند، را می‌توان موسیقی آدامسی نامید. این موسیقی‌ها یک بار کاربرد دارند و حتی تاریخ مصرفشان از یک روز هم کمتر شده است.
پیش از این نیز بارها ارجمند و دیگر کارشناسان و فعالان موسیقی از کم‌رونق شدن کنسرت خوانندگان لس‌آنجلسی در کشورهای همسایه و کم‌توجهی مردم به آثار آنان سخن گفته‌اند. این اتفاق در شرایطی که موسیقی پاپ ایرانی پیشرو بوده و هر ایرانی در داخل و خارج کشور امکان حضور در کنسرت‌های این خوانندگان را دارد، کاملا طبیعی به نظر می‌رسد.
انتهای پیام/