اتاق شیشه‌ای امنیت صهیونیست‌ها بعد از پیروزی سال 2000 تَرک برداشت

گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، 25 می سال 2000 (پنجم خرداد سال 1379) یادآور پیروزی بزرگ محور مقاومت در مبارزه علیه رژیم صهیونیستی است. در این روز بعد از اشغال دو دهه‌ای جنوب لبنان توسط رژیم اشغالگر قدس و متحدانش، مقاومت توانست با سلاح خود نیروهای صهیونیست را از جنوب این کشور بیرون کند.

بر همین اساس در در ششم ژوئن 1982میلادی(16 خرداد سال 1361) نیروهای رژیم اشغالگر قدس، با این ادعا که لبنان به مرکز عملیات تروریستی علیه آنها تبدیل شده به این کشور حمله کرد و بیروت در محاصره کامل قرار گرفت. از سوی دیگر دولت سوریه هم برای مقابله با نیروهای صهیونیستی وارد بیروت شد. از آن به بعد تا 18 سال صهیونیست‌ها در جنوب لبنان حضور نظامی نامشروع داشتند. البته بعد از مدتی رژیم اشغالگر قدس به ایجاد نیروهای جنوب با استفاده از فالانژیست‌ها روی آورد.

بالاخره در سال 2000 میلادی بعد از حدود 20 سال عملیات چریکی و استشهادی توسط حزب‌الله لبنان عملیاتی بزرگ انجام شد که صهیونیست‌ها را مجبور به خروج از جنوب لبنان کرد. آخرین عملیات حزب‌الله لبنان که منجر به خروج رژیم غاصب صهیونیستی از خاک کشور لبنان شد «عرمتی» نام دارد. این خروج به‌صورت ناگهانی انجام گرفت و نیروهای حزب‌الله تا مرزهای لبنان با این رژیم به تعقیب آنها پرداختند. سال 2000 و خروج صهیونیست‌ها از جنوب لبنان معادلات در منطقه تغییر داد.

در همین راستا با «اصغر زارعی» کارشناس مسائل بین‌الملل و غرب‌آسیا درباره تأثیرات و تاریخچه خروج نیروهای صهیونیستی از جنوب لبنان به گفتگو پرداختیم.

آنا: تاریخچه حضور نظامیان رژیم صهیونیستی در جنوب لبنان چیست و اشغال این مناطق به چه دلیلی صورت گرفت؟

زارعی: رژیم اشغالگر قدس در 1948 با اشغال نظامی، فلسطین را به تصرف غیرقانونی خود درآورد. درگیری‌های بعد از تشکیل رژیم اشغالگر قدس منجر به ایجاد چهار جنگ متوالی ارتش‌های عربی با رژیم صهیونیستی شد. در سال‌های 1948، 1957، 1967 و 1973 رژیم‌های عربی چهار جنگ با رژیم اشغالگر قدس داشتند و در همگی آنها هیچ پیروزی و درخششی نصیب دولت‌های عربی نشد. در جنگ 6 روزه سال 1967 رژیم صهیونیستی توانست اراضی بیشتری از کشورهای عربی تصاحب کند. در این جنگ هم با خیانت‌ برخی، مصر و دیگر کشورهای عربی شکست خوردند. البته شورای امنیت قطعنامه‌ای را تصویب کرد تا رژیم صهیونیستی به مرزهای 1967 بازگردد، ولی این رژیم همین قطعنامه را هم قبول نکرد. کشورهای عربی به تحریم نفتی رژیم صهیونیستی روی آوردند که بسیار مؤثر بود، ولی رژیم شاهنشاهی ایران قبل از انقلاب اسلامی کمک‌های زیاد نفتی به صهیونیست‌ها انجام داد. بعد از آن انورسادات (رئیس‌جمهور وقت مصر) قرارداد ننگین کمپ‌دیوید را امضاء کرد و مصر از گردونه حمایت از مبارزه با رژیم اشغالگر قدس خارج شد.

بعد از انقلاب اسلامی اما نور امید در مقاومت فلسطین و لبنان دمیده شد. از این زمان به بعد رژیم صهیونیستی درصدد ایجاد منطقه امن در شمال این رژیم افتاد و به همین دلیل به لبنان حمله کرد. گروه‌های سازش‌کاری به سرکردگی سمیر جعجع و ولید جنبلاط در این تهاجم نقش زیادی داشتند. نیروهای فالانژ به‌عنوان سربازان صهیونیستی کار می‌کردند ولی عملیات‌های چریکی و استشهادی متعدد سبب شد که بعد از 18 سال جنوب لبنان را ترک کنند. این برای نخستین بار بود که این رژیم با مقاومت از منطقه‌ای خارج می‌شد. رژیم اشغالگر قدس حتی مجبور شد در فاز بعدی این عقب‌نشینی بسیاری از اسرای مقاومت و لبنانی را در مقابل جنازه سربازانش مبادله کند. 

آنا: پیروزی مقاومت لبنان در سال 2000 چه تأثیری بر روند تحولاتی بعدی منطقه غرب‌آسیا داشت؟

زارعی: شکست نیروهای اشغالگر قدس در سال 2000 سرآغاز شکست‌های بعدی این رژیم از محور مقاومت لبنان، فلسطین و سوریه شد. این شکست آسیب‌پذیری جدی رژیم اشغالگر قدس را نشان داد و بعد از شکست‌های متعدد، رژیم صهیونیستی برای احیای روحیه نظامیان خود دست به‌ کارهای دیگر زد. آنها در توطئه‌ای با انفجار خودروی «رفیق حریری» نخست وزیر وقت لبنان در تابستان سال 2005 شرایطی را فراهم کردند تا آتش اختلاف و جنگ در لبنان شعله‌ور شود. این عملیات به متهم شدن دولت سوریه و حزب‌الله لبنان برای دست داشتن در این ترور منجر شد و سازمان ملل نیز خواستار خروج نیروهای ارتش سوریه از این کشور شد تا مقدمات و شرایط حمله همه‌جانبه رژیم صهیونیستی به لبنان فراهم شود.

در تابستان سال 2006 نیروهای رژیم اشغالگر قدس به همین بهانه وارد جنگ با مقاومت لبنان شدند. جنگ 33 روزه درس بزرگی برای این رژیم و متحدان جهانی آنها بود. پیروزی‌های مقاومت در سال 2000 و 2006 سبب زلزله در ساختار دفاعی و امنیتی رژیم صهیونیستی و فروپاشی شیرازه حکومتی این رژیم شد و در جنگ‌های بعدی علیه مقاومت لبنان و فلسطین شکست‌های سختی خوردند. از این رو، عقب‌نشینی نیروهای رژیم اشغالگر قدس از جنوب لبنان دستاورد بزرگی برای آغاز شکست‌های پی‌در‌پی این رژیم بود. آخرین پیروزی مقاومت در برابر رژیم صهیونیستی در همین هفته‌های گذشته بود و گنبد آهنین این رژیم هیچ کاری نتوانست انجام دهد. به عبارت دیگر، اتاق شیشه‌ای امنیت رژیم اشغالگر قدس بعد از پیروزی‌های مقاومت در سال 2000 تَرک برداشته است.

آنا: از سال 2000 و بعد از پیروزی مقاومت لبنان در جنگ با رژیم صهیونیستی توطئه‌هایی از جمله خاورمیانه بزرگ و معامله قرن برای سازش طراحی شد؛ این طرح‌ها تا چه موفق بوده و معامله قرن تا چه میزان تحقق می‌یابد؟

زارعی: بعد از پیروزی‌های مقاومت بر رژیم صهیونیستی، متحدان این رژیم درک کردند که نمی‌توانند بر مقاومت لبنان و فلسطین پیروز شوند. آنها سعی کردند با ایجاد فتنه و توطئه در جهان اسلام سیاست‌های خود را به پیش ببرند. نخستین طرح سازش توسط شیمون پرز در کتابی تحت عنوان «خاورمیانه جدید» در 13 جلد چاپ شد. آنها به دنبال صلح و ایجاد روابط سازش‌کارانه با رژیم‌های عربی بودند. جنگ‌های سال 2000 و 2006  و مقاومت در برابر رژیم اشغالگر قدس این طرح صلح را شکست داد.

البته در دوران ریاست جمهوری بوش پسر بود که کالین پاول و کاندولیزا رایس طرحی با عنوان «خاورمیانه بزرگ» را کلید زدند تا به زعم خود مقاومت را تضعیف و قدرت‌های منطقه‌ای مانند سوریه، لبنان و عراق را دچار تجزیه کنند. رایس جنگ 33 روزه را درد زایمان منطقه معرفی کرد تا به‌وسیله آن مقاومت را شکست دهد که به اهداف خود نرسید. طرح معامله قرن نیز با خیانت سران کشورهای عربی در حال پیگیری است، ولی قطعاً مقاومت به مسیر خود ادامه می‌دهد و این توطئه نیز سرانجامی جز شکست ندارد.

انتهای پیام/4106/4082/