توجه به پارامتر زمان، متغیر کلیدی مقابله با تحریم‌ها

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، در هفته گذشته رئیس‌جمهور محترم کشورمان پذیرای میهمانانی از حوزه سیاست با گرایش‌های متفاوت بودند.
بنا به گفته دو تن از فعالان این حوزه، طیف وسیعی از مباحث روز از سوی افراد مختلف در این جلسه مطرح شد و به فراخور، جناب رئیس‌جمهور توضیحاتی را ارائه دادند. ایشان همچنین در بخشی از صحبت‌هایشان به حد محدود توان و اختیارات دولت در عرصه اقتصاد به فعالیت‌های پنهان علیه دولت و کارشکنی برخی احزاب اشاره و درنهایت این نکته مهم و حیاتی را تصریح کردند که هر تصمیمی که امروز می‌گیریم، هر تبعاتی داشته باشد، باید در مقابل مردم پاسخگو باشیم. طبیعی است که ما در یک دوره بسیار مهم تاریخی کشورمان، منطقه خاورمیانه و جهان به‌سر می‌بریم و روشن است که با امکان ثبت و ضبط جزئی‌ترین وقایع در این روزها، آیندگان و تاریخ درمورد ما نظرات شفاف و دقیقی خواهند داشت. بیش از یک سال است که ایالات متحده از برجام به‌صورت یک‌طرفه خارج شده است. بنا به مدل طراحی شده آنان، تهران باید بدون داشتن گزینه «امکان رفتن به سمت فعالیت‌های هسته‌ای»، وادار به مذاکره مجدد با هدف ایجاد تغییرات مد نظر ایالات متحده تحت توافقنامه‌ای جدید شود. تغییراتی که حوزه هسته‌ای شامل مقررات غروب طولانی‌تری باشد. به‌عنوان مثال محدودیت غنی‌سازی اورانیوم به‌جای 10 تا 15 سال بهتر است یا باید به 25 تا 50 سال گسترده یا دائمی شود. از طرفی برنامه موشکی ایران نیز باید مورد بحث قرار گیرد.

براساس نظر آنان، در برنامه فعلی همواره احتمال توسعه پنهان تسلیحات هسته‌ای توسط ایران وجود خواهد داشت و ایران می‌تواند با ادامه مخفیانه برنامه غنی‌سازی خود، با ساخت بمب هسته‌ای یک سال فاصله داشته باشد. از این رو نیاز به پایش همه‌جانبه رفتار ایران احساس می‌شود.

 طی این تلاش‌ها برای بازنگری مجدد توافق هسته‌ای ایران این خطر وجود دارد که ایران بتواند محدودیت‌های مذاکره شده توافق قبل را بر برنامه هسته‌ای خود نقض و برای ساخت سلاح‌های هسته‌ای اقدام کند. برای جلوگیری از تلاش ایران، ایالات متحده باید گزینه نظامی معتبر و قوی را حفظ کند. واشنگتن باید روشن کند درصورت لزوم، هرگونه اقداماتی را انجام خواهد داد، از جمله استفاده از نیروی نظامی.

برای افزایش اعتبار این تهدید، دولت ترامپ می‌تواند از کنگره بخواهد مجوز استفاده از نیروی نظامی علیه ایران را تصویب کند. این مرحله احتمالا ایران را از رفتن به سمت بمب منع خواهد کرد، اما اگر تهران این هشدار را نادیده بگیرد، شخص رئیس‌جمهور ترامپ باید آماده باشد تا نیروی نظامی را به کار گیرد. ایالات متحده دارای یک گزینه نظامی قابل قبول است و بمباران تاسیسات هسته‌ای ایران بر زندگی با یک ایران مسلح هسته‌ای ترجیح داده می‌شود. با وجود گزینه نظامی قابل توجه روی میز، احتمال دارد که تهران از رفتن به سمت بمب کوتاه بیاید که این یعنی خرید زمان برای اثرگذاری بر فشارها.

بنابراین هدف نهایی آمریکا، خرید زمان جهت اثرگذاری تحریم‌هاست و نه جنگ حتی به‌صورت محدود و کوتاه‌مدت. از این‌رو صحبت از تهدید به جنگ تمام‌عیار اقتصادی و فرسایشی سخن درستی است و دیپلماسی و نظامی‌گری ایالات متحده و دوستانش، به‌عنوان چفت و بست این سیستم برای نگهداری ایران در این فضاست.

توجه به این نکته ضروری است که هر دو طرف درگیر، محدودیت‌های زمانی خود را دارند و این‌گونه نیست طرف آمریکایی زمان بی‌نهایتی را در اختیار داشته باشد. درواقع برنده این جنگ ناعادلانه، کسی است که زمان بیشتری را تاب بیاورد. رئیس‌جمهور فعلی ایالات متحده، نخست انتخابات دور بعدی ریاست‌جمهوری را دارد و از چند ماه بعد کارزار انتخاباتی او آغاز می‌شود، از طرف دیگر درصورت برنده بیرون آمدن از انتخابات حداکثر یک دوره چهار ساله برای پیاده‌سازی اهداف خود فرصت دارد. به این موضوع باید اضافه کرد مشکلات جدی اقتصادی و تجاری روزافزون ایالات متحده را با اروپا، چین، ژاپن، کانادا و... . به عبارت دیگر دونالد ترامپ واقعا درگیر مسائل متعددی در حوزه تجارت آزاد با دنیا است و این ادعا که او یک‌تنه خود را با همه دنیا درگیر کرده، حرف گزافی نیست. طبیعی است نمی‌توان انتظار داشت برنده سیاست‌های تجاری آمریکا در همه جبهه‌های گشوده شده، ایالات متحده باشد.

از این‌رو می‌توان نتیجه گرفت در موضوع تحریم‌های اقتصادی، برنده کشوری است که زمان بیشتری را تاب بیاورد. شاید استراتژی منطقی دولت و به‌طور کلی نظام، ‌باید ایستادگی در برابر این تحریم‌ها باشد. اگر این استراتژی را قبول داشته باشیم، شرط ایستادگی، توجه ویژه به مردم ایران است. رسیدگی به معیشت، فراهم آوردن امنیت روانی در جامعه و پرهیز از هرگونه تنش‌ مربوط به عادات و روال‌های اجتماعی و نیز تامین و سهولت دسترسی به کالاهای اساسی از جمله حداقل‌هایی است که باید به آن توجه کرد.

این مهم میسر نمی‌شود مگر با تشکیل ستاد متمرکز مقابله با تحریم‌های اقتصادی. شاید گزاف نباشد که تشکیل این ستاد حداقل از یک سال پیش در اولویت بود و از این حیث زمان‌های مهمی را از دست داده‌ایم. لیکن در ادامه عدم تشکیل این ستاد با حضور پررنگ اقتصاددانان کشور، ضررهای جبران‌ناپذیری را بر کشور وارد خواهد کرد.

باید در نظر داشت که مواجهه و مقابله با تحریم‌ها بدون به‌کارگیری و بهره‌گیری از کلیه نیروهای موثر در کشور امکان‌پذیر نیست. نه دولت فعلی و نه دولتی با هر نوع گرایش سیاسی، قادر به راهبری این موضوع بدون همکاری با سایر ارکان کشور نیست. لذا باید توجه جدی کرد همه نیروهای موثر در جامعه باید در خدمت این مجموعه برای حل مسائل روز کشور باشند و از منازعات سطح پایینِ یادآور رفتارهای درباریان دوران قاجاری پرهیز شود. هرگز نباید فراموش کرد در این مسیر، دولت فعلی نیز قادر به حل مساله بدون کمک نیست. ذکر این نکته ضروری است دشمن ما، ایالات متحده یکی از راهبردهای خود برای اعمال فشار حداکثری به کشورمان را ترکیبی از چهار اصل «یکپارچه‌سازی»، «هوشمندسازی»، «تجمیع ظرفیت‌ها» و «تعمیم تحریم‌ها» قرار داده است. از این‌رو اتحاد کشور در این روزها یک اصل مهم است.

دولت باید در این دوره، میدان برنامه‌ریزی و هدایت امور را بدون هیچ‌گونه ملاحظه‌ای به اقتصاددانان واگذار کند و فرماندهان این عرصه برای جلوگیری از به وجود آمدن شکاف طبقاتی و تشکیل طبقه جدیدی از رانت‌خواران تمهیدات لازم را اندیشه کنند.

شاید لازم باشد دولت بدون هراس از بازی‌های سیاسی و نکوهش رقبا اقدام به تهیه برنامه‌ای فراگیر جهت سهولت دسترسی به کالاهای ضروری برای برخورداری قشر وسیعی از جامعه کند چراکه هرگونه کمبود این کالاها، موجب کاهش اعتماد بین مردم و کشور می‌شود. بدون تردید دسترسی آسان و فراهم‌بودن کالاهای عمومی با توجه به امکانات موجود، کار دشواری نیست و تنها لازم است رودربایستی‌ها کنار گذاشته شود. باید دولت با اعتمادبه‌نفس و بدون لکنت زبان، درخصوص استفاده بی‌رویه از سرمایه‌های ملی، گام‌های عملیاتی بردارد.

از سویی دیگر، باید مقابله جدی با واردات هرگونه کالای تجملاتی و لوکس در دستور کار قرار گیرد. ذکر این نکته ضروری است که ریچارد نفیو، مسئول تیم طراحی تحریم‌ها علیه ایران در دور دوم ریاست‌جمهوری باراک اوباما در کتاب هنر تحریم‌ها، از آزادی صادرات کالاهای لوکس به ایران به‌عنوان یک راهبرد اساسی با هدف بیشتر کردن احساس تحریم‌شدگی میان اقشار مختلف مردم نام برده است. طبیعی است که هرگونه تصمیم‌گیری در حوزه‌های سیاسی، نظامی و... ‌باید در ذیل این ستاد و به‌صورت مشترک اخذ شود.

سخن آخر، بررسی تاریخ کشورهای پیشرو و موفق دنیا نشان می‌دهد ملت‌های بزرگ از این دست روزها، در تاریخ خود زیاد دیده‌اند و با صبر، تلاش و استقامت موفق به گذراندن این دوران شده‌اند. قطعا مردم عزیز کشورمان نیز از این دوران سربلند بیرون خواهند آمد.

منبع:فرهیختگان

انتهای پیام/4112/