باز هم درباره بازار بی‌صاحب
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، بازیگران اصلی صحنه سیاست، اقتصاد و فرهنگ عبارت‌اند از حاکمیت، بازار و مردم. هنگامی که رییس دولت باز از بی‌صاحب‌بودن سخن می‌گوید و هم‌زمان با آن، حدود 10 ماه، بحث حمایت کالایی از مستضعفان و اقشار پایین به فراموشی سپرده می‌شود، بدان معناست که بازار بی‌صاحب، در حاشیه امن ناکارآمدی و رهاشدگی، در حال بلعیدن مردم است.
این تصویر دهشت‌باری است که هر روز در مراجعه برای خریدهای ریز و درشت از ارزاق و مایحتاج عمومی گرفته تا مسکن و خودرو، در برابر چشمان مصرف‌کننده‌ها، تکرار می‌شود. از سوی دیگر، ده‌ها گزارش شفافیت در یک‌ساله اخیر (بعد از ماجرای دلار 4200 هزار تومانی) درباره کاسبان، دلالان و رانت‌خواران منتشر شده که به نظر می‌رسد بیش از آنکه کاربردی عملیاتی و هشدارآمیز داشته باشد، دارای پیام‌های سیاسی یا تسویه‌حساب‌های حزبی بوده است.
کافی است تا برای یک خرید جزئی به بازار مراجعه کنید تا دود از کله‌تان بلند شود؛ چرا؟ چون اولاً بخش نظارتی بسیار کند و کم‌اثر شده و ثانیاً بخش رگولاتوری و تنظیم‌گری، گویا (عامدانه یا سهواً) بازار را به حال خود رها کرده است. اطلاعات ریز و درشت از جلسات بخش اجرایی، این بی‌عملی و بعضاً رقابت‌های بین‌بخشی مخرب (مانند آنچه بین وزارتین صنعت و جهاد در حال وقوع است) را گزارش می‌دهد و طبعاً دولت نمی‌تواند به این آسودگی و آسانی اعلام کند که بازار بی‌صاحب است، چون او متولی اول و آخر آن به شمار می‌آید.
منبع:صبح‌نو
انتهای پیام/4112/
انتهای پیام/