صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۱:۵۹ - ۲۷ فروردين ۱۳۹۸
در انگلستان بررسی می‌شود؛

نقش دانشگاهیان در سیاست‌گذاری‌های جامعه

دانشگاهیان برای افزایش تأثیر در روند سیاست‌گذاری‌های دولتی به حمایت مؤسسات‌ آموزش عالی نیاز دارند.
کد خبر : 374022

به گزارش خبرنگار حوزه‌ دانشگاه‌های جهان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا از تایمز هایر اجوکیشن، بهبود سیاست‌گذاری یکی از وظایف مهم دانشگاه‌ها در قبال جامعه است. با این حال دانشگاهیان به زمان و بودجه بیشتری نیاز دارند تا بتوانند چنین تأثیری در جامعه داشته باشند.


ارائه دانش، تخصص و تحقیقاتی که می‌تواند به آگاهی، طراحی و نظارت بر سیاست‌های دولتی کمک کند، یکی از وظایف مهم دانشگاه‌ها در جامعه محسوب می‌شود. با این حال بسیاری از دانشگاهیان برای مشارکت در سیاست‌گذاری با مشکل مواجه هستند؛ چراکه مؤسسات‌ آموزش عالی حمایتی از آنها نمی‌کنند.


این امر باعث می‌شود که دانشگاهیان نتوانند از تخصص و دانش خود برای بهبود سیاست‌گذاری‌ها در جامعه استفاده کنند. زمانی هم که اجازه پیدا می‌کنند تا بینش خود را به اشتراک بگذارند، تأثیر واقعی بر زندگی مردم نمی‌گذارد.


یکی از استادان دانشگاه‌های انگلستان طرحی برای افزایش سلامت جامعه ارائه داد که پرستاران برای مداوای افراد بیمار به خانه آنها می‌رفتند. این طرح منجر به ایجاد 4 هزار و 200 پست کاری جدید توسط دولت شد.


همچنین یک گروه 25 نفره از محققان دانشگاهی به دولت انگلستان کمک کردند تا دوره آزمایشی کنترل‌شده‌ای برای سیاست‌های جدید قبل از اعمال گسترده آنها در جامعه طراحی کنند. باوجود اینکه دانشگاهیان نقش بسزایی در تغییر سیاست‌های بزرگ در جامعه داشته‌اند؛ اما همچنان برای مشارکت در روند سیاست‌گذاری با مشکلات زیادی مواجه هستند.


گفتنی است که مشکلات زیادی برای مشارکت دانشگاهیان در سیاست‌های اجتماعی وجود دارد. برای مثال بسیاری از محققان و دانشمندان دانشگاهی نمی‌دانند که چگونه وارد روند سیاست‌گذاری شوند؛ همچنین سرمایه‌گذاری روی تحقیقات سیاست‌محور بسیار محدود است.


انتهای پیام/4107/4021/


 


انتهای پیام/

ارسال نظر