ریاکاری اروپائیان!

گروه سیاسی خبرگزاری آنا، بنابر اطلاعیه‌ای که روی وبسایت شورای اروپا منتشر شد، این شورا 8 آوریل سال 2019 میلادی (دوشنبه 19 فروردین ماه 1398) تحریم‌های مرتبط با حقوق بشر علیه ایران را تا تاریخ 13 آوریل سال 2020 میلادی تمدید کرده است.(1)

این تحریم‌ها نخستین بار در سال 2011 میلادی علیه ایران وضع شده و از آن سال تاکنون هرساله تمدید شده است. براساس برجام قرار بود تحریم‌هایی که قبلاً علیه ایران وضع شده بود لغو شده و تحریم جدیدی علیه ایران وضع نشود. در این میان اتحادیه اروپا وعده داده بود که تلاش می‌کند با اتخاذ اقداماتی خروج آمریکا از برجام را جبران کند اما نه تنها تاکنون کار خاصی انجام نگرفته، بلکه خود اروپایی‌ها نیز هر از چندگاهی به بهانه‌های مختلف تحریم‌های جدیدی علیه ایران وضع کرده‌اند و یا تحریم‌های قبلی را علیه ایران تمدید کرده‌اند. با توجه به تحریم‌های وضع‌شده جدید مذکور آیا می‌توان در برجام به اروپائیان که زیر چتر آمریکا هستند دل خوش کرد و به راهکار اینستکس آنان خوش‌بین بود؟

آیا پیشنهاد اینستکس با عنایت به تمدید تحریم‌ها عملی خواهد بود و تمام خواسته ایران را در خصوص بهره‌برداری از مواهب (!) برجام برآورده خواهد ساخت؟ کسانی‌که معتقد بوده و هستند که می‌توان به اروپائیان دل‌خوش کرد و تحریم‌های آمریکا را دور زد؛ اکنون چه پاسخی دارند؟ چرا این افراد از خواب غفلت بیدار نمی‌شوند و نمی‌خواهند بپذیرند اروپائیان با آمریکا هستند و در زمین این کشور حامی تروریسم و غارتگر و نماد وحشت بازی می‌کنند؟

مردم ایران به صداقت اروپائیان اعتماد نداشته و ندارند. تمدید تحریم‌ها درک و شناخت و فهم درست مردم از اروپائیان را تأیید کرد. مردم ایران اینستکس را باور کنند یا تمدید تحریم‌ها را؛ مردم ایران براساس ضرب‌المثل قدیمی خود؛ قسم حضرت عباس را قبول کنند یا دم خروس را! چرا اروپائیان که حنایشان دیگر رنگی ندارد دست از ریاکاری بر نمی‌دارند!

درباره اینستکس

باتمدید تحریم‌ها اکنون خوب است درباره اینستکس مطالبی را مطرح و مورد نقد و بحث قراردهیم. راهکار اینستکس چنان‌چه بیان‌گر نفت در برابر غذا و دارو و اقلام کشاورزی و پزشکی باشد؛ آیا تأمین‌کننده همه مطالبات ایران است؟ جای بحث‌های مالی و پولی ایران در این راهکار کجاست؟ چرا در این زمینه اروپائیان شفاف‌سازی نکرده‌اند؟ و چرا اروپائیان از اردیبهشت ماه سال جاری که آمریکا از برجام خارج شده این پیشنهاد ضعیف را از باب سلب تکلیف که هم هوای آمریکا را داشته باشند و هم مثلاً به طرف ایرانی بگویند اروپا هم قدمی در جهت تثبیت برجام برداشته است؛ این طرح آبکی را ارائه داده‌اند! جالب است این نکته در همین‌جا بیان شود که آقای عراقچی اظهار نظر کرده و گفته است ما خودمان نیز نمی‌دانیم که این چی است؟ وقتی فردی مانند ایشان که از مسئولان مذاکره‌کننده ایرانی در برجام بوده و می‌گوید نمی‌دانیم سازوکار اینستکس چیست تکلیف پس مشخص است.

جای بسی تأسف است که برخی با ساده‌انگاری و خوش‌بینی خارج از منطق و عقل دوراندیش پذیرفته‌اند سازوکار«اینستکس» در ابتدا عرضه کالاهای اساسی همچون دارو، غذا و محصولات کشاورزی را تسهیل می‌کند اما در نهایت این روند توسعه و تکامل خواهد یافت!.

دستگاه دیپلماسی به این سازوکار با دیده تردید می‌نگرد، رئیس‌جمهور روحانی آن را به نقد کشیده و با چالش مواجه می‌سازد و رهبری می‌گوید به اروپائیان نیز نباید اعتماد کرد؛ اما مشخص نیست چرا برخی از چهره‌های سیاسی شناخته‌شده در احزاب کشور آغوش خود را برای ایشان گشوده‌اند و این راهکار را ساده‌لوحانه قبول و در وصف آن قلم‌فرسایی کرده‌اند.

آلمان، فرانسه و انگلیس؛ این سه کشور اروپایی عضو برجام قرار بود تا میانه آبان ماه سال جاری «سازوکار ویژه مالی(SPV) »را به اجرا گذارند، اما این امر با تأخیر چندین ماهه در 11 بهمن ماه آن هم به این شکل ناقص در قالب اینستکس ابزار حمایت از تبادلات تجاری ارائه شد. در این خصوص نکات گفتنی فراوان وجود دارد که به برخی از این نکات در ذیل اشاره می‌شود:

1- اروپایی‌ها فریب‌کارانه و با بدعهدی در همین سازوکار به اصطلاح مالی نشان دادند غیرقابل ‌اعتماد هستند. آن‌ها فروش نفت ایران را قول داده و برگشت پولش را نیز به کشور تضمین کردند اما با ارائه طرح یادشده؛ سازوکار غذا و دارو برابر نفت را ارائه دادند؟!

2- دستگاه دیپلماسی ایران باید بیدار باشد و در زمین اروپائیان بازی نکند و با توجیهات غیرمنطقی عملکرد ضعیف اروپائیان را در این خصوص توجیه نکنند و نگویند اروپایی‌ها بیش از این نمی‌توانستند! اعتقاد به این سخن در حقیقت گل به خود زدن است. باور کنیم آن‌ها می‌توانند اما نمی‌خواهند!

3- اروپایی‌ها فرصت‌طلب زیاده‌خواه که قبل از راه‌اندازی کانال مذکور مدعی بودند؛ کانالی را تدارک خواهند دید تا تحریم‌های آمریکا دور زده شود، اما بلافاصله بعد از راه‌اندازی کانال، مدعی شدند این کانال فقط شامل کالاهای غیرتحریمی می‌شود،. اگر این فریبکاری نیست پس اسمش چیست؟ آیا می‌توان به این اروپائیان که به‌نفع آمریکا وارد بازی شده‌اند اعتماد کرد؟

4- این اروپا همان اروپایی است که در جهت همراهی با آمریکا؛ خرید نفت از ایران را متوقف کرد و حتی با کسب مجوز از آمریکا برای خرید نفت از ایران، از تحریم‌های آمریکا معاف هستند؛ می‌بایست خرید نفت از ایران را ادامه می‌دادند و پول حاصل از آن را نیز به حساب ایران واریز می‌کردند، در حالی‌که این امر به‌گونه دیگری رقم خورده است که حکایت از ریاکاری اروپائیان دارد؛ چون این پول به‌دستور آمریکا در حسابی مسدود شده واریز تا بعد به‌عنوان صدقه، به شکل دارو و غذا به ما داده شود! این عمل اروپا اگر فریبکاری نیست پس نامش چیست؟ آیا می‌توان به این اروپائیان که کارنامه موفقی در برجام و «اینستکس» ندارند اعتماد کرد و دل بست!

5- دولت بیدار باشد. دستگاه دیپلماسی بیدار باشد. فریب لبخند دشمن را نباید خورد. هشیاری و درایت ما را از این بن‌بست خارج خواهد کرد. گول بازی نمایشی اروپائیان را نباید خورد. آن‌ها استاد بازی در صحنه نمایش هستند. باید مراقب بود به جامعه امید کاذب تزریق نشود. تهدیدات نرم دشمن را باید به فرصت تبدیل کرد تا از این رهگذر به کامیابی رسید. برجام چراغ راه آینده است و باید با نصب‌العین قرار دادن آن از تکرار اشتباهات گذشته درس گرفت؛ و به سازوکار به اصطلاح مالی «اینستکس» نیز باید ازاین دریچه نگریست. و باور داشته باشیم؛ در دنیای دیپلماسی نه با ترس از صفر ازحرکت باید بازماند و نه با نمره صد، در خواب غفلت به کما رفت. برجام و «اینستکس» به ایران و ایرانی ثابت کرد به دشمن نباید اعتماد کرد، اما باید هشیار بود و با طناب پوسیده دشمن به ته چاه سقوط نکرد و تمام بهانه‌‎ها را نیز باید از دست دشمن گرفت و براساس تأمین منافع ملی و امنیت ملی رو به جلو حرکت کرد. و با این منظق محکم می‌توان با هرکشوری و با هرقدرتی در دنیا مذاکره کرد، اما به آن اعتماد نکرد.

6- اروپاییان از زمان امضای برجام تا به امروز هیچ‌گاه به تعهدات خود در زمینه برجام عمل نکرده و تعهدی نسبت به اجرای آن از خود نشان نداده‌اند. اما تا توانسته‌اند لفاظی کرده و خط و نشان کشیده‌اند و همسو با اهداف آمریکا در این مسیر گام بر داشته‌اند و حتی با گستاخی هرچه تمام‌تر نقاب از چهره برداشته و خواستار تعمیم برجام در حوزه موشکی، قدرت منطقه‌ای ایران و حقوق بشری شده‌اند!(2)

رهبر معظم انقلاب در همین رابطه اول فروردین 98 در حرم مطهر رضوی فرمودند:«در قضیه برجام که قراردادی میان ایران و 6 کشور بود، بعد از خروج طرف آمریکایی، اروپایی‌ها باید در مقابل آمریکا می‌ایستادند و ضمن پایبندی به تعهدات خود، تحریم‌ها را بر می‌داشتند که تاکنون ایستادگی نکرده‌اند. آن‌ها دائماً به ایران نیز توصیه می‌کنند که در برجام بماند ولی خودشان عملاً از برجام خارج شده‌اند، زیرا تحریم‌های جدیدی را ضد ایران وضع کردند.» این سخن رهبر معظم انقلاب مؤید این نکته است که اروپائیان همان راهی را می‌روند که آمریکائیان یک‌سال پیش رفته‌اند. امید آن که دستگاه دیپلماسی کشور و شخص رئیس‌جمهور برای سه کشور اروپایی بیش از حد هزینه نکنند و حساب ویژه‌ای بعد از تمدید تحریم‌ها مذکور باز نکنند.

منابع:

1- براساس متن این اطلاعیه، این تحریم‌ها شامل موارد زیر می‌شود:
*ممنوعیت سفر و ضبط دارایی 82 فرد و یک نهاد ایرانی
*منع صادرات تجهیزاتی که می‌تواند (بنابر ادعای اروپا) برای سرکوب داخلی مورداستفاده قرار گیرد و یا تجهیزات نظارت بر ارتباطات از راه دور.

2- «هایکو ماس» وزیر امور خارجه آلمان - 17 فروردین ماه سال جاری - در حاشیه نشست گروه هفت در فرانسه گفت: «مطمئن هستیم نیازمند توافق جدیدی هستیم که اطمینان حاصل کنیم ایران اقدام به تولید اورانیوم نخواهد کرد. درباره برنامه موشکی ایران و نقش این کشور در سوریه هم رایزنی خواهیم کرد.»

انتهای پیام/4079/