«کتاب و کتاب‌شناسی در آثار حبیب یغمایی» رونمایی و نقد شد
به گزارش گروه فرهنگی آنا و به نقل از روابط عمومی موسسه خانه کتاب، سید فرید قاسمی رئیس مرکز کتاب پژوهی خانه کتاب در این نشست، ضمن اشاره به اینکه کتاب آل‌داوود برای بزرگانی که می‌خواهند این کار و شیوه را در کتاب پژوهی ادامه دهند، می‌تواند یک الگو باشد، گفت: «یغمایی به اصطلاح ذوفنون است. بزرگانی مانند او در این کشور زندگی می‌کردند که سایر فعالیت‌هایشان بر دیگر وجوه فرهنگی‌شان سایه انداخته است. یغمایی ۳۱ سال مجله یغما را منتشر و مدیریت کرد. در واقع این مجله بر دیگر فعالیت‌ها و خدمات فرهنگی وی سایه انداخت.»
قاسمی، ضمن ابراز امیدواری که «کتاب و کتاب‌شناسی در آثار حبیب یغمایی» سرآغازی برای انتشار چنین کتاب‌هایی باشد، ادامه داد: «در حوزه کتاب و کتاب‌شناسی معاصر آثاری وجود دارد که برای پژوهش خوب است. به طور مثال اگر پژوهشگری کتاب و کتاب‌شناسی در آثار سعید نفیسی را بررسی کند دو سه جلد کتاب می‌شود.»
وی همچنین افزود: «ده‌ها تن از بزرگان را داریم که در این حوزه کار کرده‌اند و نیازمندیم که آثاری مانند همین کتاب ارزنده تجمیع شوند.»
وی درباره ویژگی‌های حبیب یغمایی نیز بیان کرد: «امروز کمتر کسی می‌داند که مرحوم حبیب یغمایی اداره مجله فرهنگستان و مجله آموزش و پرورش را بر عهده داشته. واقعیت این است که یغمایی نسخه‌شناس، متن پژوه، کتاب‌شناس و شاعر بود.» وی از یغمایی به عنوان فردی که به چند هنر آراسته بود، نام برد و درباره اهمیت «کتاب و کتاب‌شناسی در آثار حبیب یغمایی» چنین توضیح داد: «اهمیت این کتاب این است که در حوزه کتاب‌شناسی منابع اندکی داریم. هر حوزه و حیطه‌ای با تجمیع و تولید ادبیاتش هویت پیدا می‌کند. مزیت دیگر این کتاب، چاپ آثار یغمایی است که نویسنده زحمت کشیده و آن را تجمیع کرده و در این مجموعه آورده است. پس افزون بر ارزش تجمعی ارزش گزارشی نیز دارد.»
پیش بینی‌های حبیب یغمایی، یکی از ویژگی‌های اوست
قاسمی در بخشی دیگر از سخنانش درباره بخش نخست «کتاب و کتاب‌شناسی در آثار حبیب یغمایی» بیان کرد: «در این بخش، درباره تاریخ چاپخانه داری در ایران ذیل فردین و چاپ بهمن اطلاعاتی درباره چاپخانه به دست می‌آورید. ذیل نام وحید دستگردی نکته‌هایی درباره شعر و شاعری اطلاعات مفید و ارزنده و دست اولی در این کتاب هست. با مطالعه این بخش همچنین با وضع حق التالیف در سازمان‌های مختلف و ادوار گوناگون آشنا می‌شوید.»
وی درباره بخش دوم کتاب هم توضیح داد: «کتاب، کتاب‌شناسی و کتابخانه، بخش دوم کتاب است. از شاهنامه تا تفسیر طبری و داستان خسرو و شیرین و تالیف خاندان فروغی و... در این بخش آمده است.»
قاسمی درباره سایر بخش‌های کتاب هم گفت: «بخش سوم این کتاب نقد و بررسی کتاب است. نام مجله‌هایی که از هند به حبیب یغمایی می‌رسید در این بخش آمده است. بخش چهارم هم معرفی و نقد کتاب است و مطالب کوتاه و گوناگون در این کتاب را دربرمی گیرد. پیش بینی‌های حبیب یغمایی، یکی از ویژگی‌های او است.»
رئیس مرکز کتاب‌پژوهی از کتاب آل‌داوود به عنوان یک کتاب ارزنده نام برد و گفت: «با اینکه بسیاری از مطالب را در دوره‌ای از مجله یغما خوانده بودم، دوباره آن‌ها را خواندم و لذت بردم. در واقع تجمیع این مطالب در این کتاب برایم لذتبخش بود. آل داوود البته پیش از این مطالب دیگری هم درباره یغمایی نوشته است. برای نوشتن این کتاب باید بسیاری مطالب، مجله‌ها و فهرست کتاب‌ها را دید که این کار زحمت بسیاری دارد.»
یغمایی به زبان و ادبیات فارسی خدمت کرد
محمد غلامرضایی نیز در این نشست ضمن بیان اینکه یغمایی در دوران فعالیت‌های ادبی و علمی خود، سه راه عمده را دنبال می‌کرد، گفت: «یکی از این کار‌ها، شاعری بود. همه کسانی که به شعر معاصر علاقه دارند و دوستدار شعر سنتی فارسی هستند شعر او را می‌شناسند. «معلم» و «زاغکی قالب پنیری دید»، برخی از شعرهای اوست که در در کتاب‌های درسی نقل شده است.» غلامرضایی درباره دومین کار یغمایی بیان کرد: «کار دومی که ایشان دنبال کرد و از نظر تحقیقات اهمیت دارد، تصحیح متن‌های کهن فارسی است که یکی از آن‌ها که از همه مهم‌تر است، ترجمه تفسیر طبری است.»
وی از مجله‌نگاری به عنوان سومین کار اساسی و مهم یغمایی نام برد و گفت: «چاپ مجله یغما اندکی بیش از ۳۰ سال ادامه یافت، اما یغمایی با وجود تنگناهای مالی و رویارویی با سازمان‌های امنیتی این کار را دنبال می‌کرد. «یغما» در آن دوران در میان اصحاب اندیشه طرفدار داشت. می‌شنیدم که می‌گفتند یغما تنها مجله‌ای است که مقداری مطالب خواندنی در آن وجود دارد. در آن زمان مجله سخن را هم داشتیم که جنبه‌های نوگرایانه‌اش به ویژه در حوزه ادبیات مورد توجه بود.» علی بهرامیان نیز در این نشست ضمن بیان اینکه گمانم اگر آقای آل داوود این کار را انجام نمی‌داد، انجام این کار از عهده پژوهشگر دیگری برنمی آمد، درباره حبیب یغمایی گفت: «یغمایی این مطالب را طی ۳۰ سال در مجله یغما نوشته بود و از سر تواضع آن‌ها را امضا نمی‌کرد. او یک تراز مخفی شده را که غباری رویش نشسته بود، از غبار خارج و به زبان و ادبیات فارسی خدمت کرد. حقیقت این است که حبیب یغمایی از جمله کسانی است که می‌توان او را خاص و شگفت انگیز توصیف کرد.»
انتهای پیام/