اتفاق عجیبی در این شهر می‌افتد/ زنانی که انسانیت را فریاد می‌زنند
گروه اجتماعی خبرگزاری آنا- حمیدرضا مهدیزاده؛ در این‌روزها که فشار اقتصادی داد مردم را درآورده و امان همه را بریده است، انسانیت را باید در دستان کسانی جست‌وجو کرد که با همه مشکلات اقتصادی به فکر افرادی هستند که از سوی جامعه طرد شده‌اند و خانواده‌ای ندارند تا پناهشان باشد.
درست که معتادان متجاهر لکه زشتی بر سیمای شهری و منظر اجتماع هستند ولی آیا به‌جز این است که این‌ها هم مخلوق خدا هستند و حفظ کرامت بندگان خدا امری واجب است؟
در زشتی کردارشان شکی نیست ولی سختگیرانه است که بخواهیم به پای گناهشان حکم تکفیر بدهیم و از هستی یا صحنۀ روزگار محوشان کنیم. معتادان را نه مجرم بلکه باید مریضی دانست که باید درمان شوند اگرچه خطا رفته‌اند.
این‌روزها از پلیس گرفته تا بهزیستی همه به‌دنبال ساماندهی و درمان معتادان هستند؛ اتفاقاً همین امروز بود که معاون توسعه پیشگیری و درمان سازمان بهزیستی استان تهران از جمع‌آوری روزانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ معتاد در طرح ساماندهی معتادان محله‌های شوش، هرندی و مولوی خبر داد.
فرزانه جوادی با اشاره به طرح ساماندهی معتادان مناطق شوش، مولوی و هرندی گفت: این طرح از ۹ بهمن ماه آغاز شده و در حال حاضر نیز ادامه دارد.
وی با بیان اینکه در این طرح روزانه بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ معتاد جمع‌آوری و به مراکز غربالگری ارجاع داده می‌شوند، افزود: در مجموع ۳۹۸۵ زن و مرد از ۹ بهمن ماه تا کنون در این سه منطقه جمع‌آوری شده‌اند.
در اصل این موضوع که معتادان متجاهر چهره اجتماعی کلان‌شهرها را نازیبا می‌کنند شکی نیست و بسیاری از شهروندان نیز حق دارند هنگامی که با خانواده و کودکانشان برای خرید به بازار می‌روند با یک معتاد متجاهر روبرو نشوند که بعد مجبور به پاسخگویی ده‌ها سؤال کودکان خود باشند ولی کدام یک از ما حتی یک بار فکر کرده‌ایم که آیا این افراد حق حیات دارند یا خیر؟
حدود دو ماه پیش هم که فرمانده انتظامی تهران بزرگ به شهروندان قول داد تا پایان امسال همه معتادان متجاهر از سطح تهران جمع‌آوری شوند و سیکل بازپروری و بازگرداندن آنان به جامعه نیز تکمیل شود، نگارنده این گزارش در توئیتی نوشت: «اگر در این جمع‌آوری کرامت انسانی معتادان متجاهر برای بازگشت افتخارآمیزشان به آغوش جامعه در اولویت باشد اتفاق بسیار مبارکی است.»
سردار حسین رحیمی، فرمانده انتظامی تهران بزرگ، درباره جمع‌آوری معتادان متجاهر و درمان آنان اظهار کرده بود: اعتقاد من این است که در بخش معتادان متجاهر باید در وهله اول ظرفیت پذیرش خود را افزایش دهیم، که اکنون این مسئله در دستور کار است. اکنون نیروی انتظامی، سپاه، سازمان زندان‌ها، سازمان بهزیستی و ... پای کار آمده‌اند تا این اتفاق رخ دهد و ستاد مبارزه با مواد مخدر به‌عنوان محور نیز پای این کار است.
وی در رابطه با اصلاح فرآیند بازپروری معتادان گفت: اینکه یک معتاد را به مدت ۳ ماه به فضای بازپروری ببریم و سم‌زدایی را انجام دهیم، جواب نمی‌دهد. این در واقع گام اول است و ما باید گام‌های بعدی را که تکمیل‌کننده این سم‌زدایی است به‌طورجدی دنبال کنیم. این موضوع در طرح دیده شده و با مسئولان صحبت شده که حداقل بتوانیم این افراد را تا کمتر از یک سال نگاه داریم تا بتوانند به کار، جامعه و زندگی بازگردند.
وی تأکید کرد: کار ترک دادن معتادان و کمک به درمان آنان وظیفه بهزیستی است و شهرداری وظیفه‌ای در این راستا ندارد. البته شهرداری و سایر دستگاه‌ها هم باید به این کار کمک کنند، اما محور، سازمان بهزیستی است.
با همه احترامی که برای سبزپوشان زحمت‌کش پلیس قائل بوده و بابت زحمات شبانه‌روزی‌شان نیز دست‌مریزاد عرض می‌کنیم ولی متأسفانه مشکل مسئولین دولتی و انتظامی و حتی تحصیل‌کردگان دانشگاهی ما این است که در مواجهه با معتادان متجاهر همه از خود سلب مسئولیت کرده و توپ را به زمین دیگری می‌اندازیم چرا که دیدن ظاهر زجرکشیده یک معتاد متجاهر که خانواده‌اش را ازدست‌داده و مطرود جامعه پیرامونی خود شده آن‌قدر غم‌انگیز است که بسیاری از ما حاضر به هم‌کلامی‌شان نمی‌شویم و شاید بابت همین احساس عدم مسئولیت نیز نمی‌خواهیم خیلی به مسئله معتادان متجاهر به لحاظ انسانی ورود کنیم و صرفاً دستور جمع‌آوری‌شان را در اذهان عمومی صادر می‌کنیم.
اما در این شهر بزرگ اتفاقی عجیب در حال رخ دادن است. در روزهای منتهی به پایان سال که عمده هموطنان در گیرودار خریدهای شب عید هستند، در همین تهران و محله امامزاده سید اسماعیل میدان مولوی اتفاق جالبی افتاده است که کمتر کسی می‌تواند آن را باور کند.
زنانی دلیر و رشیده هفته‌ای دو نوبت در حسینیه زینبیه که متعلق به خانمی سادات نابیناست جمع شده و با پختن غذایی که از هزینه شخصی‌شان تهیه می‌شود معتادان متجاهری که از همه‌جا رانده شده‌اند را اطعام می‌دهند؛ همین معتادان متجاهری که در اطراف مولوی، شوش و دروازه غار به‌وفور از کنار چشم‌های تک‌تکمان عبور می‌کنند و بسیاری از ما نیز با دیدنشان کلی غر می‌زنیم که چرا بهزیستی، شهرداری و نیروی انتظامی از سطح شهر جمع‌آوری‌شان نمی‌کنند.
این زنان رشیده با همه مشکلات شدید اقتصادی مقداری از درآمد خود را وقف انسان‌هایی کرده‌اند که جامعه حاضر به دیدنشان نیست.
از بانوی سادات نابینا که منزل محقر و مخروبه‌اش را در اختیار فاطمه‌هایی قرار داده که با الگوگیری از فاطمه اطهر(س) کمر همت را بسته تا با تهیه غذا افرادی را که در آستانه مرگ قرار دارند، یک وعده سیر کنند تا خانم‌های دیگری که در زمره بانیان مالی قرار گرفته‌اند، امروز حماسه‌ای بی‌نظیر را در تهران رقم زده است.
خانم کریمی که یکی از این زنان نیکوکار است و اصرار داشت تا این گزارش منتشر نشود وقتی متوجه شد که سوژه گزارشم برای بیشتر مردم جالب خواهد بود، می‌گوید: روزهای اولی که این کار در ذهن ما جرقه زد و شروع کردیم به توزیع غذا در بین معتادان، بسیاری از مردم ما را مورد عتاب قرار می‌دادند که این کار شما اشتباه است و شما معتادپروری می‌کنید ولی وقتی تکاپوی معتادان متجاهر گرسنه را می‌دیدند که برای گرفتن لقمه‌ای غذا خود را به هر دری می‌زنند نگاه‌شان به این موضوع تغییر کرد.
وی اظهار می‌کند: شاید باورتان نشود ولی وقتی می‌دیدیم که لقمه‌ای می‌خورند و با تعجب از این کار ما اظهار شرمندگی می‌کنند و خجالت می‌کشند و پچ‌پچ‌کنان با دعا از محل دور می‌شوند، امیدوار می‌شویم که کاش بتوانند مصرف مواد مخدر را ترک کنند.
این بانوی نیکوکار می‌گوید: منطقه مولوی و محله سید اسماعیل پر است از این معتادان که بعضاً به‌خاطر گرسنگی جان خود را از دست می‌دهند. شاید در نگاه اول کار ما به گمان بعضی‌ها معتادپروری باشد ولی باید فهمید که این‌ها هم انسان هستند و نباید اشتباهشان را با اشتباهی دیگر تلافی کرد.
خانم کریمی در پایان اظهار امیدواری می‌کند شاید به برکت صلواتی که بعد از پخش هر غذا از سوی معتادان یا به قول این خانم برادران مریض فرستاده می‌شود یکی از این‌ها عاقبتش به خیر شود.
هر روز بر تعداد غذابگیران توسط معتادان متجاهر افزوده می‌شود و این بانوان بزرگوار نیز بر مشکلاتشان افزوده؛ ولی هرگز حتی یک‌لحظه تردید ندارند که این کارشان ستایش برانگیز است و نمی‌خواهند این اقدام انسانی را کنار گذارده و به دلیل سختی بسیارش به قول خودمان عطا را به لقایش ببخشند.
آری، امروز در غوغاکده تهران زنانی هستند که انسانیت را فریاد می‌زنند.
انتهای پیام/4076/پ
انتهای پیام/