تفنگ‌های خالی از فشنگ/ زنگ خطر برای تیراندازی ایران به صدا درآمد
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، رقابتهای جام جهانی تیراندازی به میزبانی هند برگزار شد و تیم ملی تیراندازی ایران با ترکیب ۱۵ نفره در دو رشته تپانچه و تفنگ عازم این رقابت‌ها شد. این مسابقات گزینشی کسب سهمیه المپیک توکیو هم محسوب می‌شد، از همین رو نفرات اول و دوم موفق به کسب سهمیه المپیک توکیو می‌شدند. اما نکته قابل‌توجه، ناکامی تیم ملی تیراندازی در این رقابت‌ها بود. تنها مدال‌آور این تیم 15 نفره، هانیه رستمیان در تپانچه ۲۵ متر بود که صاحب مدال برنز شد و دیگر ملی‌پوشان به مدال نرسیدند و نتوانستند سهمیه المپیک را از آن خود کنند.
اگر به روند تیراندازی کشورمان بعد از بازی‌های آسیایی توجه کنیم به‌خوبی مشخص است، این رشته روزبه‌روز در حال افول است. در بازی‌های آسیایی جاکارتا ضعیف‌ترین نتیجه برای تیم ملی تیراندازی ایران رقم خورد. بعدازآن، رقابتهای قهرمانی جهان به میزبانی کره جنوبی برگزار شد که البته نسبت به جاکارتا نتایج بهتری کسب شد اما بازهم در کسب سهمیه المپیک ناکام ماندند. این بار هم در رقابتهای جهانی هند، ملی‌پوشان تیراندازی نتوانستند به سهمیه المپیک برسند و دست خالی هند را به مقصد ایران ترک کردند.
البته در رقابتهای جهانی هند، الهه احمدی در مرحله حذفی تفنگ سه وضعیت موفق شد رکورد جهان را تکرار کند. هرچند که او نتوانست در مرحله مقدماتی این رکورد را تکرار کند و از رسیدن به فینال ناکام ماند اما بااین‌حال، ثبت رکورد جهان در مرحله حذفی، همه را امیدوار کرد که این ملی‌پوش می‌تواند در رشته تفنگ سه وضعیت در رقابتهای دیگر به سهمیه المپیک برسد. دیگر ملی‌پوشان هم مانند مینا قربانی در تپانچه و امیرمحمد نکونام نیز در تفنگ بادی به فینال رسیدند، اما هر دو نفر از رسیدن به مدال بازماندند و نتوانستند سهمیه المپیک را کسب کنند. نجمه خدمتی هم که یکی از تیراندازان بنام ایران است در رقابتهای هند در اوج ناکامی به سر می‌برد و نتوانست نه در بخش بادی و نه در بخش خفیف به فینال راه پیدا کند و دست خالی از این رقابت‌ها به ایران بازگشت.
این نتایج نشان می‌دهد تیراندازی روی نوار ناکامی قرارگرفته است و رشته‌ای که بیشترین سهم مدال در المپیک را به خود اختصاص داده است در ایران وضعیت خوبی ندارد. البته یکی از مهم‌ترین عوامل این ناکامی شرایط ملی‌پوشان ایران است. آخرین حضور تیم ملی تیراندازی در رقابتهای بین‌المللی حدود 6 ماه پیش بوده است و از آن زمان به بعد ملی‌پوشان در هیچ مسابقه و تورنمنتی حضور پیدا نکردند. ضمن اینکه جدی‌ترین مشکل هم نداشتن مهمات است، به‌طوری‌که بارها سرمربی تیم ملی تیراندازی در مصاحبه‌هایش عنوان کرده است که ازنظر تهیه مهمات و فشنگ در شرایط سختی به سر می‌برند و تمرینات آنها به‌صورت خشک پیگیری می‌شود. این اتفاق در شرایطی، در تیم ملی تیراندازی رقم می‌خورد که دیگر حریفان ایران، با هیچ مشکلی روزانه بین 20 الی 25 فشنگ در اختیار دارند و به‌صورت مرتب هم در رقابتهای بین‌المللی و تورنمنت‌های مختلف حضور پیدا می‌کنند.
در تیم ملی اما تیراندازان باید با نبود مهمات و فشنگ و همچنین عدم اعزام به مسابقات و اردوهای آماده‌سازی دست‌وپنجه نرم کنند. قبل از بازی‌های آسیایی قرار بود ملی‌پوشان راهی هانوفر آلمان شوند تا بتوانند با حضور در این اردو و در اختیار داشتن فشنگ، به آمادگی برسند، اما این اردو لغو شد و نتیجه آن را هم در بازی‌های آسیایی جاکارتا دیدیم که ضعیف‌ترین نتیجه برای تیراندازی ایران رقم خورد. قبل از اعزام ملی‌پوشان به هند، بازهم قرار بود اردوی آماده‌سازی در هانوفر آلمان داشته باشند، اما متأسفانه عدم برنامه‌ریزی درست از سوی فدراسیون باعث شد ملی‌پوشان این اردو را هم از دست بدهند و با کمترین میزان آمادگی راهی هند شوند که این بار هم ناکامی سهم آنها شد.
تیراندازان ایران از دیرباز همیشه با مشکل کمبود مهمات و فشنگ روبه‌رو بوده‌‌اند، اما در تمامی این سال‌ها حداقل قبل از هر مسابقه مهم، فدراسیون تمام تلاش خود را به‌کار می‌گرفت تا آنها با حضور در اردوی هانوفر به حداقل آمادگی برسند، اما در این دوره متأسفانه برای هر سه مسابقه مهمی که پیش‌روی ملی‌پوشان بود، اردوی هانوفر لغو شد و نتیجه‌ای هم جز ناکامی به همراه نداشت.
اگرچه ملی‌پوشان برای حضور در المپیک توکیو چندین مسابقه دیگر پیش‌رو دارند و جام‌های جهانی تیراندازی که انتخابی المپیک هم محسوب می‌شوند در اردیبهشت، خرداد و شهریور سال آینده برگزار می‌شود، اما اگر بخواهیم آنها به سهمیه المپیک برسند فدراسیون باید به هر طریقی مشکلات را برطرف کند تا حداقل ملی‌پوشان این رشته در سال منتهی به المپیک روند روبه‌جلو داشته باشند نه اینکه به عقب برگردند.
همانطور که قبلاً هم گفته شد تیراندازی بیشترین سهم مدال در المپیک را به خود اختصاص می‌دهد و در رشته تفنگ هم ملی‌پوشان ایران همیشه بیشترین تعداد سهمیه المپیک و مدال را کسب می‌کردند، اما نتایجی که در این مدت کسب‌شده است چیزی جز ناامیدی و ناکامی در برنداشته و باید هرچه سریع‌تر فدراسیون طرحی نو دراندازد و فکری به حال تفنگ‌های خالی از فشنگ کند.
انتهای پیام/4057/ن
انتهای پیام/