هولوکاست؛ موضوع مناقشه‌برانگیز آلمان و لهستان
به گزارش حوزه اروپا و آمریکای گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا از رايزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در آلمان، چندی پیش سخنان بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی درباره نقش لهستانی‌ها در جنگ جهانی دوم و همدستی آنان با آلمان نازی، باعث ایجاد تنشی سخت میان مقام‌های لهستان و رژیم صهیونیستی شد.
نخست‌وزیر لهستان سفرش را به سرزمین‌های اشغالی برای شرکت در نشست کشورهای «ویشه‌گراد» لغو کرد و سفیر رژیم صهیونیستی در ورشو نیز به وزارت امور خارجه لهستان احضار شد.
به نظر می‌آید خلاف آلمانی‌ها که انکار هولوکاست را در سرزمین ژرمن‌ها جرم می‌دانند، از نگاه مقام‌های لهستان صحبت درباره نقش این کشور در جنایات آلمان نازی، جرم محسوب می‌شود. مقام‌های لهستان بارها اعلام کرده‌اند که این کشور نه‌تنها در هولوکاست نقشی نداشته، بلکه در جریان جنگ جهانی دوم به اشغال آلمان درآمده و به‌شدت آسیب دیده است.
مجلس لهستان نیز پیش‌تر قانونی را تصویب کرده بود که طبق آن، هرکس لهستانی‌ها را مسئول جنایات ناسیونالیست‌های آلمانی بداند یا اردوگاه‌های کار اجباری آلمان را به نام اردوگاه‌های لهستانی بنامد، مجازات می‌شود. قانونی که خشم آمریکا و رژیم صهیونیستی را برانگیخت و بعدها به شکلی تعدیل‌شده درآمد.
لهستان تاریخ پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است. تاریخی که با حمله آلمان نازی، جنگ جهانی دوم، اردوگاه‌های مرگ و کشتار یهودیان گره خورده است، حتی روایات متفاوتی از برخورد لهستانی‌ها با قربانیان هولوکاست وجود دارد. با این اوصاف، مقام‌های کنونی لهستان معتقدند این کشور در زمان جنگ جهانی دوم و در واقعه هولوکاست، قربانی سیاست‌های آلمان نازی بوده است.
آنها اتفاقات ۱۹۳۹ و پس از آن را نشانه قربانی‌بودن کشور خود می‌دانند. جنگ جهانی دوم با حمله آلمان به لهستان آغاز شد. نيروهای آلمان در ۱۹۳۹ با عبور سريع از مرز لهستان، به سمت ورشو پيشروی کردند. 17 سپتامبر همان سال، شوروی نیز به لهستان حمله کرد و نیمه شرقی آن را به اشغال خود درآورد.
در این میان، لیتوانی و اسلواکی که در این حمله با آلمان نازی و شوروی همکاری داشتند، نیز بخش کوچکی از خاک لهستان را گرفتند. به این ترتیب، بخش زیادی از لهستان به کنترل کشورهای خارجی درآمد. از این زمان به‌تدریج قوانین ضدیهودی در لهستان تشدید شد. یهودیان از مسیحیان جدا شدند و حتی مالکیت زمین‌هایشان در بعضی مناطق از آنها گرفته شد.
طبق آمارهایی که دولت فدرال آلمان منتشر کرده است، در آن زمان حدود سه میلیون یهودی در لهستان زندگی می‌کردند. آلمانی‌ها درصدد آن بودند که یهودیان را کنترل کنند و به‌این منظور آنها را در مناطق مشخصی به نام گتو یا محله‌های یهودی‌نشین سکونت دادند.
در این میان بزرگ‌ترین گتو در ورشو قرار داشت که حدود نیم میلیون یهودی در آن محبوس بودند. این گتو در ۱۹۴۰ ساخته شد. برای ساخت آن، دیواری در منطقه‌ای از شهر کشیدند و بالای این دیوار را با سیم خاردار پوشاندند. آلمانی‌ها به‌دقت از محدوده این گتو مراقبت می‌کردند تا از ارتباط ساکنان آن با سایر افراد شهر جلوگیری کنند.
ساختن گتوها شروعی برای محدود کردن کامل یهودیان بود. در فاصله ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۵ نازی‌ها شش اردوگاه مرگ را در لهستان اشغالی بنا كردند که بخشی از قربانیان این اردوگاه‌ها را یهودیان تشكیل می‌دادند.
انتهای پیام/4033/
انتهای پیام/