گل‌های اعتیاد آور!
به گزارش خبرنگار حوزه صنفی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، این روزها بوی ناخوش «گل» در کنار مدارس و دانشگاه‌ها یکی از مباحث نشست‌های آموزشی و مشاوره‌های روانشناسی است. نشست‌هایی که پشت درهای بسته، پرده از آمار و ارقامی برمی‌دارد که برای اذهان عمومی به‌طور رسمی منتشر نمی‌شوند.
به گفته محققان، موج اعتیاد در سال‌های اولیه دانشگاه به خاطر کسب لذت کاذب، تبلیغات شبکه‌های مجازی و مصرف گروه‌های همتا و دوستان به‌دور از چشم خانواده و مسئولان، در زندگی جوانان در جریان است و «گل» ماده منتخب جوانان و پرمصرف‌ترین ماده مخدر در جهان است. ماده‌ای که به‌راحتی به‌صورت سیگار، قلیان یا در پخت کیک یا شیرینی استفاده می‌کنند و یا می‌کشند. گل مثل شیشه نیاز به پایپ و ادوات ندارد و ماده‌ای است که حتی با یک‌بارمصرف، اعتیادآور است؛ تبلیغات زیادی در مورد عدم اعتیادآور بودن این ماده مخدر انجام‌شده، درحالی‌که میزان توهم‌زایی آن چهار تا ۶ برابر بیشتر از حشیش اعلام‌شده است تا جایی که با مصرف نکردن آن فرد دچار اضطراب شدید، بی‌قراری، وحشت‌زدگی، تپش قلب و... می‌شود.
دسترسی آسان به این مواد باعث افزایش استفاده از آن شده است. گل از مشتقات گیاه شاهدانه است به‌طوری‌که امکان کشت و تولید بذر حشیش و شاهدانه در محل‌های مناسب، حتی در باغچه خانه‌ها وجود دارد. حتی در فضای مجازی تبلیغ آن را می‌کردند که چگونه بذرش را بکارید، نورپردازی و استفاده کنید و این چند عامل دست‌به‌دست هم داد و باعث شد میزان مصرف گل افزایش پیدا کند.
پرخاشگری، بی‌قراری و اضطراب عطر ماندگار بر زندگی مصرف‌کننده
طرفداران و مصرف‌کنندگان گل نسبت به گذشته گوشه‌گیرتر می‌شوند و تمایل شرکت در جمع‌های خانوادگی را از دست می‌دهند. زمانی که فاصله زمانی زیادی از مصرف فرد می‌گذرد، پرخاشگری، بی‌قراری و اضطراب از بارزترین تغییر رفتارهایی است که می‌توان در فرد مشاهده کرد.
افزایش ضربان قلب، خشک شدن دهان و گلو، گیجی و عدم تمرکز، تکلم آهسته، پرخاشگری و خشم، افسردگی و انزوا ازجمله عوارض شایع مصرف گل است. اثرات مصرف گل تا ۳۰ دقیقه بعد از مصرف به اوج می‌رسد و ۲ تا ۳ ساعت بعدازآن نیز ادامه دارد. توهم و هذیان از شایع‌ترین عوارض مصرف گل بلافاصله بعد از مصرف آن است به‌طوری‌که فرد دچار توهم شنوایی، دیداری و هذیان‌گویی می‌شود.
این ماده با کاهش عملکرد سیستم انتقال پیام‌های عصبی در مغز، موجب آرامش در فرد می‌شود. این ماده با تأثیر بر روی سیستم عصبی و قوی کردن حواس و تمرکز فرد در اوایل مصرف، سبب می‌شود تا فرد احساس کند زمان کندتر می‌گذرد. مصرف گل عوارضی مانند تغییر علائم بدنی و کندی حرکت و... را در پی دارد. عوارض بلندمدت مصرف گل نیز شامل نقص در سیستم بدنی، کاهش تمرکز، مشکلات تحصیلی و شغلی و کاهش سطح هوشیاری است.
ماده مخدر گل توهم‌زای طبیعی است که بعد از مصرف آن زمان برای فرد کند می‌گذرد و زمانی که کشیده می‌شود، سریع‌تر تأثیر می‌گذارد. ماده مخدر گل یا ماریجوانا برخلاف دیگر مواد مخدر وابستگی جسمی ندارد. این ماده وابستگی ذهنی و روانی شدید در فرد به‌وجود می‌آورد. بر اساس تحقیقات انجام‌شده، عامل اصلی مصرف گل، ریشه در مشکلات خانواده و آسیب‌های عاطفی دارد و افراد اکثراً برای پر کردن این خلأ عاطفی و روحی به سمت مصرف ماده مخدر گل کشیده می‌شوند.
گل موادمخدر روانی نه جسمی
اعتیاد به گل یک اعتیاد فکری و ذهنی است. مصرف‌کننده آن توانایی ترک اعتیاد به ماریجوانا را ندارد و ازجمله موادی است که باید اعضای خانواده در شروع و روند ترک اعتیاد به فرد کمک کنند. دارودرمانی، روان‌درمانی و مراجعه به کمپ‌های ترک اعتیاد از رایج‌ترین روش‌ها برای ترک اعتیاد به ماریجوانا و گل است. بسیاری بر این عقیده‌اند که شیشه یا گل درمان ندارد به این معنا که آن‌ها درمان «دارویی» ندارند، بلکه درمان «علامتی» دارند؛ یعنی فرد مصرف‌کننده پس از مصرف این مخدرها یا محرک‌ها دچار عوارضی همچون افسردگی می‌شود و به‌طور مستقیم برای درمان افسردگی آن‌ها دارو تجویز می‌شود. بنابراین مانند تریاک یا هروئین نمی‌توان آن‌ها را درمان کرد. در خصوص گل و حشیش نیز مانند شیشه، درمان اصلی روان‌درمانی است و دارودرمانی فقط برای رفع عوارض جانبی آن ارائه می‌شود.
انتهای پیام/4107/4084/خ
انتهای پیام/