مشکلات زنان و دختران در جامعه با قلم دانشجویان بررسی شود
نرگس حسینی در گفتگو با خبرنگار حوزه فرهنگی و هنری گروه دانشگاه خبرگزاری آنا گفت: نشریه ندا مخفف عبارت ندای دختران ایران است که تلاش میکند به پیرامون یک دختردانشجو پرداخته و مشکلات، دغدغهها و مسائلی که حوزه زنان دختران با آن روبهرو هستند را مورد بررسی و تحلیل قرار دهد و نقاطی که برای زنان و دختران جامعه اهمیت ویژهای دارند را بیشتر تفسیر کند.
وی ادامه داد: این نشریه در بخشهای مختلفی چون خانواده، جامعه، ندای جذابیت و ندای مکتوب که در هر بخش یک کتاب ویژهی نیز معرفی میشود فعالیت دارد و اصلیترین بخش این نشریه، ندای داستان است که تمام هدفی را که قرار است به مخاطب منتقل کند، در نگاه این بخش گنجانده میشود و این نیز در قالب داستان در نشریه ارائه میشود.
مسئول خواهران دفتر تحکیم وحدت با بیان اینکه مخاطب ارتباط بهتری با موضوع داشته باشد هدف به صورت داستان در نشریه ارائه میشود ادامه داد: به نظر اثرگذاری این طرح به مراتب بیشتر از شیوههای دیگر باشد، متأسفانه در حول شخصیت زن در فضای دانشگاه تا بهحال چندان فعالیت مورد قبولی صورت نگرفته و هنوز در این حوزه جای کار زیادی وجود دارد و بایستی در مورد مسائل زنان و دختران بیشتر از این بحث و گفتگو انجام شود.
این فعال دانشجویی تصریح کرد: در فضای کنونی حجمههای زیادی مورد شخصیت زنان و دختران در جامعه وجود دارد که برای این مورد الگوهای متفاوت و مؤثری نیز ارائه میشود که با رویکردهای مختلف هر کدام از آنها مورد بررسی و تحلیل قرار میگیرند و ما سعی داریم الگویی که برای دختران و زنان صحیح باشد به نسبت شرایط جامعه را به کار گرفته و معرفی نمائیم.
حسینی با اشاره به اینکه نشریات باید در فضای دانشگاه فعال باشند اظهار داشت: نشریات به عنوان یک ابزار نخبگانی عمل مینمایند به نظر میرسد نقش نوشتن در هر قالبی که قرار گیرد موجب رشد تفکر، افزایش سطح آگاهی، افزایش سطح تحلیل نویسنده شده و همچنین بالطبع زمان مطالعه نشریات موجب بالا رفتن سطح فکری مخاطب همچنین موجب دانشافزایی برای خوانندگان میشود.
وی با بیان اینکه نشریات دانشجویی همانند یک بازی دو سر برد عمل میکنند گفت: نشریات یک فعالیت جریانساز هستند که میتوانند از یک نقطه شروع و با بسط دادن در فضای محدود از طریق ابزارهای دیگر که در کنار نشریات وجود دارد میتواند در سطح دانشگاه بهعنوان یک وسیله جریانساز عمل نماید و همچنین بعد از دانشگاه نیز این جریان به فضای جامعه انتقال داده میشود که به عبارتی نشریه آغازگر یک جریان اجتماعی است.
این فعال دانشجویی گفت: از نگاه دیگر نشریات میتواند تشکیلات ساز هم باشد که در این خصوص مقام معظم رهبری میفرمایند در سخنان خود فرمایند شما از نشریات میتوانید به عنوان یک کلاس درس استفاده کنید.نشریات به عنوان یک گام نخست برای جمعکردن افراد برکنار هم برای تمرین، تربیت و رشد در کارگروهی در جامعه اثرگذار باشد و بهعنوان گام اول تشکیلاتسازی میتواند ایفای نقش داشته باشد. شناسایی و پرورش نخبهها که البته این نیز به شرطی امکانپذیر است که نشریات بتوانند کار گروهی مداوم و مستمری را به انجام برسانند، اینکه فعالیت نشریه محدود در جریانات و روزهای خاص در تاریخ باشد هرچند اشاره بهروزهای خاص مورد قبول است اما نشریه زمانی میتواند بیشتر مفید واقع شود که اثر و انتشار مستمر داشته باشد.
دانشجوی رشته مهندسی کامپیوتر تصریح کرد: موردی که نشریات باید به آن بیشتر توجه داشته باشند این است که امروزه مخاطب علاقه چندانی به مطالعه متنهای طولانی نداشته و به استفاده از فضای مجازی به نسبت نشریات مکتوب بیشتر تمایل دارد. بایستی این علاقه مخاطب مورد توجه قرار گیرد و با فعالیتهای مجازی سالم پاسخگوی نیازهای مخاطبین باشیم. نیاز به نوشتن پیامهای کوتاه، پرداختن به موضوعات سطحی جزئی از مسائلی است که به عینه در دانشگاهها قابللمس بوده و این که دانشجویان به متون طولانی رغبتی ندارند موضوع قابلانکاری نیست. هرچند فضای مجازی مضرات بهخصوصی دارد که ازجمله صحبتهای عمیق در فضای مجازی جایگاهی ندارد و مخاطب بیشتر به دنبال مطالب کوتاه و ساده است و معمولاً حرفهای سطحی و مطالب کوتاه خوراک این فضاست و این باعث میشود قدرت تحلیل و تفکر خواننده را کاهش داده و بعضاً شایعاتی که در این فضا منتشر میشود به دلیل گسترده بودن فضای، درست و غلط بودن مطالب چندان قابلتشخیص نیست، جدا کردن این موارد بسیار سخت و گاه امکانپذیر نیست و مخاطب چندان به این موارد توجه نمیکند و هرچه بخواهیم از فضای نشریات کوتاه کنیم و به سمت فعالیت مجازی برویم باید بپذیریم که مخاطب خود را سطحی به بار میآوریم که نباید تأثیرپذیری و تأثیرگذاری قابلتوجهی را در این شرایط انتظار داشت.
حسینی در مورد مشکلات نشریات در فضای دانشگاه اظهار داشت: باید به چند مسئله عمده اشاره شود، اولی عدم ارتباط منسجم نشریات با مخاطب است که نشریات در فضای دانشگاه گاه توان برقراری ارتباط حقیقی با مخاطب را ندارند و این خود چندین دلیل دارد که عمدهترین آن عدم آشنایی دوطرفه با ادبیات اختصاصی دانشگاه است. تحلیل درستتر و راهحل صحیحتر که باید سطح حرفها را بالاتر و نکتهبینی عمیقتر داشته باشیم و رویکرد مخاطب، علایق مخاطب، ادبیات مدل فهم مسئله دوم اینکه گاهی اوقات نشریات بعد از انتشار بازخورد نگرفته و نمیتوان نظرات مخاطب را در خصوص مطالب فهمید.
وی گفت: متأسفانه امروزه نشریات باهم دیگر هیچ مکالمهای ندارند این در حالی است که قبلاً، نشریات در هر شماره نسبت به موضوع یک نشریه دیگر اعلام موضع کرده و بیانیه و پاسخی ارائه میکردند که حال این رویه در بین نشریات فراموششده است و این نشان میدهد که نشریات دانشجویی نسبت باهم مؤثر نیستند و شاید تنها مؤثر بر تعدادی مخاطب اختصاصی خود باشند.
مسئول خواهران دفتر تحکیم وحدت گفت: گاه مطالب منتشر شده در نشریات دانشجویی رنگ و بوی تازهای ندارند و باید با حفظ ادب و احترام در مقابل منتقدین، در چهارچوب قوانین فعالیت نمایند. بعضاً برخی نشریات به خاطر اینکه حرف تازهای زده باشند و چالش ایجاد کنند وارد فاز نادرستی شده و از خط قرمز هم عبور میکنند که این سادهترین کار برای جذب مخاطب در نشریات است و به لحاظ اخلاقی شایسته فعالیت فرهنگی در فضای دانشگاهها نیست.
وی ادامه داد: نگاه به جریانات مذهبی و سکولار و یا اینکه در حوزه زنان فضای تفکرات فمینیستی بعضاً با شکستن تابوها به دنبال جذب مخاطب هستند که این همان عدم رعایت قوانین و چهارچوبهاست. با رعایت ادب و حفظ قانون هم میتوان سخنان عمیق و تازهای را زد و مخاطب را پای صحبت نشریات کشید.
عضو گروه تحریریه نشریه ندا در خصوص مشکلات نشریات دانشجویی افزود: معضل بزرگی که در جامعه وجود دارد حرکت جامعه به سمت خمودگی و رخوت است. رویکرد سیاستگذاری مسئولان دولتی، فرهنگی و حتی رؤسای جمهور میتواند در این راه تأثیرگذار باشد. وقتی رئیسجمهور کشور در مقابل منتقدان خود از الفاظ تند به کار ببرد و دستاندرکاران دولتی تمایلی به شنیدن انتقادهای جامعه نداشته باشند و صرفاً به دنبال به کرسی نشاندن حرفهای خود باشند،کمکم مردم جامعه و نخبههای جامعه ما به این سمت خواهد رفت که خود را در امور دخیل نخواهد دانست و از این فضاهای اثرگذاری فاصله خواهد گرفت و در کنج خلوت خود فرو خواهد رفت.
وی ادامه داد: این فضای رخوت دلایل متعددی دارد که یکی از آن گزینهها همین رویکرد مسئولان است که چقدر به فضای مشارکت مردم و نخبگان اهمیت داده میشود و این مشکل عمدهای است که در فضای دانشگاهها و نشریات دانشجویی نیز قابللمس است. مشکل مالی نیز که عدمحمایت از برخی نشریاتی که در تراز و سطح بالایی فعالیت میکنند و منتهی به خاطر مشکلات مالی تعداد صفحات را کم کرده و از عمق مطالب کاسته و به متنهای کوتاه بسنده میکنند که جذابیت بسری از بین میرود و از طرفی تعداد تیراژ نیز کاهش مییابد.
مشکل دیگر مربوط به مسئولان فرهنگی دانشگاهها، اساتید و کارشناسان و نخبههای بالاتر از فضای دانشجویی، افرادی که قبلاً در فضای دانشگاهی و دانشجویی قرار داشتهاند و حال بهعنوان کارشناس و متخصص در بطن جامعه فعالیت میکنند، اهمیت و ارزشی که باید به فضای نخبگانی و به فضای نشریات داشته باشند متأسفانه وجود ندارد. مسئولان فرهنگی باید توجهات بیشتر به این نوع فعالیتها در فضاهای دانشگاهی داشته باشند تا بازخوردهای مناسب از طرف مخاطبین دانشگاهی و نخبگانی داشته باشیم.
انتهای پیام/4108/ 4122/ن
انتهای پیام/