سیاست جدید اردوغان برای کشت قانونی کانابیس

به گزارش حوزه غرب آسیا و محور مقاومت گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا از کادراس، رجب طیب اردوغان تاکنون در بسیاری از موضوعات حیاتی نظرش را تغییر داده است، اما نه درباره مخالفت با مصرف الکل و تنباکو یا سیاست جنگ با مواد مخدر.

حزب عدالت و توسعه اردوغان با توسل به پاره‌ای از آموزه‌های اسلامی به تصویب چند لایحه اقدام کرده است که مصرف تنباکو و الکل (حتی مصرف خانگی) را با مقرراتی به‌شدت دشوار تقریباً غیر ممکن می‌کند. همچنین سیاست جنگ با مواد مخدر نیز با مجازات خشونت‌آمیزی برای مصرف‌کنندگان و فروشندگان مواد ادامه یافته است.

دولت اردوغان جریمه فروشندگان مواد را به‌تدریج افزایش داد، به‌طوری که در 2016 به 720 میلیون لیر رسید. دقیقاً به‌خاطر همین پیشینه بود که وقتی اردوغان درخلال پویش‌های انتخاباتی از کشت کانابیس حمایت کرد، حضار شگفت‌زده شدند.

محدودیت‌های قانونی درباره کنفِ کانابیس در دهه 1990 برداشته شده و در سپتامبر 2016 (شهریور 1395) در مجلس ترکیه بازنگری شد. امروزه کاشت کنف کانابیس در 19 شهر ترکیه قانونی است، البته برای این کار کشاورزان نیازمند مجوز حکومتی هستند. اصلاحات 2016 فرایند گرفتن مجوز برای کشاورزان را آسان‌تر می‌کند. همچنین در این قانون فرایند اخذ مجوز برای پژوهشگران نیز انعطاف‌پذیرتر شده است.

باوجود این، توجه اردوغان هنوز به این موضوع جلب نشده است. یکی از منابع نزدیک به کاخ ریاست جمهوری به المانتیور اطلاع داد که «ترکیه درحال همکاری با شرکت‌های مشاوره‌ای بین‌المللی است و ما معتقدیم آنها هستند که این گیاه سودآور را به کانون توجه رئیس جمهور آورده‌اند». 

شرکت جهانی مشاوره مک‌کنزی و کو  توصیه مشابهی را نیز مدتی پیش به دولت لبنان کرده بود؛ اما توافق ترکیه برای همکاری با این شرکت به صورتی مشکوک و ناگهانی به‌دنبال بلندشدن صدای واکنش عمومی قطع شد، اما معمولاً زمان‌های خطیر و دشوار به اقدامات جالبی می‌انجامد.

در 9 ژانویه (19 دی سال جاری) اردوغان با خطاب قرار دادن افرادی که دشمن ترکیه هستند، اما وانمود به دوستی می‌کنند، گفت: «آنها درگذشته ترکیه را به پایان‌دادن تولید کانابیس وادار کرده‌اند».

در یک سخنرانی احساسی که در ریزه، یعنی شهر آبا و اجدادی اردوغان ایراد شد، وی توضیح داد که چگونه اهالی قدیمی ترکیه از کنف برای تولید زیرپوش استفاده می‌کرده‌اند، زیرا کنف از دیگر مواد جاذب‌تر است. اردوغان تأکید کرد در گذشته ترکیه این گیاه را وارد می‌کرده است، اما اکنون به سوی تولید انبوه آن گام برمی‌دارد.

از سوی دیگر در شبکه‌های اجتماعی برخی کارشناسان از «دشمنانی که وانمود به دوستی می‌کنند» به آمریکا تعبیر کردند که در ۱۹۷۱ برای ممنوع‌کردن تولید تریاک به ترکیه فشار زیادی آورد. پیش از آن، این کشور یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان تریاک قانونی بود، اما کشاورزان زیادی نیز به‌طور غیرقانونی به کشت مقادیر بالایی از این گیاه اقدام می‌کردند.

به‌تازگی ترکیه به راه‌اندازی فراوری آلکالوئید در استان واقع در آناتولیِ مرکزیِ افیون (در زبان ترکیه به معنای تریاک) اقدام کرده است. افیون به داشتن دانه خشخاش بسیار با کیفیت معروف است و کارخانه این شهر به تولید محصولاتی برای مصارف دارویی اقدام می‌کند. این روزها جناح محافظه‌کار ترکیه نجم‌الدین اربکان، رهبر فقید جنبش اسلامی این کشور را به‌خاطر حمایت صریح از تولید این گیاه در اواخر دهه 1970 می‌ستایند.

به‌دنبال این تحولات رسانه‌های طرفدار دولت توزیع اطلاعات گراف‌ها و آمار درباره سودمندی‌های تولید کانابیس برای بخش سلامت و اقتصاد را آغاز، از آن به‌عنوان یک موضوع ملی  یاد کردند، آن را «جنگ کانابیس» نامیدند و برای پیروزی ترکیه در این جنگ دست به دعا شدند. 

شبکه تلویزیونی دولتی ترکیه TRT انتشار اطلاعاتی درباره کانابیس را آغاز و از آن با عنوان «گیاهی که در آناتولی می‌روید» یاد کرد و به فواید بی‌شمار کنف پرداخت. رسانه‌های اسلام‌گرای ترکیه نیز دراین‌باره کاملاً مشتاقانه پشت سر اردوغان قرار گرفتند. به‌عنوان نمونه مهمت توپراک، ستون‌نویس روزنامه «دیریلیس پوستاسی» در مقاله‌ای نوشت: «کانابیس باعث خواهد شد که سلاحِ دلارِ آمریکایی‌ها در دستانشان منفجر شود». 

توپراک تأکید کرد: «تصمیم رئیس‌ جمهور اردوغان برای تولید کانابیس یک نقطه عطف در تاریخ ماست. این تصمیم به ما نشان می‌دهد که پشتیبانی از اردوغان برای آینده کشور و دارالاسلام چقدر حیاتی است».

عبدالرحمان دیلیپاک، ستون نویس مشهور روزنامه ینی‌شفق نیز این تصمیم اردوغان را ستود؛ گرچه دیلیپاک مدت‌ها قبل از سخنرانی اردوغان نیز هوادار تولید کانابیس بود، اما واکنش‌های اسلام‌گرایان باعث شگفتی رسانه‌های بین‌المللی شد. حدود یک سال پیش دیلیپاک نوشت که اردوغان می‌تواند در جنگ کانابیس پیروز شود، همانطور که اربکان در نبرد فراوری آلکالوئید پیروز شد.

یکی از بوروکرات‌های وزارت کشاورزی که ازسوی دولت به گسترش تولید این گیاه مأمور است، می‌گوید: «تولید کانابیس اکنون دیگر نوعی مقاومت ملی علیه غرب است». 

کارکنان این وزارتخانه نیز معتقدند اردوغان دراین‌باره جدی است. یکی دیگر از بوروکرات‌های ارشد گفت: «در دو سالی که از تصویب قانون می‌گذرد، کمک چندانی به کشاورزان برای تسهیل برداشت کنف انجام نشده است؛ اما اکنون درخواستی ملی برای آن به‌وجود آمده است. اگر توجیه اقتصادی و سودآوری آن ثابت شود، در سال‌های آینده در 19 شهر قانونی خواهد شد و ما باید روی فراوری این گیاه نیز سرمایه‌گذاری کنیم».

باید دقت کرد که لحن رسمی حکومت ترکیه تشویق به تولید کانابیس با THS پایین است که از آن به کنف صنعتی یاد می‌شود. البته ملزومات لازم برای تبدیل به هروئین و دیگر مواد در ترکیه وجود ندارد. متخصصان کشاورزی به‌دنبال این وقایع در رسانه‌های مختلف حاضر شدند و از نیاز به تولید دانه‌های کنفِ ملی که در دسته کنف صنعتی قرار می‌گیرد سخن به میان آوردند.

همه این اقدامات، ازجمله حمایت اسلام‌گرایان و دولت در پس تولید کانابیس به‌نظر سیاست عمومی سودآور و هوشمندانه‌ای می‌آید. باوجود این، نباید تصور کنیم که وضعیت یادشده بازنمایاننده همه سیاست‌های حوزه کشاورزی این کشور باشد.

با نزدیک شدن به انتخابات شهرداری‌های ترکیه به نظر می‌آید، رؤیای کانابیس پررونق که قرار است هم‌راستا با منافع صنایع مختلفی باشد به شعار جدید و جذاب اردوغان تبدیل شده است تا اگر حتی نمی‌تواند عوام را متقاعد کند، دست‌کم آنها را علاقه‌مند نگه دارد.

انتهای پیام/4033/