صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۳:۰۰ - ۱۵ بهمن ۱۳۹۷

بخشی از خاطرات استاد دانشگاه شریف از روزهای انقلاب

مهدی گلشنی استاد دانشگاه شریف به بیان خاطرات خود از اوایل روزهای انقلاب پرداخت.
کد خبر : 358063

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا از روابط عمومی دانشگاه شریف، در سال‌های انقلاب، دانشگاه صنعتی شریف دانشگاه جوانی بود که لقب شاه را یدک می‌کشید، اما نه‌تنها از فعالیت‌های انقلاب دور نبود که یکی از کانون‌های دانشگاهی جدی در مبارزه با رژیم بود.


جدا از سازمان مجاهدین که پایگاه جدی در دانشگاه داشت، انجمن‌های اسلامی و تشکل‌های صنفی دانشگاه هم در مبارزه با پهلوی چیزی کم نگذاشتند و حتی بعد از انقلاب، نام دانشگاه با نظر استاد و دانشجو، نام یکی از مبارزان جدی انقلاب شد که سازمان مجاهدین هم دشمن آن شده بود.


خاطرات مهدی گلشنی استاد پیش‌کسوت دانشکده فیزیک از حال و هوای آن سال‌های دانشگاه را در ادامه خواهید خواند.


در نزدیکی انقلاب و در سال‌های اول پرتلاطم بعد از انقلاب، استادان مسلمان دانشگاه باهم ارتباط نزدیک‌تری داشتند؛مخصوصاً سال‌های اول انقلاب که شورای هماهنگی متشکل از دانشجویان، استادان و کارکنان به وجود آمد، همکاری نزدیک‌تری بین استادان برقرار شد.


سال 57 بود که نظر دولت، منع برگزاری کنکور بود. شورای دانشگاه آن را تصویب کرد و در کنکور آن سال برخلاف سال‌های قبل که از طریق وزارت علوم انجام می‌شد، دانشگاه مستقیماً اقدام به ثبت‌نام در پشت نرده‌های دانشگاه و برگزاری کنکور کرد. بنده نیز جز چندنفری بودم که برای ثبت‌نام انتخاب شدیم.



یکی دو بار در زمستان 56، بعضی چپی‌ها آمدند سخنرانی کردند که بسیار هم سروصدا ایجاد شد. ولی عمده سخنرانی‌های مهمی که در دانشگاه برگزار شد، از آبان 57 به بعد بود که مرحوم آیت‌الله مطهری، پیمان و چند نفر دیگر جلساتی برقرار و سخنرانی کردند.


آن ایام را ایام همبستگی نامیدند و برگزارکنندگان آن، دانشجویان فعال مسلمان بودند. بعضی از عناصر فعال در جریان انقلاب و اشغال سفارتخانه آمریکا از دانشگاه ما بودند؛ بعضی از عناصر فعال هم شهید شدند.


من چند نفر از دانشجویانی را که شهید شدند به‌خوبی به یاد دارم. مرحوم صمدیه لباف، یکی از دانشجویان مسلمان در رشته فیزیک بود که به علت مخالفت با مجاهدین او را از بین بردند، یا مهدی کرمی که او نیز از دانشجویان مسلمان بود و از جمله کارهایش جمع‌آوری پول برای مستمندان بود.


در سال 56، سالی که در آن تظاهرات انقلاب تازه شروع شده بود و مقاله 19 دی اطلاعات در همان سال نوشته شده بود، مهران رئیس دانشگاه، حرمت ما را کاملاً حفظ می‌کرد و باوجوداینکه افرادی در شورای دانشگاه با او مخالفت می‌کردند، ایشان خیلی دوستانه و محترمانه با آن‌ها برخورد می‌کرد.


انتهای پیام/4107/4118/خ


انتهای پیام/

ارسال نظر