صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۱:۲۸ - ۰۷ شهريور ۱۳۹۴

مطالعه بررسی ویژگی‌های ضدسرطانی گیاه مامیران کبیر در دانشگاه حکیم سبزواری

پژوهشگران دانشگاه حکیم سبزواری و مرکز تحقیقات بیوشیمی-بیوفیزیک با پشتیبانی مادی و معنوی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور (بنیاد ملی علم ایران) مطالعه بررسی بیوشیمیایی و مولکولی ویژگی‌های ضد سرطانی کلریترین را انجام دادند.
کد خبر : 35788

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از دکتر پایگاه اطلاع رسانی روابط عمومی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور، سکینه کاظمی نور عینی، مسئول این طرح پژوهشی درباره این طرح گفت: «گیاه مامیران کبیر از گیاهان مورد استفاده در طب سنتی برای درمان برخی بیماری‌ها و به ویژه سرطان‌های دستگاه گوارش است. این گیاه بسیار سمی است و ترکیبات موثر آن در طراحی و استفاده نوعی مشتق مصنوعی به عنوان داروی ضدسرطان الهام بخش بوده است. در این پژوهش مکانیسم اثر ضدسرطانی برخی ترکیبات عمده این گیاه به ویژه کلریترین بررسی شده است».


وی افزود: «مطالعات قبلی ما روی این ترکیبات نشان داد که کلیدونین یکی از مهمترین آلکالوئیدهای این گیاه باعث القای مرگ سلولی سرطان کبد می‌شود. در این بررسی مطالعات معلوم شد که کلیدونین باعث مهار قوی آنزیم تلومراز که آنزیم کلیدی در نامیرایی سلول‌های سرطانی است، می‌شود. این ویژگی به طور عمده به واسطه سرکوب بیان ژن این آنزیم است. کلیدونین در غلظت‌های کمتر از میکرومولار سلول سرطانی را پس از تنها تعداد معدودی تقسیم سلولی از بین می‌برد. همچنین این ترکیب در غلظت‌های کمتر از میکرومولار آن در سلول‌های سرطان سینه به سرعت و بسیار قوی مرگ سلولی را با دو مکانیسم آپوپتوز و اتوفاژی به راه می‌اندازد.


این محقق در ادامه گفت: «بررسی‌های انجام شده نشان دادند که کلریترین و سنگوئینارین سمیت به مراتب بیشتری داشته و سلول‌های سرطانی را با مکانیسم‌های مشابهی یعنی القای شدید مرگ سلولی و سرکوب قوی آنزیم تلومراز از بین می‌برند. دو ترکیب اخیر باعث تقویت و پایداری ساختارهای چهار رشته‌ای در تلومرهای کروموزوم‌ها می‌شود که آنزیم تلومراز را از فعالیت باز داشته و آن را قویاً مهار می‌کند. این گروه ترکیبات ارزش دارویی بسیار بالایی در درمان بدخیمی دارند که امید است با مطالعات بیشتر شاهد کاربرد عملی آن باشیم».



انتهای پیام/

ارسال نظر