روایت ظریف از زندگی شخصی و کاری‌اش: شش سال فرصت داشتم با مترو، ‌اتوبوس و تاکسی این طرف و آن طرف بروم

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا به نقل از اداره کل دیپلماسی وزارت امور خارجه، شبکه مستند سیما به مناسبت هفته دولت برنامه‌ای را با عنوان «یک روز، یک وزیر» بر روی آنتن خود برد که در این برنامه یک روز کاری دستگاه دیپلماسی کشور به نمایش گذاشته شد. این روز کار ی مصادف بود با روز یکشنبه که وزیر امور خارجه در ابتدا در مراسم یادبود برادر قائم‌مقام خود (سرمدی) شرکت کرد و سپس در دانشگاه علامه برای شرکت و سخنرانی در نشست توافق هسته‌ای و علوم سیاسی که به همت سه دانشگاه اصلی تهران برگزار شده بود حضور پیدا کرد و در بعدازظهر پس از شرکت در جلسات کاری وزارتخانه به قول خودش برای زدن کارت حضور و غیبت نکردن به جلسه هیأت دولت رفت و در نهایت با فیلیپ هاموند، وزیر امور خارجه انگلیس، که برای شرکت در مراسم بازگشایی مجدد سفارتخانه این کشور در تهران، به ایران سفر کرده بود دیدار و در کنفرانس مطبوعاتی شرکت کرد.

او در مصاحبه با مجری این برنامه درباره خانواده‌اش گفت: پدرم اصفهانی بود و دو سال قبل از تولد من به تهران آمد. مادرم تهرانی بود.

وی با بیان اینکه حدود 30 سال پیش پدرم فوت کرده و اکنون دو سال است که از فوت مادرم می‌گذرد در مورد نحوه ازدواج خود گفت: همسرم اصفهانی است، ما در اصفهان ازدواج کردیم و او به فاصله کمی بعد از ازدواج، به من در آمریکا پیوست.

ظریف با بیان اینکه دو فرزند دارد،‌ افزود: پسرم 30 ساله و حدود 11 سال است که ازدواج کرده است. او مهندسی برق خوانده و دارای فوق لیسانس مدیریت است. عروسم نیز دارای دکتری نانو است. دخترم که 27 سال سن دارد 10 سال است که ازدواج کرده و دارای مهندسی معماری داخلی است. دامادم نیز فوق لیسانس مدیریت دارد.

وی با بیان اینکه متاسفانه هنوز نوه‌دار نشده است و رشته تحصیلی هیچ کدام از فرزندانش به رشته تحصیلی او مربوط نیست در پاسخ به این سوال که در اوقات فراغتش چه می‌کند؟ اظهار کرد: بیشتر اوقات فراغتم را به خواندن میل‌های مردم می‌گذرانم که این کار را عموماً در صبح‌های خیلی زود انجام می‌دهم.

رئیس دستگاه دیپلماسی کشور در پاسخ به این سوال که آیا در خانه وقت می کند که به همسرش کمک کند و در انجام کارهای خانه مشارکت داشته باشد، تصریح کرد: این روزها کمتر وقت می‌کنم که به این امور برسم. عموماً تلاش می‌کنم که شب‌ها خیلی دیر به منزل نروم ولی در هنگامی که در خانه حضور دارم تمام مدت مشغول به کار هستم. البته در زمانی که سعادت بازنشستگی داشتم و کارم محدودتر بود این توفیق را داشتم که در کارهای خانه کمک کنم.

وی با بیان اینکه اکنون ر به دلیل نداشتن وقت دیگر در دانشگاه تدریس نمی‌کند در پاسخ به این سوال که از چه زمانی وارد سیاست شدید، تصریح کرد: من اصلاً نمی‌دانم وارد سیاست شده‌ام یا نه. اما در مورد کار دیپلماسی از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی این توفیق برای من فراهم شد. در زمان پیروزی انقلاب در زمانی که دانشجوی 19 ساله‌ای بودم مسئولیتی داوطلبانه را در کنسولگری ایران در سانفرانسیسکو پذیرفتم و از آن زمان به بعد کم‌و‌بیش ارتباط مستمری با سیاست خارجی دارم.

وزیر امور خارجه ادامه داد: هیچ کار دیگری تقریباً غیر از این موضوع بلد نیستم. از جمله در حوزه سیاست. به این حوزه وارد نشده‌ام و صرفاً از همان ابتدا به صورت داوطلبانه و یا رسمی در حوزه سیاست خارجی فعالیت کردم.

وی به سابقه تدریس خود در هشت، نه سال گذشته در دانشکده وزارت امور خارجه و همچنین سایر دانشگاه‌ها از جمله دانشگاه تهران اشاره کرد و افزود: در آن زمان فکر می‌کردم که در همین حد ارتباطم را با حوزه روابط بین‌الملل حفظ می‌کنم ولی تقدیر بر این بود که برخلاف تدبیر ما عمل شود.

این دیپلمات عالیرتبه درباره ارتباطش با روحانی و اینکه وقتی از سوی وی پیشنهاد وزارت به او داده شد چه حسی داشت، اظهار کرد: من چون سابقه همکاری طولانی با آقای روحانی داشتم از ابتدا می‌دانستم که ایشان یک محبت ویژه‌ای نسبت به من دارند. وقتی ایشان این پیشنهاد را مطرح کردند من خیلی تلاش کردم که از ایشان خواهش کنم این مسئولیت را بر عهده من نگذارند ولی هم محبت ایشان زیاد بود و هم دیگر دوستان در این زمینه اصرار کردند.

ظریف افزود: خانواده‌ام نیز در ‌آن موقعیت برخلاف گذشته که هیچ وقت استقبال نمی‌کردند که من مسئولیت سنگینی را بپذیرم این بار تأکید می‌کردند که اگر کاری بلد هستید وظیفه دارید که در وضع کنونی آن کار را انجام دهید، لذا وارد این حوزه شدم.

رئیس دستگاه دیپلماسی در پاسخ به این سوال که آیا هنگامی که جوان بودید خود را در جایگاهی مانند وزارت می‌دیدید،‌ تصریح کرد: من آدمی هستم که هیچ وقت خیلی برای آینده‌ام برنامه‌ریزی نکردم که مثلاً بگویم از این مرحله قرار است به مرحله بعدی بروم. دیدم افرادی را که برای پنج مرحله آتی زندگی خود طراحی می‌کنند ولی من واقعاً چنین کاری نکردم.

ظریف در ادامه این گفت‌وگو در پاسخ به این سوال که چقدر در جریان حال و هوای جوانان کشور هستید، خاطرنشان کرد: من شش سالی این فرصت را داشتم که خارج از تمام تشریفات با مترو، ‌اتوبوس و تاکسی این طرف و آن طرف بروم،‌ به بازار بروم و در جمع مردم حضور پیدا کنم. دوران خوب و لذت‌بخشی بود و در واقع می‌شنیدم که مردم به چه فکر می‌کنند و موضوعات را چگونه می‌بینند.

وی در این باره ادامه داد: از دورانی که دوباره مسئولیت گرفته‌ام بیشتر ارتباطم از طریق فضای مجازی و از طریق ایمیل است. برخی دوستان در ایمیل‌ها پیشنهادهایی را مطرح می‌کنند، مشکلات را می‌گویند. قبلا در فضای مجازی یک چیزهایی می‌نوشتم که حالا دیگر کمتر شده است ولی سعی کرده‌ام که ارتباطم را همچنان حفظ کنم و یک درک کلی از فضای جوانان و دغدغه‌های آنها دارم.

ظریف در پاسخ به این سوال که آیا ایده و یا مطلبی دارید که بخواهید از طریق این برنامه بیان کنید و آقای رئیس‌جمهوری آن را انجام دهد، خاطرنشان کرد: ایشان همیشه به من لطف داشتند و معمولاً حرف بنده در حوزه سیاست خارجی را خیلی بر زمین نگذاشتند. اما من یک مشکل دارم و آن هم مربوط به همکاران در وزارت امور خارجه است. کارمندان این وزارتخانه افرادی سختکوش و زحمتکش هستند ولی متأسفانه برخلاف تصور عمومی که فکر می‌کنند کارمندان این وزارتخانه وضعشان خیلی خوب است آنها از شرایط مناسبی برخوردار نیستند.

رئیس دستگاه دیپلماسی افزود: شاید بتوان گفت یکی از کمترین امکانات در کشور را کارمندان دستگاه دیپلماسی دارند. بنابراین تقاضای من از همه دوستان این است که با یک عینک دیگری به وزارت امور خارجه و کارمندان این دستگاه نگاه کنند. ما همکاران خیلی سختکوشی در این وزارتخانه داریم اما به رغم این تلاش‌ها در مقابل از امکانات بسیار کمی برخوردار هستند. البته ما این را درک می‌کنیم که دولت با مسئولیت‌های زیادی روبه‌رو است اما این تقاضا را داریم که نسبت به دوستانی که در وزارت امور امور خارجه کار می‌کنند با نگاه جدیدی مبتنی بر واقعیت‌های دستگاه خارجی مواجه شوند.

ظریف در پاسخ به سوال پایانی این گفت‌و‌گو مبنی بر اینکه آیا در هفته دولت علاقه‌مند هستید که حرف یا عبارت ویژه‌ای را از این برنامه اعلام کنید، افزود: خوشحال هستم که دولت به یرغم همه محدودیت‌ها توانسته است یک احساس امید در بین مردم ایجاد کند. این امید می‌تواند آینده ما را بسازد.

وی افزود: از همه می‌خواهم که امید مردم را تقویت کنند و آن را نشکنند. مردم ما را تحقیر نکنند چرا که مردم ما شایسته احترام هستند. شایسته هستند همانطور که دنیا عزت و اقتدار آنها را پذیرفته است در داخل هم بپذیرند. به این مردم، دنیا با نگاه عزتمندی نگاه می‌کند.