یک نقشه کودتا علیه 2 ملت

به گزارش خبرنگار حوزه احزاب گروه سیاسی خبرگزاری آنا، «ابطال انتخابات تنها خواسته‌ من است». این سخنان میرحسین موسوی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 88 است. وی در این انتخابات با افراد مختلفی از جناح‌های مختلف دیدار کرد و حتی دو بار به دیدار رهبر انقلاب رفت، وی در تمام این دیدارها جمله‌ای مشترک دارد و آن اینکه اگر تمام ایران بگویند، تقلب نشده است، من می‌گویم تقلب صورت گرفته.

در همین ایام بود که اوباما رئیس‌جمهور آمریکا و هیلاری کلینتون وزیر خارجه وی تمام‌قد از حرکات موسوی در به چالش کشاندن نظام انتخاباتی ایران حمایت کردند. کلینتون در کتاب تصمیم‌های سخت خود به صراحت عنوان کرده است که دولت کشور وی از توئیتر و فیسبوک خواسته‌اند، حمایت تمام و کمالی از مخالفان انتخابات ایران داشته باشند.

در همین ایام جورج سوروس از انقلاب رنگی دیگر به رنگ سبز در ایران صحبت می‌کند و تجربیات خود در انقلاب‌های رنگی گرجستان، اوکراین، قرقیزستان را نمونه‌ای موفق در این راه می‌داند، اما موسوی هم از پا نمی‌نشیند و خود در 25 خرداد وارد گود زورآزمایی خیابانی با نظام اسلامی می‌شود و خودش را به خیابان رسانده و خواستار ابطال انتخابات آن هم بدون دلیل و علت می‌شود. تمام حرف‌های موسوی را می‌توان در بیانیه‌هایش جستجو کرد؛ زمانی که عده‌ای آشوب‌گر روز عاشورا را ملت خدای‌جو خطاب کرده بود.

این تجربه امروز به ونزوئلا منتقل شده است. زمانی که مخالفان در سه انتخابات متوالی ریاست‌جمهوری نمی‌توانند چاوز و مادرو را شکست دهند، به یکبار گوایدو رهبر مخالفان مانند موسوی به خیابان می‌آید و خود را رئیس‌جمهور معرفی کرد. آمریکا هم در اقدامی بسیار عجیب و خلاف دمکراسی وی را به رسمیت شناخت و شروع به تهدید دولت و ملت ونزوئلا کرد. این بازی کودتای آمریکایی نشان‌دهنده یک موضوع شاید باشد، اینکه دو ملت دو کودتاچی آمریکایی در دو کشور متفاوت وجود دارند که به اصول اولیه دمکراسی احترام نگذاشتند.

انتهای پیام/4082/