ارتجاع عرب بهای صلح با رژیم صهیونیستی را می‌پردازد

به گزارش گروه انگلیسی خبرگزاری آنا از «میدل ایست مانیتور»، محمد عیاش روزنامه‌نگار و نویسنده فلسطینی طی مقاله‌ای در این نشریه اذعان کرد که در چند سال اخیر، رژیم صهیونیستی در صلح و آرامشی به‌‌سر برده است که هرگز حتی رؤیای آن را از زمان تأسیس یعنی 70 سال قبل تاکنون هم ندیده است.

وی ادامه داد ولی اعراب در جنگ و خونریزی روزافزون غوطه‌ور شده‌اند. اگر ما به اطراف خود نگاهی عالمانه بیندازیم، درمی‌یابیم که هرچقدر کشورهای عربی بیشتر در جنگ داخلی غوطه‌ور می‌شوند، اشغالگران صهیونیست از صلح و شادی بی‌سابقه‌تری برخوردار می‌شوند.

عیاش افزود که در پنج سال گذشته صهیونیست‌ها دست به یک‌‌سری عملیات نظامی در سوریه و سرتاسر مرزهایشان زده‌اند. ترور سمیر قنطار، عماد مغنیه و دیگران از  جمله این عملیات‌های تروریستی هستند. صهیونیست‌ها بازهم ازاین‌دست عملیات در دیگر کشورها انجام دادند، مثلاً عملیات ترور مهندس محمد الزواری در تونس و ترور محقق فلسطینی فادی البطش در مالزی.

وی ادامه داد که احتمال دارد صهیونیست‌ها عملیات‌های تروریستی بیشتری را در سراسر جهان انجام داده باشند که اصلاً فاش نشده باشند؛ مخصوصاً اینکه تل‌آویو مسئولیت این‌گونه عملیات را در ابتدا نمی‌پذیرد. به‌عنوان‌ مثال، صهیونیست‌ها مسئولیت ترور ودیع حداد در بغداد را 30 سال پس از کشتن وی پذیرفتند. حداد در سال 1357 (1978) در عراق کشته شد و همگان گمان می‌کردند که او به مرگ طبیعی از دنیا رفت در حالی که صهیونیست‌ها وی را با یک شکلات مسموم به شهادت رساندند.

عملیات و حملات صهیونیست‌ها در سال‌های اخیر نمایانگر صلح و آرامش نسبی است که سرزمین اشغالی از آن برخوردار است و درست در این زمان، کشورهای عربی در جنگ و درگیری‌های خون‌بار داخلی دست‌وپا می‌زنند و تلفات و خسارات سنگینی را متحمل می‌شوند.

ثروتمندترین کشورهای عربی از کسر بودجه و بحران‌های اقتصادی رنج می‌برند و مردم در فقیرترین کشورهای عربی در صف مرگ و نابودی قرار دارند. آن‌هایی هم که  درگیر جنگ نشده‌اند، اسیر دست سرما و عدم امکانات اردوگاه‌های پناهندگان شده‌ و حتی در هنگام عبور از دریا برای رسیدن به اروپا غرق‌شده‌اند.

به گفته الیاس خوری دبیر مجله «مطالعات فلسطین» یک ربطی بین صلح در سرزمین اشغالی و جنگ در کشورهای عربی وجود دارد. حداقل 72 هزار عرب در جنگ با صهیونیست‌ها کشته‌شده‌اند که بسیار کمتر از تعدادی است که در جنگ‌های داخلی در کشورهای عربی از بین رفته‌اند. برای مثال در لبنان بیش از 120 هزار نفر جان خود را در نتیجه جنگ داخلی از دست دادند.

خوری می‌پرسد که آیا این صلح گمراه‌کننده صرفاً دری برای کشورهای عربی به‌سوی جهنم نیست؟ آیا رخدادهای چند سال گذشته، ثابت نکرده است که بهای صلح از بهای جنگ بیشتر است؟!

انتهای پیام/4106/خ