گام‌های بلند بانوی بلوچ کارآفرین در کارگاه کوچک سوزن‌دوزی
گروه اقتصادی خبرگزاری آنا؛ سوزن‌دوزی هنر دست زنان بلوچی است که از گذشته‌های بسیار دور، از کودکی توسط دستان پرتوان و ماهر مادران خود آموختند و از آن برای تزئین انواع لباس، رومیزی، کیف در مراسم عروسی و غیره استفاده می‌کنند.
سهیلا دری نارویی متولد 1369 فارغ التحصیل مهندسی IT، در روستای سیاه‌دک از دهستان پسکوه بخش مرکزی شهرستان سیب و سوران استان سیستان و بلوچستان ایران است که توانسته بهعنوان کارآفرین در جهت تحقق عملی اقتصاد مقاومتی گام بردارد. آنچه در پی می‌آید حاصل گفتگوی خبرگزاری آنا با این کارآفرین موفق است.
آنا: ایده اولیه اینکار چطور در شما به‌وجود آمد؟
نارویی: ایده سوزن‌دوزی در دوران کودکی من ریشه دارد؛ زمانی که مادرم علاوه بر شغل اداری به خیاطی بهعنوان یک هنر توجه داشت و من هم در کنارش کم کم به خیاطی علاقمند شدم و شروع به یادگیریش کردم و در نوجوانی ایده تأسیس یک کارگاه خیاطی را در ذهنم داشتم و همیشه همراه من بود.
آنا: شجاعت انجام این ایده چگونه در شما شکل گرفت؟
نارویی: در ابتدا این ایده را به‌صورت شخصی برای خودم و اطرافیانم عملی کردم و چند سالی را به این منوال گذراندم. در آن دوران تشویق مردم هنگام دیدن طرح‌ها و کارهایم شجاعت لازم برای گرفتن سفارش کار را در من به‌وجود آورد و شروع به گرفتن کار از دیگران کردم. به همین دلیل می‌توان گفت شجاعت اجرایی کردن ایده‌ام به آهستگی در من شکل گرفت.
آنا: قبول سفارش‌های محدود، چطور به داشتن کارگاه تولید تبدیل شد؟
نارویی: من به نقش زنان در اقتصاد خانواده باور دارم. وقتی در مواردی آنها ابراز علاقه می‌کردند که آموزش ببینند و بعد از آموزش مشغول به‌کار شوند من با اشتیاق به آنها کمک می‌کردم به‌تدریج تعداد علاقه‌مندان زیاد شد و موجب شد این کارگاه را بهعنوان مرکز آموزش و هسته کاری تأسیس کنم.
آنا: در حال حاضر چند نفر در کارگاه شما مشغول هستند؟
نارویی: تعداد زیادی در کارگاه من با این هنر آشنا شدند و شروع به کار کردند و بعد از مدتی هم کارگاه خودشان را راه‌اندازی کردند و همکار من شده‌اند اما در حال حاضر 14 نفر در کارگاه مشغول هستند.
آنا: مجوز این تولید کارگاهی و تسهیلات کارآفرینی را چگونه گرفتید؟
نارویی: مجوز را از سازمان میراث فرهنگی زاهدان گرفتم و توانستم یک میلیارد ریال تسهیلات از صندوق کارآفرینی امید ریاست جمهوری دریافت کنم که دوره استراحت 6 ماه برای آن در نظر گرفته شد.
آنا: آموزش خاصی هم برای این کار گذرانده‌اید؟
نارویی: دوره آموزشی این هنر را در مرکز آموزش صنایع دستی زاهدان گذرانده‌ام و در کنار آموزش، مشاوره و راهنمایی‌های خوبی هم از آنان گرفته‌ام.
آنا: در این راه کدام سازمان به شما بیشترین کمک را کرده است؟
نارویی: در واقع بخش مختلف سازمان میراث فرهنگی زاهدان بیشترین کمک را به من داشتند برای مثال در برگزاری دوره‌های آموزشی و اعطای گواهینامه و همچنین مشاوره در گرفتن مجوز کار و یا برپایی نمایشگاه تولیدات کارگاهی همیشه کمک مؤثر داشته‌اند.
آنا: در راه‌اندازی کارگاه‌تان بیشترین سختی کجای کار بود؟
نارویی: بیشترین سختی مربوط به دورانی بود که باید استعلامات لازم برای گرفتن تسهیلات را فراهم می‌کردم و در حدود هشت ماه این کار طول کشید.
آنا: برای شروع چقدر سرمایه اولیه لازم است؟
نارویی: این کار را با یک میلیون تومان می‌توان شروع کرد و به‌تدریج از محل عایدی آن به گسترش پرداخت اما نکته‌ای که ممکن است بر این روند تأثیرگذار باشد، زمان به نتیجه رسیدن کار است؛ چون اگر با سرمایه کمتر شروع کنید زمان بیشتری طول خواهد کشید تا کارتان به رونق برسد.
آنا: تجهیزات لازم برای کارگاه تولیدی شما چیست ؟
نارویی: در اصل سوزن و نخ تمام آن چیزی است که باید داشته باشید ولی چون ما رویکرد استفاده از هنر سنتی بومی برای تولید محصولات مدرن امروزی داریم به تبع آن در برخی موارد لازم شده است که چرخ خیاطی ویژه و یا چرخ خیاطی گلدوزی نیز به کارگاهم اضافه کنم.
آنا: مشتریان تولیدات شما چه کسانی و در کجا هستند ؟
نارویی: پایه فروش تولیدات ما فروش آنلاین است، ما با راه‌اندازی صفحه مجازی و با نمایش محصولات کارگاه از سراسر کشور و گاهی از خارج کشور مشتری داریم و به این دلیل هزینه‌های بازاریابی و ارسال محصول را کاهش داده‌ایم و در کنار این فروش، مردم بیشتری با ما آشنا شدند و موجب شده که هر جا که نمایشگاه داریم در تهران و چابهار و ...، مردم برای دیدن و سفارش کار، خودشان را به ما برسانند.
آنا: این هنر مربوط به کدام بخش از استان است؟
نارویی: این هنر از دیرباز در بین مردم بلوچستان رونق داشته است و در حال حاضر هم در جنوب استان سیستان و بلوچستان وجود دارد و لباس محلی زنان بلوچ با هنر سوزن‌دوزی تزئین می‌شوند.
آنا: چطور شد شما که مهندس IT هستید این کارگاه تولیدی را راه‌اندازی کردید ؟
نارویی: البته من در بخش بازاریابی و فروش از تخصصم استفاده کرده‌ام اما باید بگویم شادی که در هنر وجود دارد و کمک به زنان هم‌استانی‌ام موجب شد که بیشتر در این کار جلو بروم و نکته دیگر از نظر من آن است که در محیط اداری تقریبا آدم‌ها کمتر می‌دانند از زندگی چه می‌خواهند ولی برعکس در حوزه هنر شما می‌دانید به دنبال چه چیزی در زندگی هستید.
آنا: آیا برای گسترش کارتان برنامه دارید؟
نارویی: من در این مسیر، جنبه کارآفرینی آن را دنبال می‌کنم و اغلب به فکر زنانی هستم که با حداقل تحصیلات در خانه روزگار می‌گذرانند، برای همین به دنبال آن هستم که این زنان را در اقتصاد خانوادشان سهیم کنم و در حال حاضر همین زنان گاهی به من پیشنهاد گسترش کار در حوزه‌های جدید می‌دهند و این برای من بسیار ارزشمند است.
آنا: قیمت تولیدات کارگاه‌تان چقدر است؟
نارویی: سعی می‌کنم هنر سوزن‌دوزی ما قابل دسترس برای همه مردم باشد و برای همین حتی به اندازه یک کادوی کوچک ما تولید داریم تا مردم را با این هنر آشنا و جایش را در بین همه باز کنیم و به همین دلیل از تولیدات خاص گرفته تا سفارشی یک تکه کوچک سوزن‌دوزی روی انگشتر را در کارگاه تولید می‌کنیم.
آنا: نام کارگاه شما بانلی است این نام چه معنی دارد؟
نارویی: به زبان محلی این نام به معنی مادرعلی است، در واقع بانلی یکی از زنان حماسی و از شخصیت‌های اسطوره‌ای زن بلوچ است و من سعی کردم با این نام این حس اسطوره‌ای را در زنان بلوچ پررنگ‌تر کنم.
انتهای پیام/4083/ن
انتهای پیام/