مهاجمان بزرگی که در لیگ برتر انگلیس ناکام بودند

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، با جذب گونسالو ایگواین و البته جدایی احتمالی آلوارو موراتا باشگاه چلسی به یکی از خبرسازترین باشگاه‌های این روزهای فوتبال اروپا تبدیل شده است. مهاجمی که با درخشش در یوونتوس و رئال‌مادرید انتظار می‌رفت ستاره لیگ برتر انگلیس باشد، اما با افت تدریجی رؤیای لیگ برتری‌اش را رنگ باخته دید و مهاجمی که با آرزوی احیا در انگلیس، ایتالیا را ترک کرده و به لندن آمده است. بازی کردن در لیگ برتر انگلیس پیش از این مهاجمان نامدار و تراز اولی را وسوسه کرده، اما لبخندی که روز ورود به این لیگ بر لبان‌شان نقش بسته بود در زمان وداع رنگ باخت. مهاجمان بزرگی که پس از لیگ برتری شدن پایین‌تر از حد انتظار بودند را معرفی خواهیم کرد.

آندری شوچنکو (چلسی، ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹)

شاید تابه‌حال هیچ گلزنی وارد لیگ برتر انگلیس نشده باشد که روی توانایی‌های او به اندازه آندری شوچنکو ایمان داشته باشند. وقتی ستاره ۲۹ ساله اوکراینی میلان به استمفوردبریج نقل مکان کرد باشگاه چلسی رکورد نقل‌وانتقالات را با ۳۰,۸ میلیون پوند شکست. او را یکی از بازیکنانی می‌دانستند که قادر به بهبود شرایط خط حمله چلسی است. مهاجمی که ۱۷۵ گل در ۳۲۲ بازی برای میلان و پیش از آن در ۲۴۹ بازی ۱۲۴ گل برای دیناموکیف زده بود، در سیستم ژوزه مورینیو ضعیف ظاهر شد. او در مجموع ۲۳ گل برای چلسی در تمامی رقابت‌ها زد.

فرناندو مورینتس (لیورپول، ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۶)

لیورپول فرناندو مورینتس را در دوران اوج و زمانی که ۲۸ ساله بود خریداری کرد. برای جذب او ۶,۳ میلیون پوند به رئال‌مادرید پرداخت کرد تا از زیر سایه رونالدو، رائول و اوون دربیاید، چراکه انتظار داشت بعد از درخشش در دوران قرضی در موناکو به ترکیب کهکشانی‌ها برسد. اما مورینتس در لیگ برتر گلزنی را فراموش کرد و به‌سختی راه دروازه‌ها را پیدا می‌کرد. او در ۶۰ بازی در تمامی رقابت‌ها در یک سال و نیم حضور در لیورپول فقط ۱۲ گل زد و سپس به والنسیا فروخته شد.

آلن بوکشیچ (میدلزبورو، ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳)

این مهاجم کروات در ریورساید واقعاً همه را ناامید کرد. او که در ایتالیا در ترکیب لاتزیو و پیش از آن در فرانسه در ترکیب مارسی گلزن قهاری نشان داده بود سال ۲۰۰۰ در ۳۰ سالگی به لیگ برتر آمد و جالب بود که در نخستین بازی‌اش هم برای میدلزبورو ۲ گل زد. اما در ادامه آمار او قابل مقایسه با آماری که در ایتالیا به جای گذاشته بود، نبود. ۲۲ گل زده در لیگ برتر و هیچ گل زده در رقابت‌های حذفی. بوکشیچ در نهایت پس از پایان دوران فوتبالش در میدلزبورو بازنشسته شد.

هرنان کرسپو (چلسی، ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶)

یکی دیگر از بازیکنان بزرگی که برای جا افتادن در چلسی مبارزه کرد. کرسپو که زمانی گران‌ترین بازیکن جهان هم بود در فصل نخست حضورش در ترکیب آبی‌های لندن در ۱۰ بازی ۱۹ گل زد. شاید آمار بدی نباشد، اما از مهاجم آرژانتینی انتظار بیشتری می‌رفت. همان فصل نخست هم در ترکیب تیم کلودیو رانیری به صورت چرخشی به بازی گرفته می‌شد. با حضور ژوزه مورینیو، مربی پرتغالی ترجیح داد دیدیه دروگبا را در ترکیب ثابت بازی دهد. همین باعث شد او به تیم‌های میلان و اینتر قرض داده شود.

رادامل فالکائو (منچستریونایتد، فصل ۲۰۱۵-۲۰۱۴ و چلسی – فصل ۲۰۱۶-۲۰۱۵)

ستاره کلمبیایی یک مهاجم کامل برای پورتو، اتلتیکومادرید و موناکو بود، اما پیوستن قرضی‌اش به منچستریونایتد با ۶ میلیون پوند شرایط او را به طور کلی تغییر داد. امضای قرارداد با او باعث جدایی دنی ولبک شده بود و در ۲۸ سالگی باشگاه هر هفته ۲۶۵ هزار پوند به فالکائو حقوق می‌داد. در تمام فصل فقط ۴ گل زد و خیال کرد برای احیای خودش بهتر است راهی تیم دیگری در انگلیس شود. اما پوشیدن پیراهن چلسی نه تنها وضعیت فالکائو را بهتر نکرد، بلکه بدتر هم شد. تنها یک گل در لیگ برتر با پیراهن آبی و سپس بازگشت به موناکو.

ماریو ژاردل (بولتون، فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۳)

باورکردنی نبود که مهاجم ارزشمند برزیلی پورتو، اسپورتینگ‌لیسبون و گالاتاسرای حتی یک گل هم نتواند در لیگ برتر انگلیس بزند. در ابتدای حضورش در بولتون‌واندررز در ازدواجش به مشکل خورد و از لحاظ روحی شرایط مناسبی نداشت. ماریو ژاردل فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۱ با اسپورتینگ‌لیسبون رکورد خارق‌العاده ۴۲ گل در ۳۰ بازی را به ثبت رساند. همه فکر می‌کردند او گلزن اول لیگ برتر خواهد بود، اما خودش هم علاقه‌ای ندارد خاطره حضور کوتاهش در بولتون را به یاد بیاورد.

سرگی ربروف (تاتنهام، ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳)

این اوکراینی ۱۱ میلیون پوندی وقتی ۲۵ ساله بود به تاتنهام پیوست. بازیکنی که زوج خاطره‌انگیز با آندری شوچنکو را تشکیل داده بود و به درخشش او در لیگ برتر امید زیادی داشتند. اما تعداد گل‌های او در فصل اول حضورش در اسپرز ۲ رقمی هم نشد. ۱۵ گل زده در تمامی رقابت‌ها در ۲ فصل برای تاتنهام زد. فصل اول عملکرد قابل قبولی داشت اما فصل دوم با تنها ۳ گل زده آمار ضعیفی از خودش به جای گذاشت تا اینکه به فنرباغچه قرض داده شد.

آدرین موتو (چلسی، ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۴)

آدرین موتو شروع هیجان‌انگیزی در استمفوردبریج داشت و به‌خوبی با دیمین داف هماهنگ شده بود. اما درخشش او در لندن ادامه پیدا نکرد. نتوانست خودش را خوب با شرایط لیگ برتر انگلیس و عدم تعطیلی در زمستان وفق دهد. بعد از اینکه ژوزه مورینیو روی کار آمد آدرین موتو ستاره رومانیایی را کنار گذاشت تا از مهاجمان فیزیکی استفاده کند. در یک فصل و نیم حضورش در چلسی فقط موفق شد ۱۰ گل بزند و خیلی زودتر از انتظار لندن را ترک کرد.

دیگو فورلان (منچستریونایتد، ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴)

سرالکس فرگوسن برای اینکه خط حمله‌ای ویرانگر تشکیل دهد دیگو فورلان را در کنار رود فان‌نیستلروی قرار داد. اما مهاجم اروگوئه‌ای به جز ۲ گل خاطره‌انگیزی که به لیورپول زد دیگر درخششی در ترکیب منچستریونایتد نداشت. در ۹۸ بازی که از زمستان ۲۰۰۲ تا تابستان ۲۰۰۴ برای منچستریونایتد انجام داد فقط ۱۷ گل به ثبت رساند. او با جدایی از منچستریونایتد و حضور در ویارئال و اتلتیکومادرید نشان داد مهاجم قابلی است، تنها در اولدترافورد طلسم شده بود!

روبرتو سولدادو (تاتنهام، ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵)

یکی دیگر از مهاجمان اسپانیایی که مبارزه در انگلیس در ۲۸ سالگی او را از فرم همیشگی دور کرد. روبرتو سولدادو که در ختافه و والنسیا عملکرد بسیار خوبی داشت و فصل آخرش در ترکیب خفاش‌ها ۳۰ گل در ۴۶ بازی زده بود به تاتنهام ملحق شد اما دوای درد خط حمله اسپرز نبود. او در کل ۲ فصل حضورش در لندن ۷ گل در لیگ برتر زد و ۱۶ گل در تمامی رقابت‌ها با پیراهن اسپرز به ثبت رساند. با ظهور هری کین هم دیگر جایی برای ماندن او نبود.

منبع: خبرورزشی

انتهای پیام/4028/