رویای محال طلای المپیک/ زمانی که هدر می‌رود

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، حدادی معتقد است که برای قهرمانی المپیک شانس دارد و در صورت پرداخت هزینه‌های لازم از طرف فدراسیون، شانس کسب طلای المپیک را دارد. در روزهای‌ اخیر هم رسانه‌ها خبر داده‌اند که مطابق تمام درگیری‌های ورزش ما، همه چیز با ریش‌سفیدی بزرگ‌ترها به پایان رسیده است. اتفاقی که معمولاً سبب می‌شود صورت مساله پاک شود. اما بهتر است منطقی‌تر به قضیه نگاه کرد. آیا تاکنون هیچ پرتابگر 35 ساله‌ای قهرمان المپیک شده است؟

آخرین پرتابگر دیسک که قهرمان المپیک شد، کریستف هارتینگ آلمانی بود. قهرمانی متولد دهم آوریل 1990 که در هنگام بازی‌های المپیک ریو 26 سال داشت و از یک سال قبل از بازی‌های المپیک، صاحب بهترین رکوردهای شخصی‌اش شد. چهار سال قبل از او هم یک هارتینگ دیگر قهرمان شده بود. برادر بزرگ‌تر او یعنی روبرت که درست در سال برگزاری بازی‌های المپیک لندن به بهترین رکورد خود رسید و بعد از دو قهرمانی پیاپی در مسابقات جهانی، در 28 سالگی قهرمانی المپیک را جشن گرفت.

شرایط در مورد سایر پرتابگران ادوار اخیر المپیک هم تفاوت چندانی با برادران هارتینگ ندارد. گرد کانتر استونیایی متولد 1979 بود و در29 سالگی قهرمانی المپیک پکن را جشن گرفت. ویرجیلیوس آلکنا لیتوانیایی هم که پرافتخارترین مرد ادوار اخیر بازی‌های المپیک است و دو بار پیاپی طلای المپیک را از آن خود کرد، یک طلا را در 28 سالگی به دست آورد و دیگری را چهار سال بعد در بازی‌های آتن. نباید فراموش کنیم که آلکنا هم طی همان دوران در اوج بود و در سال برگزاری بازی‌های المپیک آتن به بهترین رکورد خود رسید.

شرایط در مورد سایر قهرمانان پرتاب دیسک هم تفاوت چندانی با قهرمانان ذکر شده ندارد. روماس اوبارتاس اهل شوروی قهرمان بازی‌های المپیک بارسلونا هم درست در سن و سال آلکنا قهرمان شد و لارس ریدل آلمانی هم در 31 سالگی این عنوان را به‌دست آورد. البته نباید فراموش کنیم که هیچ‌یک از قهرمانانی که در سنین بالاتر از سی سال فاتح پرتاب دیسک شده اند، مربوط به دو دهه اخیر نیستند و در سال‌های اخیر، فشردگی مسابقات سبب شده که روز به روز کار قهرمانان سخت‌تر از گذشته شود.

حسین توکلی مربی احسان حدادی در گفتگو با آنا به مدال پیوتر مالاچووسکی لهستانی در المپیک ریو استناد کرده است. در حالی که این نکته را در نظر نگرفته که اولاً ورزشکار لهستانی طلا نگرفته و احسان در تمام مصاحبه‌های خود، درباره کسب طلای المپیک گفته است. دوم این‌که احسان بهترین رکورد خود را در بازی‌های المپیک لندن به دست آورد و الان سه متر با رکورد آن روزهای خود فاصله دارد. به طوری که در بازی‌های آسیایی جاکارتا نیز طلای خود را با 65.71 متر به دست آورد. احسان با این رکورد، در المپیک 6 سال قبل از بازی‌های آسیایی نه تنها مدال نمی‌گرفت بلکه عنوانی بهتر از هفتمی به‌دست نمی آورد.

به نظر می‌رسد که فدراسیون باید واقع‌بینانه‌تر به قضیه نگاه می‌کرد. حدادی در المپیک 2020 دو سال پیرتر از امروز می‌شود و در 35 سالگی، حتی کسب مدال نیز برای او، غیرممکن به نظر می‌رسد. این در حالی است که با توجه به رکوردها و شرایط سنی قهرمانان، حسین کیهانی شانس بسیار بالاتری برای کسب موفقیت در مسابقات جهانی و بازی‌های المپیک دارد.

کاش فدراسیون و احسان که ماه‌های اخیر را به درگیری با یکدیگر هدر داده‌اند، مسئولیت هزینه‌های پرداختی به حدادی را هم قبول کنند و اگر احسان قهرمان المپیک نشد، بدون بهانه‌گیری هزینه‌های مربوطه را به بیت‌المال بازگردانند.

انتهای پیام/4051/